Ο Ανέστης Βλάχος γεννήθηκε το 1934. Σπούδασε στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου-Θεάτρου Λ. Σταυράκου το 1954. Από το 1956 εργάστηκε ως ηθοποιός σε πολλές ταινίες στον κινηματογράφο, το θέατρο και την τηλεόραση.
Γράφει Έπη Τρίμη
Στην πολύχρονη καριέρα του υποδύθηκε διάφορους ρόλους και καταξιώθηκε στη συνείδηση του κοινό ως ο «κακός» του ελληνικού κινηματογράφου.
Έχει κερδίσει τιμητικές διακρίσεις στο ΦΕΚΘ το 1964 και το 1974 για τις ερμηνείες του στις ταινίες «Με τη Λάμψη στα Μάτια» και «Κιέριον». Έχει ακόμη διακριθεί για την ερμηνεία του στην ταινία «Ο φόβος» στο Φεστιβάλ Τυνησίας το 1966. Οι εμφανίσεις του στο θέατρο ήταν περιορισμένες. Η πρώτη του έγινε το 1963 με το έργο «Νεκροί Χωρίς Τάφο» στο «Κυκλικό Θέατρο».
Τα δύσκολα χρόνια στη Δράμα
Η οικογένεια του Ανέστη Βλάχου είχε έρθει στην Ελλάδα από την Μικρά Ασία. Ο Ανέστης Βλάχος γεννήθηκε και μεγάλωσε φτωχικά στην Προσοτσάνη Δράμας. Τα νεανικά του χρόνια ήταν πολύ δύσκολα, εξαιτίας των αριστερών πεποιθήσεων της οικογένειάς του. «Έτρεχα στα περιβόλια με τις προκηρύξεις στα χέρια και με κυνηγούσαν οι αστυνομικοί. Ήταν δύσκολα χρόνια τότε για όλους, όχι μόνο για μένα». Μέχρι να σπουδάσει σε δραματική σχολή έκανε διάφορες δουλειές του ποδαριού. Όταν πήγε να γραφτεί στου «Σταυράκου», αντί να πληρώσει τα δίδακτρα, έκανε μια ιδιαίτερη συμφωνία με τους υπεύθυνους της σχολής. Δεν θα πλήρωνε δίδακτρα για δύο χρόνια και σε αντάλλαγμα θα τους έβαφε το κτήριο. Έτσι, αν και δεν είχε χρήματα, κατάφερε να σπουδάσει. Ο Ανέστης Βλάχος έχει παίξει σε 180 ταινίες και έχει πάρει τέσσερα βραβεία, καθώς και τιμητική σύνταξη για τη προσφορά του στον ελληνικό κινηματογράφο….
Ο Aνέστης Βλάχος έχασε το μάτι του μετά από ιατρική ολιγωρία, όταν τραυματίστηκε στην οικοδομή
Το 1966 ο Ανέστης Βλάχος είχε ήδη ξεκινήσει την πορεία του στον ελληνικό κινηματογράφο, έχοντας παίξει στη ταινία του ελληνοαμερικάνου σκηνοθέτη Γκρεκ Τάλλας «Αγιούπα» και στη ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη «Το Κορίτσι με τα μαύρα», στο πλευρό της Έλλης Λαμπέτη. Εκείνη την εποχή όμως αντιμετώπιζε πολλά οικονομικά προβλήματα. Για να τα καταφέρει, όταν δεν έπαιζε στο θέατρο ή στον κινηματογράφο, εργαζόταν στην οικοδομή. Σε ένα μεροκάματο όμως είχε ένα ατύχημα που άλλαξε την ποιότητα της ζωής του από κάθε άποψη. Στην προσπάθειά του να καρφώσει μια πρόκα, δεν πρόσεξε και τραυματίστηκε στο δεξί του μάτι. Αν και η πληγή φάνηκε ότι δεν ήταν πολύ σοβαρή, ο Ανέστης Βλάχος λέει ότι η καθυστέρηση των γιατρών οδήγησε στην απώλεια του ματιού. «Αντί να μου κάνουν μια ένεση ή κάτι άλλο, με ρωτούσαν για ποια θέση θα πλήρωνα στο νοσοκομείο. Έτσι, έχασα το μάτι μου από μόλυνση».
Η βοήθεια και η φροντίδα της Λαμπέτη και του Χορν
Στα γυρίσματα της ταινίας «Το κορίτσι με τα μαύρα», ο Ανέστης Βλάχος γνωρίστηκε με την Έλλη Λαμπέτη και το Δημήτρη Χορν. Όταν τους ενημέρωσε για το ατύχημα, οι δύο ηθοποιοί έτρεξαν αμέσως δίπλα του. Κάλυψαν όλα τα έξοδα του νοσοκομείου και της επέμβασης στην οποία υποβλήθηκε. «Με φρόντιζαν και με πήραν στο σπίτι τους, σε ένα μικρό δωματιάκι μέχρι να γίνω εντελώς καλά», λέει ο κ. Βλάχος.
Η απώλεια του ματιού ήταν μια οδυνηρή εμπειρία για τον καλλιτέχνη, αλλά δεν αποτέλεσε εμπόδιο για τη καριέρα του στο κινηματογράφο. Στη μνήμη του κοινού έχει αποτυπωθεί ως ένας από τους κορυφαίους «κακούς», «σκληρούς» και «άγριους» του ελληνικού σινεμά. Όπως ο ίδιος περιγράφει, «πριν από χρόνια, έπινα καφέ με τον φίλο και κουμπάρο μου Νίκο Ξανθόπουλο στην πλατεία Βικτωρίας. Κάποια στιγμή περνάνε δύο γριές και άρχισαν να φωνάζουν «Νίκο, τι κάθεσαι δίπλα του; Θα σε σκοτώσει!». Φυσικά δεν ήξεραν ότι ο πραγματικός Ανέστης Βλάχος είναι ψυχούλα και ο Νίκος Ξανθόπουλος σκληρό καρύδι!.
Ο ηθοποιός Ανέστης Βλάχος- Πάντρεψε την κόρη του, Έλλη
Η κόρη του ηθοποιού Έλλη Βλάχου, παντρεύτηκε τον αγαπημένο της Κωνσταντίνο Αδαμόπουλο, στον Άγιο Αιμιλιανό στο Πόρτο Χέλι!
Ο Ανέστης Βλάχος στάθηκε συγκινημένος στο πλευρό της κόρης του, Έλλης Βλάχου και δεν δίστασε να συγκρατήσει τα δάκρυά του, οδηγώντας την νύφη στον εκλεκτό της καρδιάς του.θυμίζουμε πως ο ηθοποιός έχει και ένα γιο τον Ηρακλή Βλάχο από τον πρώτο του γάμο με την τραγουδίστρια Αναστασία Παπανδρώνη.
Τα μόνα του έσοδα προέρχονται από τη σύνταξη που παίρνω
«Δεν περίμενα να περάσω τέτοια μαύρα γεράματα, γιατί δουλεύω από 11 χρόνων παιδί και τώρα είμαι 79. Κάθε φορά που πάω να πληρωθώ, κάθε μήνα, τρέμει η ψυχή μου και λέω “θα προλάβω να πληρώσω το φως και τα χαράτσια;»”. Ζω και με αυτό το άγχος».
