Το νέο τραγούδι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου περιγράφει την ιστορία του Γιάννη Αντετοκούμπο, στον οποίο η Ελλάδα όχι μόνο δεν έδωσε τις ευκαιρίες που χρειαζόταν για να ξεδιπλώσει το ταλέντο του, αλλά τον πλήγωνε επανειλημμένα.
Η μουσική είναι του Μανόλη Ανδρουλιδάκη, ενώ οι στίχοι του Γιώργου Κλεφτογιώργου, που αποκάλυψε πως η αρχική σκέψη ήταν να κάνει ο Βασίλης ντουέτο με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα (όπως στο “να δεις τι σου έχω για μετά”, όταν δεν είχε γεννηθεί ακόμα ο Αντετοκούνμπο), αλλά δεν πρόλαβαν να υλοποιήσουν το σχέδιο, επειδή μια μέρα νωρίτερα ο Λαυρέντης έφυγε ξαφνικά από τη ζωή…
Μαύρο αστέρι φωτεινό απ’ τα Σεπόλια
Που δεν του δίναμε την άδεια για χαρές
Ρίχναμε πάνω του τα μάτια μας σαν βόλια
Και τον πληγώσαμε αμέτρητες φορές
Από παιδί έπαιζε μονάχα με τον τρόμο
Μα δεν τον νίκησε ποτέ η ενοχή
Είχε απλώσει τα τραγούδια μας στον δρόμο
Και τα πουλούσε να αγοράσει ανοχή
Δίχως αιτία του φορτώναμε τα λάθη
Μα εκείνος ψήλωνε μες στον αποκλεισμό
Με το ένα χέρι τώρα βάζει στο καλάθι
Όλης της Γης τον άρρωστο αποκλεισμό
Από παιδί έπαιζε μονάχα με τον τρόμο
Μα δεν τον νίκησε ποτέ η ενοχή
Είχε απλώσει τα τραγούδια μας στον δρόμο
Και τα πουλούσε να αγοράσει ανοχή
Φτιάχνει Ελλάδες που γεμίζουν τις κερκίδες
Έγινε ο κόσμος γειτονιά του τώρα πια
Έχει στις φλέβες του κρυμμένες καταιγίδες
Και ρίχνει πάνω μας την άσπρη του σκιά (2)…