Ο Γιάννης Βογιατζής γεννήθηκε στο Αιτωλικό στις 12 Ιουνίου του 1927. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου και για ένα διάστημα στην Ανωτάτη Βιομηχανική.
Γράφει η Έπη Τρίμη
Ο πατέρας του ήθελε να σπουδάσει νομικά ή οικονομολόγος, έτσι ο ίδιος του είπε ψέματα και παρίστανε ότι πήγαινε στη Νομική.
Από την ιδιαίτερη πατρίδα του, το Αιτωλικό, το μόνο που θυμάται, είχε πει ο Γιάννης Βογιατζής, είναι ότι πήγαινε στο νηπιαγωγείο. Διότι κατέληξε πρώτα στο Αλιβέρι, όπου δούλευε ο πατέρας του, κι από κει στην Κέρκυρα και, τέλος, στην Αθήνα. «Την πρώτη ζωή μου την έχω ζήσει σε πολύ διαφορετικά μέρη», λέει έχοντας δηλώσει ότι έχει μπροστά στα μάτια του εκείνη τη φωτογραφία από την Πρώτη Δημοτικού στο Αλιβέρι που απήγγειλε δοξαστικά το ποιηματάκι του μηχανικού.
Είναι εξάδελφος και συνονόματος του επίσης ηθοποιού και τραγουδιστή Γιάννη Βογιατζή. Έχει δηλώσει, επίσης, πως ήταν συμμαθητής με τον Αλέκο Αλεξανδράκη.
Στην οικογένειά του φαίνεται να υπήρχε διάχυτο το καλλιτεχνικό στοιχείο, καθώς ο αδελφός του Γιώργος Βογιατζής ήταν ζωγράφος, η θεία του Βαρβάρα Λειβαδά ήταν ποιήτρια και ο συνονόματος ξάδερφος του Γιάννης Βογιατζής τραγουδιστής.
Όταν ο νεαρός Γιάννης δήλωσε ότι θέλει να γίνει ηθοποιός ο πατέρας του, έφερε αμέσως αντιρρήσεις, ωστόσο η μητέρα του κατάφερε να τον μεταπείσει. Στο μεσοδιάστημα εργαζόταν ως δημοσιογράφος ως βοηθός του Σπύρου Μελά.
Στη συνέχεια σπούδασε στη Δραματική σχολή του Βασιλικού Θεάτρου «Πήγα στο Εθνικό και βρήκα τον Τάκη Χορν. Αν εσείς μου πείτε ότι έχω τα προσόντα να γίνω ηθοποιός, θα γίνω. Αλλά ακόμα κι αν μου πείτε όχι, εγώ πάλι θα γίνω, του είπα. Ε!, τότε, να γίνεις!, μου απάντησε» όπως είχε αφηγηθεί.
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1955, αμέσως μετά την αποφοίτησή του από τη Σχολή, στο έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ Ο έμπορος της Βενετίας στο θέατρο Διονύσια.
Έγινε γνωστός ως κινηματογραφικός «Μικές» (από τον ομώνυμο ρόλο στην ταινία Ο Μικές Παντρεύεται), καθώς και ως ραδιοφωνικός και στη συνέχεια κινηματογραφικός «Λαλάκης». Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1957 στην ταινία Λατέρνα, φτώχεια και γαρύφαλλο. Έκτοτε συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους αρκετές φορές και ως θιασάρχης. Η πλούσια κωμική φλέβα του τον καθιέρωσε στο πλατύ κοινό του ραδιοφώνου (Το Ημερολόγιο ενός Θυρωρού), του κινηματογράφου και της τηλεόρασης (Η Γειτονιά μας, Ο Ονειροπαρμένος).
Μέχρι σήμερα έχει συμμετάσχει σε 68 ταινίες, κυρίως κωμωδίες, κομεντί και φαρσοκωμωδίες. Χαρακτηριστικοί είναι οι ρόλοι του στους ταινίες Η γυναίκα μου τρελάθηκε, Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη, Δεσποινίς Διευθυντής, Ένα κορίτσι για δύο, Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα κι ο κοντός, Θα Σε Κάνω Βασίλισσα, Νύχτα Γάμου, Το Παιδί της Μαμάς, Ο Μικές Παντρεύεται και άλλες.
Η χαρακτηριστική ατάκα «Σας χαιρέτησα; Δεν σας χαιρέτησα. Χαίρετε, τι κάνετε, καλά ευχαριστώ» ενέπνευσε τον Γιάννη Δαλιανίδη να γυρίσει το 1966, μια ταινία στην Φίνος Φίλμ, πάνω στην προσωπικότητα του Μικέ, με τίτλο «Ο Μικές Παντρεύεται», η οποία στέφθηκε από μεγάλη επιτυχία.
“Έχω μια γυναίκα, έναν γιο, μία νύφη και έναν εγγονό. Αυτή είναι η οικογένειά μου. Δεν έχω αλλάξει ποτέ γυναίκα. Ο γιος μου, μου πραγμάτωσε τα όνειρα μου, ό,τι περιμένει ένας πατέρας από το παιδί του. Ο εγγονός μου πηγαίνει μια χαρά. Η νύφη μου είναι ένα σπουδαίο, εκπληκτικό κορίτσι, τη λατρεύω όπως τη γυναίκα, τον γιο και τον εγγονό μου. Αγαπώ όλο τον κόσμο. Στους ανθρώπους που με έχουν βλάψει θα τους φερθώ με τον ίδιο τρόπο όπως και στους ανθρώπους που με έχουν ωφελήσει πολύ και τους χρωστάω πολλά. Κατά τον ίδιο τρόπο θα τους φερθώ κι έχω πολλά παραδείγματα” είχε πει ο Γιάννης Βογιατζής το 2017.
“Το 2018 έχασα τη σύζυγό μου και την ίδια στιγμή κάναμε πρόβα και παράσταση. Αυτό είναι ένα κομπλιμέντο στον άνθρωπο που έχασες, ένας χαιρετισμός, ένα φιλί γεμάτο αγάπη και γεμάτο συναισθήματα. Όταν το παίρνεις σαν επάγγελμα, βέβαια πρέπει να φύγεις από το επάγγελμα. Όταν κάνεις λειτούργημα, δεν θα φύγεις από το λειτούργημα. Όταν είσαι μεγάλος πολιτικός, μεγάλος καλλιτέχνης, μεγάλος επιστήμονας, πρυτανεύει πρώτα το λειτούργημά σου και μετά όλες οι άλλες υποχρεώσεις σου”, είπε το 2019 χαρακτηριστικά ο Γιάννης Βογιατζής. Μάλιστα, ο ίδιος δεν δίστασε να αποκαλύψει πως είναι 94 χρονών.
Η ηλικία είναι για να γράφεται στην ταυτότητα, για κανέναν άλλο λόγο. Ο καθένας έχει την ηλικία που φέρει. Όσον αφορά τους ηθοποιούς, αν έχουν ζωντάνια, διαύγεια -εφόσον λειτουργεί το μυαλό τους- και λειτουργούν τα αντανακλαστικά τους θα μπορούν να παίζουν. Αν υπάρχουν όλα αυτά κανένας δεν θα τους ζητήσει ταυτότητα», λέει χαρακτηριστικά για την ηλικία του και αποκαλύπτει το μυστικό της καλής υγείας του.
“Ποτέ δεν είπα πώς θα τραφώ ή πώς θα διατηρηθώ σε καλή κατάσταση είχε δηλώσει ο Γιάννης Βογιατζής. Μάλλον από ένστικτο αυτοσυντήρησης τρώω μόνο δύο φορές τη μέρα. Και μάλιστα από μισή μερίδα. Ίσως η φύση με οδηγεί από μόνη της όσον αφορά τη διατροφή μου… Νομίζω πως όπως κάποιος γυμνάζει το σώμα του και κοιτάζει τη δίαιτά του, πρέπει να γυμνάζει το μυαλό του διαβάζοντας όσο το δυνατόν περισσότερο. Έτσι λειτουργώ. Όχι τώρα, από παιδί. Και ίσως αυτό με βοηθάει ώστε να έχω διαύγεια. Ακόμη και στο λεωφορείο με το οποίο μετακινείται ο θίασος διαβάζω. Όχι μυθιστορήματα, αλλά π.χ. Μπαμπινιώτη, ώστε να λειτουργεί διαρκώς το μυαλό μου και να διευρύνω τις γνώσεις μου”!
Σε άλλη συνέντευξη είχε πει: “Έχω ανάγκη να βρίσκομαι στη σκηνή. Μου δίνει ζωή. Έτσι λυτρώνομαι. Δεν κάνω θέατρο για τα χρήματα ούτε για να ικανοποιήσω τον εγωισμό μου, αλλά για να εκτονωθώ”! Εμείς, του ευχόμαστε να έχει την χαρά και την ευλογία να απολαμβάνει για πολλά ακόμη το χειροκρότημα επί σκηνής.