Η Άννα Συνοδινού γεννήθηκε στο Λουτράκι Κορινθίας στις 21 Νοεμβρίου 1927. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, πρώην Βασιλικού.
Της: Έπη Τρίμη
Οι μεγαλύτερες θεατρικές της παρουσίες της ήταν στις αρχαίες τραγωδίες «Αντιγόνη», «Ηλέκτρα», «Ανδρομάχη», «Ιφιγένεια», «Ελένη» καθώς και στην αρχαία κωμωδία «Λυσιστράτη», πάντα σε πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Έμενε σε ένα λιτό διαμέρισμα της οδού Ριζάρη με τον σύζυγό της Γιώργο Μαρινάκη, ο οποίος «έφυγε» το 2009 στα 88 του χρόνια. Ο σύζυγος ήταν παλαίμαχος πρωταθλητής του άλματος εις τριπλούν, που κατά τη δεκαετία του ’50 μεσουρανούσε με τη φανέλα του Εθνικού. Γνωρίστηκαν τον Αύγουστο του 1951 στη Θεσσαλονίκη.
Ήταν το όγδοο παιδί της οικογένειά της, που καταγόταν από την Αμοργό
Τίποτα δεν προμήνυε την διαδρομή που θα ακολουθούσε. Το 1939, στην ηλικία των 12 ετών, είχε αποφασίσει να γίνει «Μοδίστρα ή βιβλιοθηκάριος», όπως αναφέρει στο βιβλίο της «Αίνος στους Άξιους». Όταν τελείωσε το Γυμνάσιο το 1947, είχε αλλάξει ριζικά μέσα της και σκόπευε να γίνει ηθοποιός. Η μεταστροφή της συντελέστηκε, όταν άρχισε να παρακολουθεί παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο με τον μεγάλο Έλληνα ηθοποιό Θάνο Κωτσόπουλο, φίλο της οικογένειάς της. «Από τον δεύτερο εξώστη τον ακούω να μιλάει ως Πνεύμα στον Φάουστ του Γκαίτε και αργότερα τον βλέπω να ενσαρκώνει τον Ορέστη στην Ιφιγένεια εν Ταύροις, με την αείμνηστη Ελένη Παπαδάκη ως Ιφιγένεια. Μετά από αυτό που είδα, ξέχασα και τη μοδιστρική και τη βιβλιοθηκονομία και άρχισα σοβαρά να σκέπτομαι πώς θα γίνω ηθοποιός» γράφει στο βιβλίο της.
Είναι από τα ιδρυτικά μέλη του Θεάτρου του Εθνικού Κήπου (πρώην Βασιλικού Κήπου) και του Θεάτρου του Λυκαβηττού, που για πολλά χρόνια υπήρξε θιασάρχης. Έχει λάβει μέρος σε πολλά ξένα Φεστιβάλ, όπως Γαλλίας, Γιουγκοσλαβίας, Ιταλίας, Ρωσίας κ.ά. Από το 2004 δίδαξε αρχαίο δράμα στο Ωδείο Αθηνών.
Την ενοχλούσε «η εγκατάλειψη των γηρατειών»
Αυτά ήθελε να αλλάξει, αυτά έλεγε στον Κωνσταντίνο Καραμανλή η Άννα Συνοδινού. Όπως: «Πολιτισμός είναι να μην υπάρχουν ζητιάνοι». Πίστευε στους νέους και πάνω απ’ όλα στην παιδεία. «Ας βοηθήσουμε τους νέους να μάθουν. Όλα πρέπει να τα πουλήσει η Ελλάδα και να πληρώσει δασκάλους».
Μιλούσε με το ίδιο πάθος για το καναρίνι της, τον Γιαννάκη
Η Άννα Συνοδινού μιλούσε για το μικρό πουλάκι όπως για τους αδύναμους ηλικιωμένους, τους κυνηγημένους, τους αριστερούς που βοήθησε. Στην κρεβατοκάμαρά της, οι εικόνες, το καντηλάκι, το εξώφυλλο περιοδικού με τη φωτογραφία του Χατζιδάκι, δίπλα στις οικογενειακές αναμνήσεις και στα βιβλία, μαρτυρούσαν γυναίκα μιας άλλης εποχής, γενναιόδωρης σε αξίες και ελπίδες. Σημαντικό, έλεγε, είναι να κρατάς τον λόγο της τιμής σου, ειδικά σήμερα: «Για να υπάρχουν προοπτικές».
Οι βραβεύσεις
Αρχοντική, αγέρωχη, απλή, παθιασμένη, υπερήφανη, τσαούσα. Παρορμητική, ενοχλητική για πολλούς, παρεξηγήσιμη, δεν χαριζόταν σε κανέναν. «Πάνω απ’ όλα, είμαι χορτασμένη», έλεγε, και αυτό όχι από υλικά αγαθά αλλά από αγάπη και αισθήματα. Φτιαγμένη «από ένα σπουδαίο περιβάλλον», ατσαλωμένη από τις δυσκολίες της ζωής νωρίς, καμάρωνε για τις αξίες: «Οι δικοί μου ήταν άνθρωποι σεμνοί, σοφοί, αγνοί. Δεν ήταν αχόρταγοι, όπως συμβαίνει στη σημερινή εποχή. Φτάνουν όσα έχω και περισσεύουν. Όσα μου έδωσαν το σπίτι μου και οι άνθρωποι που με έφτιαξαν στο θέατρο. Οι άνθρωποι εκείνοι που έφτιαχναν πολιτισμό» είχε πει η αείμνηστη ηθοποιός.
Η Άννα Συνοδινού είχε τιμηθεί δύο φορές με το θεατρικό έπαθλο Κοτοπούλη, με το Σταυρό Ευποιίας Ελλάδος, του Ιππότη του Ντάνεμπρο της Δανίας, του Ιππότη της Ιταλικής Λεγεώνας, με το μετάλλιο της Πόλεως των Αθηναίων, καθώς και με το παράσημο του Κέδρου του Λιβάνου.
Η πολιτική καριέρα
Μετά την πτώση της χούντας αφοσιώθηκε για μεγάλο στην πολιτική με την προτροπή του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Εξελέγη βουλευτής Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία (1974, 1977, 1981, 1985, 1989 ) και διετέλεσε υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών(1977-1980). Κατά τη διάρκεια της πολιτικής της σταδιοδρομίας εισηγήθηκε νομοθετικές προτάσεις για την προστασία της μητρότητας, των παιδιών, και ατόμων με ειδικές ανάγκες. Στον καλλιτεχνικό τομέα εισήγαγε τα μαθήματα καλλιτεχνικής παιδείας στη Μέση Εκπαίδευση, πρότεινε την ένταξη των ηθοποιών στο ΙΚΑ και την ίδρυση της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης.
Στις δημοτικές εκλογές του 1986 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων με τον συνδυασμό του Μιλτιάδη Έβερτ. Τον Μάρτιο του 1990 παραιτήθηκε του βουλευτικού αξιώματος κατά τη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Σε μια από τις ψηφοφορίες, η βουλευτής των Οικολόγων Μαρίνα Δίζη, όταν κλήθηκε να ψηφίσει, άνοιξε ένα πανό, που έγραφε «Φτάνει το θέατρο για το +1, τον Πρόεδρο και το νέφος». Η ενέργεια αυτή εξόργισε την Άννα Συνοδινού, που σε ένδειξη διαμαρτυρίας υπέβαλε την παραίτησή της, τόσο από το βουλευτικό της αξίωμα, όσο και από το κόμμα της. Έκτοτε, δεν ξανασχολήθηκε με την πολιτική.
Τα προβλήματα υγείας και το τέλος
Η Άννα Συνοδινού ταλαιπωρήθηκε καιρό με την υγεία της, ενώ το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε ιδιωτικό θεραπευτήριο στην Κυψέλη.Έφυγε σε ηλικία 89 ετών. Η κηδεία της έγινε το 2016 στο νεκροταφείο Βύρωνα.
