Σε ηλικία μόλις 40 ετών απεβίωσε ο Χάρης Μπελτεγρής, γραμματέας του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Βορείων Προαστίων, μετά από αγώνα που δίνονταν με τη νόσο που τον ταλαιπώρησε το τελευταίο διάστημα.
Ο ίδιος είχε υπηρετήσει ως γραμματέας της ΠΑΣΠ Πολυτεχνείου και είχε ασκήσει σημαντικό ρόλο στη νεολαία του ΠΑΣΟΚ.
Η κηδεία του Χάρη Μπελτεγρή θα λάβει χώρα αύριο, Μεγάλη Τετάρτη, 1η Μαΐου, στις 17.00 στο Κοιμητήριο του Χαλανδρίου.
Η οικογένεια προτιμά να μην σταλούν στεφάνια, αλλά να γίνουν καταθέσεις στον Σύλλογο Φλόγα για τα παιδιά με νεοπλασματική ασθένεια.
Το αντίο του Ψυχάλη:
Ο Χάρης Μπελτεγρής αποτελούσε πολύ στενό φίλο του Δημάρχου Λυκόβρυσης – Πεύκης, Μάριου Ψυχάλη, ο οποίος εξέφρασε τα συλλυπητήριά του με το παρακάτω μήνυμα: «Σήμερα έφυγε από κοντά μας ένας μοναδικός άνθρωπος, που έδωσε και αυτή την προσωπική του μάχη μέχρι και την τελευταία στιγμή με σπάνια αξιοπρέπεια.
Ο Χάρης για εμένα είναι ένα παράδειγμα σπάνιου ανθρώπου που επηρέασε μόνο θετικά όσους ήταν τυχεροί να τον γνωρίσουν.
Χάρη σε ευχαριστώ για την τύχη που είχα να βρεθώ κοντά σου.
Χάρη καλό ταξίδι!»
Π. Χρηστίδης: «Ο Χαρης Μπελτεγρής ήταν ο πιο οξυδερκής παίχτης της γενιάς μας».
Συναισθηματικά φορτισμένη ήταν και η ανάρτηση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, Παύλου Χρηστίδη, ο οποίος συνεργαζόταν εδώ και πολλά χρόνια με τον Χάρη Μπελτεγρή. Συγκεκριμένα, ανέφερε: «Έχουν περάσει, σχεδόν, 20 χρόνια.
Συστήθηκες σε όλους μας, ως Γραμματεας της ΠΑΣΠ Πολυτεχνείου, αλλά κυρίως ως ο αεικίνητος Χαρης, που ήθελε να ρωτάει και να μαθαίνει, να εξελίσσεται και να είναι ο καλύτερος. Ενα παιδί-θαύμα.
Τι να ξεχωρίσω σε αυτά τα 20 χρόνια;
Ποιες στιγμές; Ποιους ανθρώπους; Τις διακοπές στην Κρήτη, στα χρόνια της αθωότητας; τα ραντεβού στον Άγιο Θωμά; Τα ξενύχτια; Τις ομάδες; Το συνέδριο του 07; τη συνδιάσκεψη του 08; τις συζητήσεις για το συνέδριο της Νεολαίας του 13; τα όνειρα μετά την Σαουδικη Αραβια και την Αγγλία; Την Επίδαυρο; Τους αγαπημένους σου πολυτεχνίτες της Θεσσαλονίκης; Τα λόγια σου πριν τις εκλογές του 23;
Ο Χαρης Μπελτεγρης ήταν ο πιο οξυδερκής παίχτης της γενιάς μας. Μπορούσε να πετύχει ότι έβαζε στο μυαλό του, μπορούσε να πείσει όποιον ήθελε, να φτιάξει ομάδες, να κερδίσει μάχες, να μας κοιτάξει με το χαρακτηριστικό του χαμόγελο και μετά να κλείσει την πόρτα και να εξαφανιστεί, ικανοποιημένος για όσα πέτυχε. Και τότε ξεκινούσε να επεξεργάζεται την επόμενη νίκη του, την επόμενη ανατροπή.
Βουνό μου, παιχταρα μου, λιοντάρι, καλύτερε σ´ ευχαριστώ πολύ για όλα.
Καλό ταξίδι εκεί ψηλά.
Θα μας λείψεις πολύ και περισσότερο στην Καίτη σου, τον Άρη, τον Κώστα.
Δόξα και τιμή.»
