Εκτός από την απαιτητική προεκλογική περίοδο, ο Στέφανος Κασσελάκης έχει να αντιμετωπίσει το τελευταίο διάστημα και την… γκρίνια του Τάιλερ Μακμπέθ.
Ο λόγος φέρεται να είναι το πολυτελές διαμέρισμα στο στενάκι της οδού Λεβέντη στο Κολωνάκι, όπου αναμένεται να μετακομίσουν σύντομα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, της στήλης “Big Mouth” στο powergame.gr, ο σύζυγος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ δεν κρύβει τον εκνευρισμό του για το γεγονός ότι δεν μπορεί να παρκάρει ούτε με ποδήλατο, κάτω από τη νέα τους κατοικία. Μάλιστα, σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πηγές, ο Τάιλερ σκοπεύει να ζητήσει από τον Δήμο είτε να πεζοδρομήσει τον συγκεκριμένο δρόμο, είτε να φαρδύνει τα πεζοδρόμια. Ενα από τα επιχειρήματα που αναφέρει είναι ότι υπάρχει μεγάλη δυσκολία να προσεγγίσει κάποιος την πολυκατοικία ακόμα και με παιδικό καρότσι.
Πριν λίγες ημέρες ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε στον Τάσο Τρύφωνος στον Alpha Κύπρου για όλα ενώ αναφέρθηκε και στη σχέση του με τον Τάιλερ Μακμπέθ, και τις δυσκολίες που αυτή έχει περάσει λόγω της απόφασής του να ασχοληθεί με την πολιτική.
“Προφανώς έχει υπάρξει μια τριβή στην προσωπική μου ζωή, έχει υπάρξει ένα βάρος γιατί πρώτα από όλα δεν υπάρχει ιδιωτικότητα. Δεύτερον, δεν υπάρχει χρόνος να ασχοληθώ με τα προσωπικά μου ζητήματα. Εχω μεγάλο κόστος και οικονομικό και συναισθηματικό αλλά δεν συγκρίνεται αυτό με το βάρος που έχει ο Ελληνας πολίτης που γνωρίζω εκεί έξω” είπε χαρακτηριστικά.
“Ο πυρήνας μας, που είναι ο σύζυγός μου, η οικογένειά μου, οι γονείς μου, ο αδερφός μου, η οικογένειά του συζύγου μου, είναι πάρα πολύ δυνατός. Ξέρω ότι αν όλα πάνε στραβα, όχι μόνο δεν θα έχω τύψεις, αλλά θα συνεχίσω να είμαι χαρούμενος γιατί έχουμε αυτόν τον πυρήνα” πρόσθεσε.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είπε ότι ο σύντροφός του έχει συνηθίσει πλέον τις κάμερες αλλά δεν του είναι πάντα εύκολο.
“Είναι πολύ αυθεντικός άνθρωπος, είναι ένα χρυσό παιδί, ένα διαμάντι. Είναι εξαιρετικά αγαπητός στους Έλληνες, το οποίο εμένα μου ζεσταίνει την καρδιά. Είναι σίγουρα πιο αγαπητός από εμένα στην Ελλάδα, 100%. Τον αγαπάνε πάρα πολύ γιατί βλέπουνε έναν σεμνό άνθρωπο. Ξέρουν ότι είναι εδώ για να στηρίξει τρυφερά τον σύζυγό του, ο οποίος είναι εδώ για να προσφέρει στην πατρίδα του. Έχει υιοθετήσει την Ελλάδα ως δεύτερη πατρίδα του” συνέχισε.
“Αρχίσαμε μαζί αυτή την πορεία. Όταν συναντηθήκαμε ούτε είχα εκδηλωθεί ως προς τον προσανατολισμό μου, ούτε είχα πετύχει επιχειρηματικά. Εχουμε μία ιστορία την οποία την έχουμε φτιάξει μαζί από την αρχή. Έχουμε μία πολύ δεμένη και αληθινή σχέση και θα αντέξουμε τα πάντα” σημείωσε.
Ο τέως πρόεδρος φάνηκε πολύ αποφασισμένος να διεκδικήσει ξανά την ηγεσία –με βάση τις διαρροές των συνεργατών του– και όχι με τρόπο πολιτικά ήρεμο.
Ο Κασσελάκης (ίσως, δεν είναι και σίγουρο) έφυγε, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει γλιτωμό από τον κλαυσίγελo. Ο τέως πρόεδρος φάνηκε πολύ αποφασισμένος να διεκδικήσει ξανά την ηγεσία –με βάση τις διαρροές των συνεργατών του– και όχι με τρόπο πολιτικά ήρεμο. Στοιχειωδώς αξιοπρεπή, τουλάχιστον.
Μόλις μία εβδομάδα πίσω, λίγο πριν να καταστεί και αριθμητικά δυνατή η καθαίρεση του ουρανοκατέβατου προέδρου διά της πρότασης μομφής που κέρδισαν οι “87” διευρύνοντας την εσωκομματική τους ισχύ και αθροίζοντάς τη με τον Πολάκη και τους συνοδοιπόρους του, το “Κ” περιέγραφε το άδειασμα της κλεψύδρας για τον εξ Αμερικής ορμώμενο επιχειρηματία, που είδε φως και μπήκε στον διάτρητο από βαλβίδες ασφαλείας ΣΥΡΙΖΑ.
Οι αντίπαλοί του –πλειοψηφία πια στον ΣΥΡΙΖΑ– τον εγκαλούν για τραμπικές μεθόδους και τον φοβούνται. Άνευ εισαγωγικών. Δηλαδή όχι με τον τρόπο που το εννοούν οι θιασώτες του, πως “φοβούνται” το γκελ του στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ. Τα περιστατικά της περασμένης Τετάρτης, όταν ο Στ. Κασσελάκης έπειτα από τριήμερη εξαφάνιση και έχοντας αποδεχθεί την έκπτωσή του θυμήθηκε ότι παραμένει πρόεδρος και ζητούσε τα κλειδιά του γραφείου του πίσω, ευάριθμοι οπαδοί του στήθηκαν απέξω από την Κουμουνδούρου και εξύβριζαν όποιον προσερχόταν στο κτίριο.
Το χθεσινό θέαμα δεν θα έπρεπε να εκπλήξει κανέναν. Η βάση των οπαδών Κασσελάκη είχε δώσει δείγματα για το ποιόν της ήδη από το βράδυ της εκλογής του, έκπτωτου πια, προέδρου. Όποιος είχε βρεθεί τη νύχτα που αναδείχθηκε πρόεδρος στην Πλ. Ελευθερίας, στο “στρατηγείο” του κόμματος, ή παρακολούθησε λίγο έστω το συνέδριο-παρωδία του Φεβρουαρίου, με τις ιαχές και τους αλαλαγμούς υπέρ προέδρου και κατά των διαφωνούντων (μαζί του), ό,τι ακολούθησε πιθανότατα και να το είχε προβλέψει.
Οι “87”, που αποτελούν τη νέα πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, ως μόνη άμυνά τους μπροστά σε νέα έκτροπα που φοβούνται ότι θα ακολουθήσουν και προκειμένου να σφαλίσουν τα “πορτοπαράθυρα” ενώπιον του “κινδύνου Κασσελάκη”, κραδαίνουν το καταστατικό του κόμματος και τις αποφάσεις των Οργάνων του, που βάσει αυτών εκδιώχθηκε ο Στ. Κασσελάκης.
Στην πραγματικότητα, ο ίδιος έχει πει από την αρχή της “περιπέτειας” με τον ΣΥΡΙΖΑ την πιο σκληρή αλήθεια για το κόμμα: Εάν ήταν κανονικό, αν λειτουργούσε όπως έπρεπε, τότε “εγώ δεν θα είχα γίνει πρόεδρος ποτέ”.
Κατόπιν εορτής, προσπαθούν να εξασφαλίσουν ότι το ίδιο λάθος δεν θα επαναληφθεί και θα γραφεί στα κατάστιχα ο κ. Κασσελάκης ως “θλιβερή παρένθεση”.
Γι’ αυτό και η πρόσφατη Πολιτική Γραμματεία φλέρταρε με την ιδέα της διαγραφής του, αν και δεν την προέκρινε σε αυτή τη φάση: Ώστε να μην μπορέσει να πραγματοποιήσει την “απειλή” του ότι θα δώσει τη μάχη για το πολιτικό του μέλλον “εντός ΣΥΡΙΖΑ”.
Η πιο βελούδινη (και βολική) εξέλιξη για το κόμμα (προς το παρόν) της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα ήταν να ιδρύσει ένα δικό του κόμμα ο Στ. Κασσελάκης και να τους αφήσει ήρεμους να “γλείψουν” τις πληγές τους, για όσο προλαβαίνουν τουλάχιστον.
Τα δεδομένα για τον ΣΥΡΙΖΑ, εξ αντικειμένου, δεν επιτρέπουν αισιόδοξες προσεγγίσεις, ακόμα και χωρίς τον Στέφανο Κασσελάκη στο πεδίο. Το κόμμα έχει εκπέσει ήδη σε μονοψήφιο ποσοστό σε όλες τις φθινοπωρινές δημοσκοπήσεις που δημοσιεύτηκαν – σε ορισμένες, δε, πίσω ακόμα και από το ΚΚΕ και τον Βελόπουλο.
Ταυτόχρονα, δεν υπάρχει στον ορίζοντα –ακόμη– καμία αξιόμαχη υποψηφιότητα για την ηγεσία που να φαίνεται ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά και να οδηγήσει το κόμμα τουλάχιστον στη δεύτερη θέση, και το ΠΑΣΟΚ, με την εσωκομματική εκλογή του, βρίσκεται σε θετική τροχιά. Μπορεί δημοσκοπικά να παραμένει καθηλωμένο στα “μίζερα” ποσοστά των ευρωεκλογών, έχει όμως το momentum: υποψήφιους αρχηγούς, έξι τον αριθμό, και ορίζοντα επαναφοράς του στη δεύτερη θέση, εξοβελίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το στοίχημα για τον ΣΥΡΙΖΑ όταν λήξει η εν εξελίξει φαρσοκωμωδία με τον Στ. Κασσελάκη είναι να διαψεύσει ότι ήταν κόμμα της συγκυρίας και γέννημα της κρίσης, περιορισμένης δηλαδή διάρκειας και “χρήσεως”, καταπώς συμπεραίνουν με βάση τα τεκταινόμενα οι πολιτικοί του αντίπαλοι και όχι μόνο.
Κοινώς, πρέπει να αποδείξει ότι διαθέτει “ανθεκτικότητα”, ρόλο και λόγο ύπαρξης στο πολιτικό σκηνικό.
Καθόλου εύκολη υπόθεση, όταν μιλάμε μάλιστα για ένα κόμμα που κατάφερε (sic) να μείνει ανοχύρωτο μπροστά σε έναν Κασσελάκη.
Οι δημοσκοπήσεις που περιλαμβάνουν στις μετρήσεις τους τον φυσικό ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτουν ότι οι ψηφοφόροι του δεν προσδοκούν άλλον τι από την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα στο τιμόνι. Ή, από άλλη σκοπιά, δεν θεωρούν καμία άλλη υποψηφιότητα (από όσες υπάρχουν στον ορίζοντα) ελκυστική για τους ίδιους. Χαμηλές οι πτήσεις των υπολοίπων μνηστήρων του θώκου.
Ο Αλέξης Τσίπρας, όμως, δεν φαίνεται ότι βρίσκεται σε τέτοια κατεύθυνση. Φυσικά και παρακολουθεί από πολύ κοντά όσα διαδραματίζονται στον ΣΥΡΙΖΑ, και ασφαλώς δεν ισχύουν “διαρροές” ότι δεν ασχολείται. Αυτονοήτως ασχολείται και βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή με τους στενούς συνομιλητές του εντός του κόμματος, ευρισκόμενοι οι περισσότεροι στους “87”.
Δεν φαίνεται, πάντως, ότι έχει μετακινηθεί ή αναθεωρήσει την τελευταία του δημόσια παρέμβαση το καλοκαίρι, με την οποία “φωτογράφιζε” το μέλλον – καταπώς το οραματίζεται και το διαβάζει ο ίδιος τουλάχιστον: τη δημιουργία ενιαίας κεντροαριστερής παράταξης που να μπορεί να κερδίσει τον Μητσοτάκη και τη Ν.Δ.
Πηγή: capital.gr