Ο Γιωργής Τσαμπουράκης γεννήθηκε στο Ντύσσελντορφ της Γερμανίας στις 31 Οκτωβρίου 1974. Κατάγεται από την Αυγενική Ηρακλείου. O ίδιος έχει πει σχετικά: “Αγαπώ το χωριό του πατέρα μου, την Αυγενική Ηρακλείου. Θυμάμαι να περνάω με τη γιαγιά μου τα καλοκαίρια, ήταν το καταφύγιό μου. Ήταν μια μαγική για μένα εκείνη η εποχή”
Της: Έπη Τρίμη
Όσον αφορά στα προσωπικά του ο Γιώργης Τσαμπουράκης είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά.
Ο Γιώργης Τσαμπουράκης έχει βραβευτεί με το «βραβείο ερμηνείας νέων δημιουργών» για την ερμηνεία του στο θεατρικό έργο «Άλλοι Άνθρωποι» του Κρίστοφερ Σιν και το 2012 ήταν υποψήφιος για το Βραβείο Χορν στο θεατρικό έργο «Ο Ερωτόκριτος» του Βιτσέντζου Κορνάρου. Ο ίδιος έχει πει σχετικά: “Στο θέατρο δεν εισήλθα τυχαία και ότι η κατεύθυνσή μου προς αυτό πήγαζε από μια έντονη εσωτερική επιθυμία μου γι’ αυτό”.
Την τηλεοπτική περίοδο 2019-2020 υποδύθηκε τον Αλή Ομέρογλου στη σειρά “Το Κόκκινο Ποτάμι”. Για τον ρόλο του είχε πει στο patris.gr: “Ο Αλί δεν ήταν ο Τούρκος όπως συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε τον όρο με την εθνική ακρότητα που κάποτε-κάποτε ή/και συχνά μας χαρακτηρίζει.
Ήταν κρυπτοχριστιανός, συναισθηματικός, με διάφανο πρόσωπο και καθαρά μάτια, μανιακός με την αγάπη και την προσφορά, ατυχής και μοιραία προκαθορισμένος να πεθάνει υπερασπιζόμενος αυτήν του την τάση ως επιλογή.
Ήταν ένας θετικός ήρωας μέσα στο έργο, γι’ αυτό και έτυχε να τον βρει ο θάνατος από τον ίδιο εχθρό που καταδίωκε και τον ποντιακό λαό”.
Είναι ιδιοκτήτης του εστιατορίου “ΑΣΤΕΡ” στα Πετράλωνα, μαζί με τον φίλο του και ηθοποιό Μιχάλη Μουλακάκη. Είναι ιδρυτής και σκηνοθέτης της εταιρείας θεάτρου «Ίμερος» και Καλλιτεχνικός διευθυντής της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης “ΝΟΤΟΣ” στο Ηράκλειο Κρήτης.
“Δεν θα πω ότι έτρεχαν πίσω μου οι προτάσεις. Αλλά αυτά είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Ήταν συνειδητή απόφαση ότι δεν θα ξανακάνω κάτι που δεν μου αρέσει. Στην τέχνη ωριμάζεις και αναθεωρείς. Είχα πει λοιπόν πως θα ξανακάνω κάτι και τηλεοπτικά και θεατρικά επιλεκτικά.
Όχι με την έννοια ότι είμαι κάποιος σπουδαίος, αλλά είχα φροντίσει μέσω άλλης επαγγελματικής δραστηριότητας για τα προς το ζην. Είχα λοιπόν το πλεονέκτημα της επιλογής, που φρόντισα όμως να δημιουργήσω για τους λόγους που προανέφερα. Οι επιλογές μας καθορίζουν και τη μετέπειτα πορεία μας. Τιμώ όλες τις δουλειές που έχω κάνει, άσχετα εάν μου άρεσαν ή όχι. Το ίδιο ισχύει και για το θέατρο»” είπε στο tv έθνος.
“Έχω τεράστια ανάγκη να πιστεύω σε κάτι. Δεν μπορώ να δεχθώ την έννοια του θανάτου, ότι είμαστε εδώ μετά τελειώνουμε και φεύγουμε και τέλος! Θα είναι πολύ κρίμα να συμβαίνει αυτό. Δεν το έχω λύσει.Με αυτή την έννοια θα ήθελα το πνεύμα να έχει μια συνέχεια. Αν η ζωή είναι ένα δώρο κι ένα σχολείο… δεν μπορεί να τελειώνει με τον θάνατο. Κάτι πρέπει να γίνεται μετά βρε αδερφέ”!