Ο Ανδρέας Θωμόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε Θέατρο στο London School of Dramatic Art και Κινηματογράφο στο International Film School του Λονδίνου.
Της: Έπη Τρίμη
Ξεκίνησε στο Ακρόαμα-Θέαμα σαν Βοηθός Οπερατέρ και Βοηθός Σκηνοθέτης στο τηλεοπτικό συνεργείο της Κ.Α.Ι. στο Λονδίνο, όπου έγραψε τα πρώτα του τραγούδια.
Έγραψε σενάρια για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, εργαζόμενος παράλληλα σαν σκηνοθέτης. Ασχολήθηκε ακόμα με τη συγγραφή και σκηνοθεσία θεατρικών έργων.
Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, της Εταιρείας Ελλήνων Παραγωγών-Σκηνοθετών και ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος. Είναι ακόμα μέλος της Ανθρωπιστικής Οργάνωσης Γιατροί του Κόσμου. Από το 1999 διδάσκει στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Αγίας Βαρβάρας «Ιάκωβος Καμπανέλλης». Έχει διατελέσει μέλος του Πειθαρχικού Συμβουλίου της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος.
Η ιστορία πίσω από το τραγούδι “Να μ΄αγαπάς”
Το «Να μ’αγαπάς» είναι ένα ερωτικό διαχρονικό τραγούδι που καθιέρωσε τον Παύλο Σιδηρόπουλο. Ένα τραγούδι που γράφτηκε το μακρινό 1976. 39 χρόνια μετά την κυκλοφορία του , ο άνθρωπος που έγραψε το τραγούδι, ο σκηνοθέτης και τραγουδοποιός Ανδρέας Θωμόπουλος, αποκάλυψε την ιστορία που κρύβει.
Όπως αναφέρει στο ogdoo, γράφτηκε το Πάσχα του 1976, στο σπίτι του Μανούσου Μανουσάκη, στο Χιλιομόδι, θέλοντας να πείσει την αγαπημένη του να τον παντρευτεί, όπως και… έγινε! «Το έγραψα, φουλ ερωτευμένος με την Ηρώ, για να την πείσω να με παντρευτεί. Το 1976, ήμουν για Πάσχα, με μια μεγάλη παρέα, στο σπίτι του Μανούσου, στο Χιλιομόδι Κορίνθου. Η Ηρώ, δεν ήταν εκεί, έκανε Πάσχα με τους δικούς της, αφού μόλις την είχα γνωρίσει. Εγώ, απομονωμένος με μια κιθάρα, Μεγάλη Παρασκευή, Μεγάλο Σάββατο, ακόμη και την Κυριακή του Πάσχα, ετοίμαζα το τραγούδι, για την Ηρώ… Αργότερα, όταν το ολοκλήρωσα, την πήρα τηλέφωνο και το έπαιξα».
https://www.youtube.com/watch?v=OUX-JBn5Bw8&feature=emb_logo
Η ταινία “ασυμβίβαστος”
Ο ‘Ασυμβίβαστος’ κυκλοφόρησε το 1979 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Ανδρέα Θωμόπουλου. Πρωταγωνιστής ήταν ο Παύλος Σιδηρόπουλος, ενώ το υπόλοιπο καστ αποτελείτο από την Μπέτυ Λιβανού, την Ελένη Μανιάτη, τη Βέρα Κρούσκα, τον Κώστα Βρεττό και τον Σταύρο Ξενίδη.
Η ταινία είχε ως ήρωα τον Παύλο, έναν νεαρό φοιτητή της Ιατρικής που αμφισβητούσε το κοινωνικό κατεστημένο, θέλοντας να ασχοληθεί με τη μουσική και όχι με την Ιατρική, μια απόφαση που τον είχε φέρει έντονα σε ρήξη με τον, γιατρό και καθηγητή, πατέρα του.
Η μουσική επένδυση της ταινίας περιείχε μελωδίες του ίδιου του σκηνοθέτη καθώς και του Μίκη Θεοδωράκη, με τον Σιδηρόπουλο να ερμηνεύει με την κιθάρα του τα τραγούδια σε όλη τη διάρκεια της ταινίας. To StraightOnMusic μίλησε με τον Ανδρέα Θωμόπουλο σχετικά με τον σπουδαίο μουσικό και την ταινία που έκαναν μαζί και εκείνη την εποχή ο σκηνοθέτης είχε δηλώσει: “Γνώρισα κάποια στιγμή τον Σιδηρόπουλο και πραγματικά εντυπωσιάστηκα από ορισμένα στοιχεία του…
O Παύλος είχε ένα μυαλό ξυράφι, μια ευκολία στη μουσική και ένα χάρισμα να μην λέει ανοησίες. Του ζήτησα να παίξει στην ταινία που ετοίμαζα και εκείνος δέχτηκε.Θυμάμαι ότι από την αρχή όλοι οι συνεργάτες της ταινίας ήμασταν δεμένοι. Μας ένωσε η φτώχεια. Με ένα μικρό δάνειο εξάλλου πραγματοποιήθηκε η ταινία. Εκεί λοιπόν, στο διάστημα των γυρισμάτων, τα οποία κράτησαν γύρω στις 4 βδομάδες, είδα ένα τρομερό δέσιμο μεταξύ μας. Αυτό μου έχει μείνει.Ο Σιδηρόπουλος ήταν πολύ συνεργάσιμος μαζί μου και αρκετά επαγγελματίας σε αυτό που έκανε. Αν και δεν είχε ιδέα από σινεμά, καθώς ήταν η πρώτη του ταινία, μπόρεσε και ανταποκρίθηκε πλήρως.
Στον Παύλο βλέπω έναν άνθρωπο που έχει κάνει το μεγαλύτερο καλό στον πολιτισμό. Ο Παύλος ήταν ασυνείδητος δάσκαλος, όπως είναι όλοι οι σπουδαίοι. Είχε ένα χάρισμα που ήταν πολύ βαρύ για αυτόν. Άκουγε ένα τραγούδι μια φορά και το έπαιζε αμέσως. Στη συνθήκη, την τραγουδιστική, εκείνης της εποχής, και μάλιστα τη ροκ και μάλιστα την ψευτο-ροκ, αυτά τα πράγματα δεν χωρούσαν, δεν μπορούσαν να προκύψουν και να αναπτυχθούν. Φανταστείτε ένα ιδιαίτερο λουλούδι, ένα ιδιαίτερο δέντρο που φυτρώνει αρχίζει να αναπτύσσεται , αλλά δίπλα του υπάρχουν ένας πλάτανος, ένα κυπαρίσσι, που του κρύβουν τον ήλιο…πώς να πάει, πώς να αναπτυχθεί … αυτό ήταν ο Παύλος. “.
