Ο Δημήτρης Πουλικάκος είναι Έλληνας τραγουδιστής, συνθέτης, ηθοποιός, ραδιοφωνικός παραγωγός, εκφωνητής διαφημιστικών αλλά και μεταφραστής λογοτεχνίας.
Της: Έπη Τρίμη
Θεωρείται δε ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του ελληνικού ροκ και από τους ανθρώπους που είναι χειμαρρώδης στον λόγο του λέγοντας ωστόσο τις μεγαλύτερες αλήθειες χωρίς φιοριτούρες και comme il faut φρασεολογίες. Ασυμβίβαστος από τα νιάτα του μέχρι σήμερα, έδωσε κλωτσιά στον καθωσπρεπισμό και στις αστικές συμβάσεις ενώ προέρχεται από σπίτι αστικό που είχε για τον ίδιο όνειρα να τον δει διπλωμάτη.
Ο Δημήτρης Πουλικάκος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 21 Ιανουαρίου του 1943, επί της οδού Πατησίων, από σχετικά εύπορη αστική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν φημισμένος καρδιολόγος της εποχής και η μητέρα του επίσης γιατρός (μικροβιολόγος-βιοχημικός). Η αδελφή του πατέρα του ήταν σύζυγος του πολιτικού Παναγιώτη Κανελλόπουλου.
Φοίτησε στο Αμερικάνικο Κολέγιο ως την τετάρτη γυμνασίου που αποβλήθηκε λόγω της διαγωγής και του ατίθασου χαρακτήρα του.
Στα νεανικά του χρόνια έχει εργαστεί μεταξύ άλλων σε στριπτιτζάδικο στην Αγγλία και στην Ολυμπιακή Αεροπορία επί Αριστοτέλη Ωνάση ενώ γνωρίζει πολύ καλά αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά και λίγα πορτογαλικά αφού οι γιατροί γονείς του τον προόριζαν για διπλωμάτη.Ενώ σε πρόσφατη συνέντευξή του είπε “Η ελευθερία, σε αντίθεση με όσα πιστεύουν κάποιοι, απαιτεί και μεγάλη πειθαρχία. Όπως η αλητεία απαιτεί ευγένεια, αλλιώς είσαι ένας τσόγλανος.“
Προσωπική ζωή
“Παντρεύτηκα πρώτη φορά το 64, η γυναίκα μου ήταν Eγγλέζα και πολύ όμορφη. Μας φωνάζανε, η ωραία και το τέρας”! Ο Δημήτρης Πουλικάκος έχει κατηγορηθεί ως «σατανικός εγκέφαλος διεθνούς σπείρας εμπορίου ναρκωτικών» και για «ηθική αυτουργία σε ανθρωποκτονία εκ προθέσεως» για τον θάνατο της πρώην συζύγου του. Στα 24 του χρόνια προφυλακίστηκε για 6 μήνες και απαλλάχθηκε 10 ολόκληρα χρόνια μετά με βούλευμα ως παντάπασιν αθώος. Η υπόθεσή του μπήκε στη διδακτέα ύλη της Νομικής.Μετά την αποφυλάκισή του, ο Μάνος Χατζιδάκις του έδωσε εκπομπή στο Τρίτο Πρόγραμμα. Έτσι, ξαναμπήκε στο ραδιόφωνο στο οποίο διέγραψε μια σημαντική πορεία από τα τέλη του ’70 μέχρι τα τέλη του ’90, πάντοτε με ψευδώνυμο. Τότε η καλλιτεχνική σελίδα της Βραδυνής είχε γράψει για την επιστροφή του «Από τον Κορυδαλλό κατευθείαν στο Τρίτο».
Το 1969 ο Δημήτρης Πουλικάκος ερωτεύεται κεραυνοβόλα και παντρεύεται τη Λίλη Παπαδάκη. Ο γάμος τους διαλύθηκε πολύ σύντομα, αλλά απέκτησαν μία κόρη. Το 1975 η τέως σύζυγος του Πουλικάκου ταξιδεύει στην Ολλανδία, προκειμένου να παντρέψει ένα φιλικό ζευγάρι και πεθαίνει στον ύπνο της από αναρρόφηση. Ένα χρόνο μετά, ο πατέρας της Παπαδάκη κατηγορεί τον Δημήτρη Πουλικάκο ως ηθικό αυτουργό. Υποστηρίζει πως ο Πουλικάκος έδωσε εντολή από την Ελλάδα να εκτελέσουν την Παπαδάκη με υπερβολική δόση ηρωίνης. Στοιχεία παραποιούνται, ο Τύπος εμφανίζει καθημερινά φρικτά σενάρια κατηγορίας και ο Πουλικάκος προφυλακίζεται για 6 μήνες. Εν τέλει απαλλάσσεται με δικαστικό βούλευμα. Το δικαστήριο του είχε στερήσει όμως την κηδεμονία της κόρης του, την οποία απομάκρυναν από κοντά του οι γονείς την πρώην συζύγου του. Είδε ξανά το παιδί του έπειτα από 17 χρόνια, όταν πήγε να τη βρει στην Αγγλία.
Η εκδοτική συνεισφορά
Ο Δημήτρης Πουλικάκος συμμετείχε στην έκδοση του περιοδικού Πάλι μαζί με τους Νάνο Βαλαωρίτη, Παναγιώτη Κουτρουμπούση, Μαντώ Αραβαντινού, Κώστα Ταχτσή, Ανδρέα Εμπειρίκο, Γιώργο Μακρή κ.α., με δικά του κείμενα καθώς και μεταφράσεις. Για πολλά χρόνια έκανε ραδιοφωνικές εκπομπές, αυτοαποκαλούμενος “Θείος Νώντας” (έτσι τον αποκαλούσε και ο Παύλος Σιδηρόπουλος, τον οποίο ο ίδιος αποκαλούσε ανηψιό), σε διάφορους σταθμούς (ποτέ δεν χρησιμοποίησε το πραγματικό του όνομα σαν ραδιοφωνικός παραγωγός).
Το συγκρότημα MGC
O Δημήτρης Πουλικάκος υπήρξε μέλος του συγκροτήματος MGC, το οποίο οφείλει το όνομά του στον ηθοποιό Ντίνο Ηλιόπουλο, και αρχηγός του ροκ συγκροτήματος Εξαδάκτυλος και των Αχ-Βαχ (στους οποίους έπαιζαν εκτός των άλλων, μπάσο-φωνητικά ο Σταμάτης Σπανουδάκης και πλήκτρα ο Άλεξ Σπυρόπουλος, γνωστός από το αγγλικό συγκρότημα των δεκαετιών 1960-1970 Nirvana). Συνεργάσθηκε ως συνθέτης, εκτελεστής, παραγωγός και μουσικός με πολλούς άλλους Έλληνες rockers και συγκροτήματα (Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Βλάσσης Μπονάτσος, Σταύρος Λογαρίδης, κ.ά.).
Η υποκριτική
Ο Δημήτρης Πολικάκος έγινε γνωστός με τις εμφανίσεις του σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές από τη δεκαετία του 1970 έως και τη δεκαετία του 1990. Κυριότερες εμφανίσεις: Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας (1978), Άρπα Κόλλα (1982), Ο δράκουλας των Εξαρχείων (1983), Βίος και Πολιτεία (1987), Made In Greece (1987), Το μετέωρο βήμα του πελαργού (1991), Θηλυκή Εταιρεία (1999), Σαπουνόπετρα (1995) κ.α. Οι κυριότερες τηλεοπτικές του εμφανίσεις είναι στις σειρές Οι Αυθαίρετοι (1989), Δύο Ξένοι (1997), Επτά Θανάσιμες Πεθερές (2008) κ.ά.
Δεν πάω τη μιζέρια
“Γκρινιάζω αλλά δεν μ’ αρέσει το παράπονο ούτε οι παραπονιάρηδες άνθρωποι. Η γκρίνια είναι φυσικό να υπάρχει, όπως και η βλαστήμια στις καταστάσεις που ζούμε. Στο παράπονο υποβόσκει πάντα κάποια μιζέρια. Ούτε τη μιζέρια την πάω.Ο άνθρωπος είναι ένα ζώο ιδιαιτέρως βλακώδες, αγνώμον και ματαιόδοξο. Ένας-ένας μπορεί να είμαστε οι καλύτεροι… όλοι μαζί γινόμαστε μια άμορφη μάζα που άγεται και φέρεται από οποιονδήποτε δημαγωγό με κάποια απλοϊκή και ευκολοχώνευτη ευφράδεια “, έχει δηλώσει ο Δημήτρης Πουλικάκος.
Οι ναρκωτικές ουσίες
Στις 14 Απριλίου του 1967, επιστρέφοντας στην Ελλάδα με ωτοστόπ από το Παρίσι -τρεις μέρες πριν από τη συναυλία των Rolling Stones στην χώρα- ο Δημήτρης Πουλικάκος έφερε μαζί του 250.000 δόσεις LSD. Όταν έγινε το πραξικόπημα, σκόπευαν με την παρέα του να το ρίξουν στη λίμνη του Μαραθώνα. Τελικά, το χρησιμοποίησαν προς ιδία χρήση.
“Υπάρχουν τόσοι ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν τη συμπεριφορά και την κρίση σου, που είναι μάταιο να προσπαθείς να βρεις έναν μίτο δίχως αρχή και τέλος. Το γεγονός είναι ένα, πέραν του να ψάχνεις απαντήσεις επί ματαίω. Αν μεν πίνεις μαύρο, φούντα, χασίσι, όπως κι αν το πεις, μπορείς να το φέρεις στα μέτρα σου. Το αλκοόλ, η κόκα και η πρέζα είναι από τις πιο παραπλανητικές ουσίες. Σε φέρνουν αυτές στα δικά τους μέτρα διότι μπαίνει στη μέση αυτό που ουσιαστικά δεν υπάρχει στο μαύρο: ο εθισμός. «Ό,τι αρχίζει ωραία, τελειώνει με πόνο» που λέει και το τραγουδάκι. Μετά από λίγο, το όνειρο γίνεται αρρώστια η οποία μπορεί μεν να γιατρευτεί αλλά δύσκολα και υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να ξανακυλήσεις. Είναι ωραία, το κεφάλι σου ταξιδεύει στα σύννεφα, όμως θα πρέπει να φροντίσεις τα ποδαράκια να πατάνε σε στέρεο έδαφος ειδεμή, αργά ή γρήγορα, θα «φύγεις» πάνω απ’ τα σύννεφα και η πτώση θα είναι οδυνηρή!” , έχει εκμυστηρευτεί ο Δημήτρης Πουλικάκος.
Η τιμητική σύνταξη
“Δεν μ’αρέσει να είμαι διορισμένος, ούτε να διορίζω , είχε πει ο Δημήτρης Πουλικάκος. Πάντα υπήρξα ελεύθερος επαγγελματίας! (sic). Ακόμα και στην ΕΡΤ, εξωτερικός συνεργάτης ήμουνα. Πληρωνόμουνα πάντα με το κομμάτι, που λένε. Μου βγάλανε μια τιμητική σύνταξη 692 Ευρώ. Δεν είναι ακόμα διευκρινισμένο, εγώ τους τιμώ που τα παίρνω ή αυτοί με τιμούν που μου τα δίνουν, και γιατί ακριβώς; Θα μπορούσα να είχα λύσει το πρόβλημα μου, βάζοντας υποψηφιότητα με ένα δεξιόστροφο κόμμα στη Λακωνία. Θα έβγαινα μια δύο φορές, θα είχα ‘κονομήσει και μια δια βίου σύνταξη και θα είχα λύσει το πρόβλημα. Θα είχα άλλα βέβαια! Δεν το σκέφτηκα ποτέ σοβαρά, παρά μόνο με χιουμοριστική διάθεση”.
Αν δεν υπήρχε η Ακρόπολη θα ήμασταν καλύτεροι
“Α@@ίδια πολιτισμό έχουμε, αν δεν υπήρχε η Ακρόπολη θα ήμασταν καλύτεροι, και θα αναγκαζόμασταν να δηλώσουμε την παρουσία μας εμείς, όχι να βασιζόμαστε στους αρχαίους ημών προγόνους, ποιους τους @αμεί τους αρχαίους ημών προγόνους, αυτά ήταν πριν από 2000 – 3000 χρόνια. Τώρα τι γίνεται, τώρα ποιος είσαι κύριε; Τι με νοιάζει εμένα αν ήταν ο Σωκράτης παππούς σου, εσύ τι κάνεις; Ένα από τα μεγάλα προβλήματα είναι και αυτό. Ουσιαστικά αν θέλουμε να το δούμε σαν γελοιογραφία, έχουμε το δάχτυλο μας που έχει σαν αυτοκόλλητο τον Παρθενώνα, και προσπαθούμε μονίμως να κρυφτούμε πίσω από αυτό. Δεν μπορείς να κρυφτείς κύριε! Ένα κεφάλι ολόκληρο δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από ένα δάχτυλο, ούτε καν αν είναι το μεσαίο όρθιο”, έχει πει ο Δημήτρης Πουλικάκος.
Ο Δημήτρης Πουλικάκος φέτος γίνεται 77 χρονών και παραμένει ένας γνήσιος και ενεργός ροκάς, αλλά πάνω από όλα ένας πραγματικός καλλιτέχνης. Ο ίδιος έχει δώσει τον ορισμό του πραγματικού καλλιτέχνη ως εξής: «Ο πραγματικός καλλιτέχνης πρέπει να ‘χει αλητεία μέσα του και να ‘ναι ελεύθερος άνθρωπος. Χωρίς ελευθερία δεν υπάρχει Τέχνη».
