Ο Χρήστος Χωμενίδης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 3 Αυγούστου του 1966 και είναι εγγονός του συνιδρυτή του ΕΑΜ Χρήστου Χωμενίδη και του γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ προπολεμικά Βασίλη Νεφελούδη. Αδελφός της εκ πατρός γιαγιάς του ήταν ο Δημήτρης Γληνός.
Της: Έπη Τρίμη
«Ο πατέρας μου ήταν 35 χρόνων και η μάνα μου 27-28. Τότε η χούντα απαγόρευσε τα σωματεία. Συνελήφθησαν παππούς και γιαγιά αλλά και ο συνεταίρος του πατέρα μου. Η μάνα μου απολύθηκε από τη δουλειά της, δούλευε στην Αγρέξ, και ο πατέρας μου προσπαθούσε να στηρίξει τη δική μας οικογένεια αλλά και του συνεταίρου του, χωρίς να υπάρχει δουλειά. Είπαμε το ψωμί-ψωμάκι.
Οι γονείς μου, που είχαν υπάρξει πάρα πολύ ερωτευμένοι, είχαν ένα λούτρινο σκύλο που τον έλεγαν Μπαχ. Σχεδόν κάθε χρόνο, ο μπαμπάς μου τον έβαφε με νερομπογιά -έτσι υπήρχε περίοδος με τον Μπαχ κόκκινο, πράσινο, μπλε. Κι εμένα αυτό μου φαινόταν τρομερά ενδιαφέρον και αστείο».
«Πηγαίναμε για μπάνιο με τη μαμά μου στη Βουλιαγμένη, στην Ωκεανίδα, μια λαϊκή παραλία με γυναίκες με μαύρα μαγιό που ήταν στα ρηχά, σαν φώκιες… Και άντρες με πλεκτά κολλητά μαγιό που στερέωναν από μέσα το βαλμένο σε δερμάτινη θήκη, πακέτο τσιγάρων. Όταν έπεσε η χούντα και άρχισαν να φτιάχνουν λίγο τα επαγγελματικά πράγματα του πατέρα μου, αλλάξαμε και τα Σαββατοκύριακα τουλάχιστον πηγαίναμε για μπάνιο στον Αστέρα. Έτσι αντικατοπτρίστηκε η αλλαγή στο σπίτι μας, από την Ωκεανία στον Αστέρα -δεν μπορώ να πω τι προτιμούσα», έχει αναφέρει στο Bovary ο Χρήστος Χωμενίδης.
«Στο σχολικό, θυμάμαι μια φορά, μου άδειασε ένα παιδί που καθόταν πίσω μου το τασάκι με τα αποτσίγαρα στα μαλλιά μου. Δεν το είπα ποτέ στους γονείς μου ούτε ότι με κορόιδευαν. Αλλά δεν ήθελα και να αλλάξω, γιατί , όπως έχω γράψει στο «Ελάφι», «σιγά μην τους κάνω τη χάρη να αλλάξω εγώ τρόπο που ντύνομαι ή κουρεύομαι για να τους αρέσω».
Ο Χρήστος Χωμενίδης αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1990 και συνέχισε τις σπουδές του στη νομική στη Ρωσία και στην επικοινωνιολογία στην Αγγλία. Το 1993 εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο Το σοφό παιδί. Το συγκεκριμένο βιβλίο έγινε δεκτό με διθυραμβικές κριτικές. Ακολούθησαν άλλα εννέα μυθιστορήματα και τρεις συλλογές διηγημάτων. Δύο μυθιστορήματά του έχουν μεταφραστεί στη γαλλική γλώσσα, ένα στην ιταλική, δύο στην εβραϊκή, όπου Το Σοφό Παιδί βρέθηκε στη λίστα των ευπώλητων του Ισραήλ, ένα στην τούρκικη και μια συλλογή διηγημάτων στη λιθουανική. Το μυθιστόρημά του Νίκη είναι ένα βιβλίο-χρονικό μιάς οικογένειας και παράλληλα ψηφιδωτό της ιστορίας της Ελλάδας στον 20ο αιώνα. Ο Χρήστος Χωμενίδης έχει καταπιαστεί στα γραπτά του με πολλά και ετερόκλιτα θέματα, από τη βιομηχανία του λαϊκού τραγουδιού στη Φωνή μέχρι την προ-ομηρική Ελλάδα στο Λόγια-Φτερά.
Στο μυθιστόρημα “Νίκη” έχει απονεμηθεί το κρατικό βραβείο λογοτεχνίας, το βραβείο του περιοδικού “Αναγνώστης” και το βραβείο αναγνωστών “Public”.
Στο μυθιστόρημα “Ο Φοίνικας” έχει απονεμηθεί το βραβείο αναγνωστών “Public”.
Ο Χρήστος Χωμενίδης έχει αρθογραφήσει σε δεκάδες εφημερίδες και περιοδικά, με πιο πρόσφατες την εβδομαδιαία του συνεργασία με Τα Νέα και με το Capital. Από το 2002 μέχρι το 2010 διατηρούσε επίσης καθημερινή εκπομπή στο ραδιόφωνο. Από την άνοιξη του 2020, κάνει πόντκαστ στην πλατφόρμα pod.gr.
Ο συγγραφέας, δημοσιογράφος και σεναριογράφος αποφεύγει να εκθέτει την προσωπική ζωή του στη δημοσιότητα, αν και στο παρελθόν έχει μοιραστεί την τραγική ιστορία του θανάτου του πρώτου του παιδιού, του γιου του, σε ηλικία μόλις τριών μηνών στο μπάνιο.
Είπε στην κυπριακή εφημερίδα «Φιλελεύθερος»: «Για τον θάνατο του μπαμπά σου μπορεί να είσαι προετοιμασμένος, για τον θάνατο όμως του παιδιού σου δεν μπορεί ποτέ να είσαι προετοιμασμένος. Αυτό είχε γίνει τότε με μένα… Είχε γίνει ένα φρικτό ατύχημα στο μπάνιο. Λιποθύμησε η μαμά του και πνίγηκε. Σχεδόν αρχαιοελληνικό, δεν είναι; Κι αυτό έγινε μέσα σε ένα δευτερόλεπτο… Και να σκεφτείτε ότι εγώ είμαι ένας άνθρωπος που νομίζει ότι μπορεί να ελέγχει τα πάντα! Μερικές φορές όμως μαθαίνεις, με τον πιο βίαιο τρόπο, ότι τα δεδομένα τελικά δεν είναι δεδομένα. Ότι οι κανονικότητες δεν είναι εγγυημένες από κανέναν. Ο θάνατος ξέρετε τι είναι; Σα να σε παίρνουν από ένα σινεμά! Είσαι μέσα σε έναν κινηματογράφο, βλέπεις μια ταινία και κάποια στιγμή, ενώ θέλεις να δεις τη συνέχεια, μπαίνουν μέσα δύο τύποι και σε πετάνε έξω. Δεν είναι τρομερό; Και δεν μαθαίνεις ποτέ τη συνέχεια της ταινίας! Είχα διαβάσει ένα πολύ ωραίο κείμενο -που μου θύμισε πολύ την περίπτωση της μαμάς μου- για τη μητέρα κάποιου που δεν είδε ποτέ το τέλος του σίριαλ που παρακολουθούσε, επειδή πέθανε. Κι αυτός είχε πάει στον τάφο της και της είπε ότι τελικά ο δολοφόνος ήταν ο τάδε».
Ο Χρήστος Χωμενίδης απέκτησε τη Νίκη με τη δημοσιογράφο και σεναριογράφο Αλεξάνδρα Κατσαρού. Παρόλο που το ζευγάρι έχει χωρίσει, παραμένουν φίλοι για χάρη της.
Από τον Μάιο του 2014 ο συγγραφέας είναι ζευγάρι με την ηθοποιό Γωγώ Μπρέμπου, τους οποίους κάποιες φορές συνοδεύει και η μικρή Νίκη.
Πηγές: Bovary|Facebook|Φιλελεύθερος