Ο Αλέκος Σακελλάριος (7 Νοεμβρίου 1913 – 28 Αυγούστου 1991) ήταν Έλληνας θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, δημοσιογράφος και σκηνοθέτης. Εξαιρετικά δημοφιλής και παραγωγικός, υπήρξε από τους σημαντικότερους ανανεωτές της μεταπολεμικής νεοελληνικής κωμωδίας και από τους σημαντικότερους στιχουργούς του ελαφρού ελληνικού τραγουδιού. Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, στην Αχαρνών. Οι νομικές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών εκτοπίστηκαν πολύ σύντομα από τις ζωηρές δημοσιογραφικές του ανησυχίες (ήδη από τα σχολικά του χρόνια υπήρξε εκδότης του “Μαθητή”, της πιο μεγάλης κυκλοφορίας μαθητικής εφημερίδας της εποχής). Στην μάχιμη δημοσιογραφία μπαίνει μέσα από τη φιλολογική στήλη της Καθημερινής, μετά από ποίημα που στέλνει στον Γεώργιο Βλάχο. Εργάστηκε σε όλες τις μεγάλες εφημερίδες: Ελεύθερη Ελλάδα, Ακρόπολις, Απογευματινή, Μάχη, Ελεύθερος Κόσμος, Εθνικός Κήρυξ, Ελεύθερος Τύπος κ.ά., άλλοτε ως ρεπόρτερ, άλλοτε ως χρονογράφος ή ως ευθυμογράφος. Επίσης με τον στενό συνεργάτη του Χρήστο Γιαννακόπουλο εξέδωσαν την εφημερίδα Το Εικοσιτετράωρο και τα περιοδικά Πρωτεύουσα και Σαββατοκύριακο. Διετέλεσε επίσης και διευθυντής του περιοδικού ποικίλης ύλης Εβδομάς. Μέχρι το τέλος της ζωής του χρονογραφούσε σε εφημερίδες και περιοδικά.
Ο Αλέκος Σακελλάριος μπροστά από την κάμερα
Ο Αλέκος Σακελλάριος κατάφερε να κάνει γενιές και γενιές Ελλήνων να γελούν, να δακρύζουν, να ερωτεύονται και να ελπίζουν με τις ταινίες και τα θεατρικά του έργα. Αρκετές από τις ελληνικές ταινίες που αγαπήσαμε φέρουν την υπογραφή του. Όμως, αν και σεναριογράφος, δεν ήταν λίγες οι φορές που τον είδαμε μπροστά από την κάμερα σε μικρούς και λίγο μεγαλύτερους ρόλους, που μας έκαναν πιο οικεία τη συμπαθητική μορφή του.
Οι ταινίες που ο Αλέκος Σακελλάριος έκανε την εμφάνισή του
«Καλώς ήρθε το δολάριο», «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια», «Ζητείται επειγόντως γαμπρός», «Η νύφη το’ σκασε». Αυτές είναι μόνο τέσσερις από τις ταινίες που τον καμαρώσαμε και ως ηθοποιό, έστω και για μερικά καρέ.
Η πρώτη ταινία που τον βλέπουμε είναι η θρυλική «Οι Γερμανοί ξανάρχονται». Αρκούν μερικά καρέ μόνο και ο Αλέκος Σακελλάριος βρίσκεται στο πλευρό του φοβισμένου Βασίλη Λογοθετίδη. Είναι η σκηνή του καυγά στην αρχή της ταινίας που ταρακουνά τον πρωταγωνιστή «Θόδωρο». Η ταινία είναι του 1946 και ο Αλέκος Σακελλάριος υπογράφει την σκηνοθεσία. Από τότε μέχρι και το τέλος της ζωής του ο Αλέκος Σακελλάριος έμεινε εμφανισιακά ίδιος, με το βλέμμα του -πάντοτε- να εκφράζει με καθαρότητα το συναίσθημα του ρόλου του.
Ο Αλέκος Σακελλάριος με τον Βασίλη Λογοθετίδη στην ταινία «Οι Γερμανοί ξανάρχονται».
Αρκετά χρόνια μετά, το 1962 (χωρίς να αποκλείεται να τον έχουμε δει και σε προηγούμενες ταινίες) εμφανίζεται ξανά μπροστά στο φακό. Είναι η ταινία «Η νύφη το’ σκασε», όπου πρωταγωνιστεί η μοναδική Τζένη Καρέζη. Ο Αλέκος Σακελλάριος εμφανίζεται προς το τέλος της ταινίας, όταν η …καταζητούμενη νύφη ταξιδεύει με μουσικούς πάνω σε ένα τρίκυκλο. Η παρέα του Αλέκου Σακελλάριου, προπορευόμενη με το ΙΧ, ακούει τους μουσικούς και τους ζητά να παίξουν σε ένα μικρό γλέντι στη Θήβα, όπου και θα λάβουν μισθό, αλλά και το κρασί θα είναι εξασφαλισμένο, Εκεί, μάλιστα, λίγο και θα συναντούσε η πρωταγωνίστρια τον αγαπημένο της.
Ο Αλέκος Σακελλάριος εμφανίζεται και πάλι μπροστά από το φακό στην ταινία «Η νύφη το’ σκασε»
Ο Αλέκος Σακελλάριος απολαμβάνει τη μουσική στην ταινία «Η νύφη το’ σκασε»
Τέσσερα χρόνια μετά, το 1966 ο Αλέκος Σακελλάριος πιάνει ένα μεγαλύτερο ρόλο στο έργο «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια». Ο Αλέκος Σακελλάριος καλείται να κατευνάσει την οργή του εργοστασιάρχη Λάμπρου Κωνσταντάρα ή «Αντώνη Δέλβη» και να… καθυστερήσει το «μπιλιετάκι» για την «Αγλαΐα» ή αλλιώς «Γιώργο», Δημήτρη Παπαμιχαήλ που εμφορείται από φιλειρηνικές ιδέες και «φουντώνει τα μυαλά» των εργατών για απεργία. Ο Αλέκος Σακελλάριος, μάλιστα, εμφανίζεται δύο φορές στην ταινία και η φιγούρα του μάς είναι αξέχαστη.
Ο Αλέκος Σακελλάριος μεσολαβεί μεταξύ εργατών και εργοδοσίας στην ταινία «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια»
Ο Αλέκος Σακελλάριος βρίσκει τη λύση, έχοντας ήδη δεχθεί την οργή του Λάμπρου Κωνσταντάρα στην ταινία «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια»
Η εμφάνιση του Αλέκου Σακελλάριου στους τίτλους της ταινίας «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια»
Η ταινία «Καλώς ήρθε το δολάριο» προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες το 1967. Πρωταγωνίστρια μαζί με τον Γιώργο Κωνσταντίνου είναι η δεύτερη σύζυγος του Αλέκου Σακελλάριου, Νίκη Λινάρδου και ο σεναριογράφος κρατά έναν πολύ μικρό ρόλο ως… περιπτεράς στη γειτονιά του ντροπαλού καθηγητή αγγλικών που παραδίδει ιδιαίτερα στην κακόφημη τότε περιοχή της Τρούμπας και το μπαρ «Blue Black». Ο περιπτεράς θυμίζει στον μεγαλύτερο αδελφό του «Φίλιππου», που έχει λόξα με τα κοινά, ότι πλέον το βερεσέ έχει ξεφύγει και το τεφτέρι, αν δεν πληρώσει, θα πάψει να γράφει.
Ο Αλέκος Σακελλάριος σε ρόλο περιπτερά στην ταινία «Καλώς ήρθε το δολάριο»
Στα επόμενα τρία χρόνια, ο Αλέκος Σακελλάριος θα κάνει όχι μία, ούτε δύο, αλλά τέσσερις κινηματογραφικές εμφανίσεις. Το 1970 ο Αλέκος Σακελλάριος κάνει ίσως το πιο κωμικό του πέρασμα στην ταινία «Η θεία μου η χίπισσα». Η σκηνή είναι γυρισμένη στα Μάταλα της Κρήτης, όπου η Ρένα Βλαχοπούλου, ο Ανδρέας Μπάρκουλης και ο Γιάννης Μιχαλόπουλος αναζητούν τα «παιδιά των λουλουδιών», Νόρα Βαλσάμη και Βασίλη Τσιβιλίκα. Στην προσπάθειά τους να πλησιάσουν την περιοχή και να βρουν τους δύο νέους που έφυγαν τόσο ξαφνικά από την Αθήνα, συναντούν πολλούς από τους χίπηδες. Ο Αλέκος Σακελλάριος είναι ένας από αυτούς. Φορά περούκα, άσπρα ρούχα, η φωνή του είναι τόσο λεπτή και απαντά στα γαλλικά. Δεν βοηθά διόλου τους πρωταγωνιστές που αποφασίσουν να ντυθούν αναλόγως για να κάνουν τον έλεγχό τους για τα παιδιά.
Ο Αλέκος Σακελλάριος στον κωμικό ρόλο του χίπη στην ταινία «Η θεία μου η χίπισσα»
