Ο εκλιπών Γιώργος Παπαζήσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του «Ελληνικού Ωδείου» και στη Μουσική Σχολή του Μ. Θεοφανίδη ενώ έκανε σπουδές στην υποκριτική και τη μουσική στη Δραματική Σχολή του «Ελληνικού Ωδείου» και τη Μουσική Σχολή του Μ. Θεοφανίδη. Καθιερώθηκε στο μουσικό θέατρο ενώ ως ηθοποιός κινηματογραφικός έγινε γνωστός μέσα από κωμικούς ρόλους.
Ο Παπαζήσης, συμμετείχε σε 36 ταινίες, ως επί το πλείστον κωμωδίες, στις οποίες αναλάμβανε τον ρόλο του καλοκάγαθου Κρητικού. Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1961 στο έργο των Τσιφόρου – Βασιλειάδη «Τα Κοκόρια των Δώδεκα». Συμμετείχε, επίσης, στην τηλεοπτική σειρά Η Λάμψη του Νίκου Φώσκολου και ήταν νυμφευμένος με την ηθοποιό Τιτίκα Στασινοπούλου και είχε ένα γιο, το Δημήτρη. Έφυγε μετά από 4ετή μάχη με τον καρκίνο στο πάγκρεας στις 25 Σεπτεμβρίου 2018.
Στο σινεμά ξεκίνησε το 1962 με την ταινία «Τέρμα τα Δίφραγκα». Μέχρι σήμερα έχει λάβει μέρος σε 36 ταινίες, κυρίως κωμωδίες και ειδικεύτηκε στο ρόλο του καλοκάγαθου Κρητικού. Παράλληλα συμμετείχε στη Λάμψη του Νίκου Φώσκολου.
Ερωτιάρης του γλυκού νερού 1972
Ο αντιφασίστας 1972
Ο ερωτιάρης του γλυκού νερού 1972
Υβ! Υβ!. 1972
Αγάπησα μια… πολυθρόνα 1971
Ένα αγόρι αλλιώτικο από τ’ άλλα 1971
Η εφοπλιστίνα 1971
Καταναλωτική κοινωνία 1971
Ο Μανωλιός ξαναχτυπά 1971
Ο Μανωλιός στην Ευρώπη 1971
Ο φαφλατάς 1971
Πίσω μου σ’ έχω σατανά 1971
Έμπαινε Μανωλιό! 1970
Η ταξιτζού 1970
Να ‘τανε το 13 να ‘πεφτε σε μας 1970
Ο ακτύπητος κτυπήθηκε 1970
Οι τρεις ψεύτες 1970
Φουκαράδες και λεφτάδες 1970
Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του 1969
Ο άνθρωπος της καρπαζιάς 1969
Ο Στρατής παραστράτησε 1969
Τρεις τρελοί για δέσιμο 1969
Η αγάπη μας 1968
Η ζηλιάρα 1968
Ο παλιάτσος 1968
Ο πιο κάλος ο μαθητής 1968
Το πιο λαμπρό μπουζούκι 1968
Νυμφίος ανύμφευτος 1967
Σήκω χόρεψε συρτάκι 1967
Φως, νερό, τηλέφωνο, οικόπεδα με δόσεις 1966
Τέρμα τα δίφραγκα 1962
Ο πρώτος του ρόλος ήρθε το 1962 σε ηλικία 24 ετών, όταν έπαιξε στην ταινία “Τέρμα τα δίφραγκα» στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Βασίλης Αυλωνίτης και ο Νίκος Ρίζος. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’60 είχε παίξει σε πολλές ταινίες και είχε καθιερωθεί σε κωμικούς ρόλους. “Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του”, Ο άνθρωπος της καρπαζιάς”, “Ο Στρατής παραστράτησε”, Η αγάπη μας”, “Σήκω χόρεψε συρτάκι”, “Φουκαράδες και λεφτάδες” είναι μόνος μερικές από τις ταινίες στις οποίες συμμετείχε.
Στην πρώτη ταινία με τίτλο “Έμπαινε Μανωλιό” που κυκλοφόρησε το 1970 ο Παπαζήσης υποδύθηκε τον παραδοσιακό κρητικό πρώην ναυτικό που ήθελε να επιστρέψει στην Κρήτη για να παντρευτεί την αγαπημένη του Λενιώ. Ωστόσο, ο καπεταν-Νικόλας, που ενσάρκωνε το Μίμης Φωτόπουλος, του ανέθεσε να παρακολουθήσει την κόρη του που μένει στην Αθήνα, και τότε άρχισαν τα μπερδέματα και η πλοκή της ιστορίας.
Η ταινία σημείωσε μεγάλη επιτυχία και ο Παπαζήσης υποδύθηκε τον Μανωλιό σε δύο ακόμη ταινίες με τίτλο “Ο Μανωλιός στην Ευρώπη” και “Ο Μανωλιός ξαναχτυπά”.
Ο ρόλος του Κρητικού ήταν ο λόγος που διέκοψε τελικά τη συνεργασία του με την εταιρεία παραγωγής Καραγιάννης-Καρατζόπουλος.
Χαρακτηριστικά ο Παπαζήσης είχε πει: ” Έκανα το μεγάλο μου συμβόλαιο και το κόβω και δεν παίρνω μία. Γιατί δεν ήθελα να συνεχίσω τον Κρητικό. Δεν βαρέθηκα, απλά δεν ήθελα να τυποποιηθώ. Γιατί εδώ ήμουν θεατροπαίδι. Μου ζήτησαν τον Κρητικό, έγινε, έπιασε, αλλά κατά το ελληνικόν “να το συνεχίσουμε γιατί κονομάμε”, εγώ δεν ήθελα. Δεν το μετάνιωσα καθόλου, κέρδισα τον Παπαζήση”.
Αποκάλυψε τον μεγάλο του έρωτα, που δεν ήταν άλλος από την Αλίκη Βουγιουκλάκη: «Η αγάπη μου. Την θαύμαζα. Δεν μπορώ να εκφράσω τι αισθανόμουν για την Αλίκη. Ήμουν ερωτευμένος μαζί της. Ήταν μια προσωπικότητα που έλαμπε».
Ο Παπαζήσης είχε πει χαρακτηριστικά: “Ήταν κολλητός, παρόλο που είχαμε διαφορά ηλικίας. Να σου πω εγώ πότε έβριζε. Όταν του πήγαινες κόντρα στον Ολυμπιακό, γινόταν τρελός. Ήταν εκπληκτικός τύπος, ωραίος. Και βέβαια ήταν και γυναικάς”.
Σε μια ταινία που πρωταγωνιστούσε ο Βασίλης Αυλωνίτης, σε πλάνο που δεν έπαιζε- ενώ η ταινία γυριζόταν στον Ιππόδρομο- βρισκόταν στις κερκίδες και πανηγύριζε, κάτι που φαίνεται και στην ταινία.
Ο μόνος που του γύρισα τη σφαλιάρα σε μια ταινία, ήμουν εγώ, στο “Πίσω μου σ’ έχω σατανά”. Δεν το περίμενε. Δεν παρεξηγήθηκε», είπε για τον Λάμπρο Κωνσταντάρα.
Όσο για τον Νίκο Ρίζο, ένα ήταν το μεγάλο του πάθος, που δεν ήταν άλλο από τις γυναίκες: “Βέβαια του άρεσαν οι γυναίκες. Όσο μπόι του έλειπε… Μπαγάσας ήταν”.
Για τον και τον θάνατό του, σημείωσε: “Αντί για όρθιος, πήγε καθιστός. Το κακό ήταν ότι έμεινε πολλές μέρες μόνος του. Και με αυτόν έχω δουλέψει, εκπληκτικός. Στα διαλείμματα μας μαγείρευε από το σπίτι. Τέτοιος σεφ δεν υπήρχε. Έγλειφες τα δάχτυλά σου”.
Ένα χρόνο πριν φύγει από τη ζωή, ο αγαπημένος ηθοποιός έκανε μια από τις σπάνιες επίσημες εμφανίσεις του στο Κατράκειο Θέατρο, όπου παρακολούθησε την παράσταση « Λυσιστράτη». Εκεί συναντήθηκε με τον Γιώργο Κωνσταντίνου, τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη και πολλούς ακόμη αγαπημένους συναδέλφους.
Το 2014, τον είχαμε απολαύσει σε μια ξεχωριστή συνεργασία και ένα ξεκαρδιστικό ρόλο στους “Τενόρους” στο θέατρο Ζήνα! Εκεί, είχε συνεργαστεί με τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη και είχε αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές για την ερμηνεία του.
Υπήρξαν ένα από τα πιο δημοφιλή κινηματογραφικά ζευγάρια, και ο έρωτάς τους διήρκεσε πολλές δεκαετίες και εκτός πλατό. Το ζευγάρι, γονείς ενός υπέροχου γιου, είχε χωρίσει πριν από τέσσερα χρόνια καταθέτοντας αίτηση για συναινετικό διαζύγιο.
Ήταν τόσο αγαπημένοι ακόμη κι όταν χώρισαν που η Τιτίκα Στασινοπούλου είχε πει: “Πάντα θα αγαπιόμαστε και θα είμαστε μαζί. Δεν κόψαμε ποτέ γέφυρες. Βρισκόμαστε, συζητάμε κι ενδιαφέρεται ο ένας για τον άλλον πραγματικά. Επίσης, είμαι μια γυναίκα στα 60 φεύγα και δεν έχω τέτοιες προσωπικές ανησυχίες. Αν εκείνος αποφασίσει να προχωρήσει στη ζωή του, δεν θα με πείραζε. Φτάνει να είναι ευτυχισμένος, τόσο όσο όταν βρίσκεται πάνω στο σανίδι. Το θέατρο είναι η ζωή του, η αναπνοή του”.
Για τους θαυμαστές της η Τιτίκα Στασινοπούλου είχε δηλώσει:” Δεν έχω πονηρούς θαυμαστές. Δεν έχω απασχολήσει ποτέ τον Τύπο με άλλον τρόπο, εκτός των επαγγελματικών μου. Αλλά και αν έχει τύχει να με φλερτάρει κάποιος, δεν θα ήθελα να το κάνω ανάγνωσμα σε μια συνέντευξή μου”.
Η Τιτίκα Στασινοπούλου είχε πει: “Ήρθαμε σε σύγκρουση με τον σύζυγό μου, όταν αποφάσισα να ασχοληθώ και για οικονομικούς λόγους με τις ακαδημαϊκές σπουδές μου και τη διδασκαλία. Αυτό άλλαξε τις ισορροπίες στο σπίτι μας κι έφερε συγκρούσεις. Την περισσότερη ευθύνη εγώ τη φέρω. Δεν μπορώ να αδικήσω τον Παπαζήση. Δεν είναι πως μια μέρα ο άντρας μου τρελάθηκε, απλά άλλαξα εγώ. Βλέπετε, δεν είμαι η ηθοποιός που, αν δεν κάνω θέατρο, θα πέσω να πεθάνω. Όταν μετακομίσαμε στην Άνοιξη, δεν ήταν το καλύτερό του. Βρισκόταν χιλιομετρικά μακριά από τις δραστηριότητές του, τους φίλους του και από τα θέατρα, με αποτέλεσμα να μην έρχεται κάποια βράδια στο σπίτι μας. Έτσι απομακρυνθήκαμε πρακτικά, γιατί ουσιαστικά αυτό είχε γίνει καιρό πριν. Είχε κλείσει ο κύκλος της σχέσης μας και δεν είχαμε πια την ίδια επικοινωνία. Σαφώς δεν μας άφησε αλάβωτους και η κρίση στο επάγγελμά μας, κατά συνέπεια στα έσοδά μας. Κι αυτό ήταν ακόμη ένα πρόβλημα”.
Συντετριμμένη είχε εμφανιστεί η σύζυγος του Τιτίκα Στασινοπούλου και ο γιος του, Δημήτρης. Ο αγαπημένος ηθοποιός του ελληνικού κινηματογράφου είχε φύγει από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών μετά από τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο. Η εξόδιος ακολουθία είχε τελεστεί στις 17:00 στον ιερό ναό του Αγίου Δημητρίου, στη Μητρόπολη Κηφισιάς.