Ο Δήμος Σταρένιος γεννήθηκε στο Κάιρο, από αιγυπτιώτες γονείς το 1909. Σε νεανική ηλικία εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα και σπούδασε υποκριτική.
Της: Έπη Τρίμη
Κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου, το 1932, ο Δήμος Σταρένιος θέλησε να ταξιδέψει στην Ελλάδα και να σπουδάσει υποκριτική. Το ταλέντο του κρίθηκε εξαιρετικό και έγινε αμέσως δεκτός στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Η πρώτη του θεατρική εμφάνιση έγινε αμέσως κιόλας τον επόμενο χρόνο, στον θίασο της Αλίκης Θεοδωρίδου, στην κομεντί Ευτυχία του Μπέρνσταϊν. Ήταν μόλις 23 ετών.
Έπαιξε σε πολλές ταινίες, μεταξύ άλλων μαζί με το Λάμπρο Κωνσταντάρα. Διακρίθηκε σε ρόλους “κακών”, όπως του τοκογλύφου ή του καταδότη. Σε αυτόν, άλλωστε, ανήκει η περιβόητη ατάκα : “Μας αγαπάνε οι Γερμανοί, σαν φίλοι ήρθανε”, όπως μπορούμε να δούμε στην ταινία «Η Χαραυγή Της Νίκης».
Θρυλική θεωρείται η ερμηνεία του στη τηλεοπτική μεταφορά του βιβλίου του Νίκου Καζαντζάκη Ο Χριστός ξανασταυρώνεται (1975) στο ρόλο του Γερό-Λαδά.
Αν και σε πολλούς ρόλους του έχει υποδυθεί τον καταδότη των Γερμανών και γενικά τον σύμμαχο του κατακτητή, ο Σταρένιος ήταν κομμουνιστής και συμπαθούσε τα αριστερά κόμματα. Μάλιστα στην κατοχή είχε αντισταθεί σφοδρά εναντίον των Γερμανών και είχε υποφέρει εξαιτίας των αριστερών του πεποιθήσεων.Μετά την αποχώρηση των κατακτητών και στην αυγή του εμφυλίου πολέμου, προχώρησε στην ίδρυση του εαμικού θιάσου «Ενωμένοι Καλλιτέχνες».
Ο Δήμος Σταρένιος αποσύρθηκε από το θεατρικό σανίδι το 1977, λόγω βαριάς αγγειοπάθειας. Πέθανε στις 23 Οκτωβρίου του 1983, σε ηλικία 74 ετών. Κηδεύτηκε στο Β’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Δεν είχε παιδιά, ενώ σύζυγος του υπήρξε η ηθοποιός Νίνα Βαρβέρη-Σταρένιου η οποία πέθανε ένα χρόνο μετά από αυτόν.