Άρθρο το οποίο δημοσιεύτηκε στην σελίδα μας παρουσιάζει τους πιο γνωστούς μύθους που αφορούν τον καρκίνο.
Τελικά, όλες οι αναφορές που γίνονται εντός του άρθρου βασίζονται σε ένα ψεύτικο email το οποίο υποτίθεται πως στάλθηκε από το πανεπιστήμιο Johns Hopkins και στο οποίο περιγράφονταν αποκαλύψεις σχετικά με τη φύση του καρκίνου και προτάσεις για πιθανές θεραπείες.
Το συγκεκριμένο email κυκλοφορεί από το 2007 και έχει καταρριφθεί από επίσημη δήλωση του Johns Hopkins στην οποία εξηγούν τόσο το γεγονός ότι το email είναι ψευδές όσο και γιατί οι πληροφορίες που περιέχει στερούνται επαρκούς τεκμηρίωσης.
Τι ανέφερε το άρθρο
Κάθε άνθρωπος έχει καρκινικά κύτταρα στο σώμα του. Αυτά τα καρκινικά κύτταρα δεν φαίνονται στις συνήθεις εξετάσεις, εφόσον δεν έχουν πολλαπλασιαστεί σε ορισμένα δισεκατομμύρια.
Advertisement
Όταν ο γιατρός διαβεβαιώνει τους καρκινοπαθείς ότι δεν υπάρχουν πλέον καρκινικά κύτταρα στο σώμα τους μετά από θεραπεία, αυτό σημαίνει απλώς ότι είναι αδύνατη η ανίχνευση των καρκινικών κυττάρων στις εξετάσεις τους. Επειδή ο αριθμός τους δεν ανέρχεται καν στο ανιχνεύσιμο ποσό.
Advertisement
Καρκινικά κύτταρα εμφανίζονται από 6 έως και περισσότερες από 10 φορές στη ζωή ενός ανθρώπου.
Κάθε μέρα καταστρέφονται και δημιουργούνται νέα κύτταρα, μια διαδικασία η οποία ρυθμίζεται από συγκεκριμένες οδηγίες που δίνει το γενετικό μας υλικό. Ένας καρκίνος προκύπτει όταν αυτές οι οδηγίες αλλοιώνονται από συγκεκριμένους παράγοντες όπως η υπεριώδης ακτινοβολία, προκαλώντας δυσλειτουργία και ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Αυτή η κατάσταση με τη σειρά της οδηγεί σε διατάραξη της εύρυθμης λειτουργίας του οργανισμού η οποία ονομάζεται καρκίνος. Ανάλογα με το τύπο κυττάρου, μεταξύ άλλων, έχουμε διαφορετικούς τύπους καρκίνου καθένας εκ των οποίων έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά, διαγνωστικά κριτήρια και τρόπο αντιμετώπισης.
Ποια η πραγματικότητα
Ενώ λοιπόν κάθε κύτταρο στο σώμα μας μπορεί να μετατραπεί σε καρκινικό κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες αυτό δε σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι έχουμε καρκινικά κύτταρα στο σώμα μας σε κάθε δεδομένη στιγμή. Αυτός ο ισχυρισμός δε τεκμηριώνεται από καμία σχετική μελέτη.
Τι ανέφερε το άρθρο
Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου είναι ισχυρό, τα καρκινικά κύτταρα καταστρέφονται. Έτσι αποτρέπεται ο πολλαπλασιασμός τους και κατά συνέπεια ο σχηματισμός όγκων.
Ποια η πραγματικότητα
Στο πλαίσιο της ανάπτυξης μιας μορφής καρκίνου το πρόβλημα είναι η αναγνώριση των καρκινικών κυττάρων από το ανοσοποιητικό όχι το αν το ανοσοποιητικό είναι ισχυρό ή αδύναμο. Τα καρκινικά κύτταρα, σε αντίθεση με ιούς ή βακτήρια, δεν ενημερώνουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα ότι βρίσκονται στον οργανισμό μας, αλλά αντίθετα έχουν μηχανισμούς για να κρύβονται από τις άμυνες μας. Μάλιστα πολλές νέες ερευνητικές προσπάθειες και πειραματικές αγωγές εστιάζουν σε μεθόδους που βοηθούν τους μηχανισμούς αναγνώρισης του ανοσοποιητικού συστήματος έτσι ώστε να παρακάμπτει το «καμουφλάζ» των καρκινικών κυττάρων.
Τι ανέφερε το άρθρο
Όταν κάποιος έχει καρκίνο αυτό υποδεικνύει ότι παρουσιάζει πολλαπλές διατροφικές ελλείψεις. Κάτι τέτοιο μπορεί να οφείλεται σε γενετικούς, περιβαλλοντικούς και διατροφικούς παράγοντες. Καθώς και στον τρόπο ζωής του ατόμου. Για να ξεπεραστούν οι πολλαπλές διατροφικές ελλείψεις, πρέπει να αλλάξει η διατροφή. Να συμπεριληφθούν συμπληρώματα, τα οποία θα ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα.
Ποια η πραγματικότητα
Ορισμένες συνήθειες όπως το κάπνισμα και διαταραχές όπως η παχυσαρκία αυξάνουν το ρίσκο για ανάπτυξη καρκίνου. Επομένως μια ισορροπημένη διατροφή και η αποφυγή επικίνδυνων συνηθειών μπορούν, δυνητικά, να μειώσουν το κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου. Ωστόσο δεν είναι κάθε μορφή καρκίνου αποτέλεσμα διατροφικών συνηθειών καθώς πολλές μορφές έχουν ξεκάθαρα γενετικά αίτια. [πηγή]
Επιπλέον, όπως αναφέραμε ήδη, η έννοια της «ενίσχυσης» του αδύναμου ανοσοποιητικού δεν έχει εφαρμογή στην αντιμετώπιση των διάφορων μορφών καρκίνου.
Τι ανέφερε το άρθρο
Ένας αποτελεσματικός τρόπος καταπολέμησης του καρκίνου είναι η εξασθένηση των καρκινικών κυττάρων. Με το να μην τους παρέχεται η τροφή που χρειάζονται για να πολλαπλασιαστούν.
Τα καρκινικά κύτταρα τρέφονται με ζάχαρη. Η ζάχαρη τρέφει τον καρκίνο. Αφαιρώντας τη ζάχαρη από τη διατροφή μας απομακρύνουμε μία σημαντική πηγή ενέργειας από τα καρκινικά κύτταρα.
Τα υποκατάστατα ζάχαρης, όπως τα Canderel, NutraSweet, Equal, Spoonful κ.λπ. παράγονται από ασπαρτάμη, που είναι βλαβερή.
Ένα καλύτερο φυσικό υποκατάστατο θα ήταν το μέλι Manuka ή οι μελάσες αλλά μόνο σε πολύ μικρές ποσότητες.
Αρχικά πρέπει να τονίσουμε ότι πρακτικά όλα τα κύτταρα του οργανισμού μας χρησιμοποιούν γλυκόζη ως πηγή ενέργειας η οποία περιέχεται και στη σουκρόζη, το δισακχαρίτη (δυο σακχαρα ενωμένα μεταξύ τους) που αποτελεί τη ζάχαρη. Εν ολίγοις η ζάχαρη δεν είναι αποκλειστική πηγή της συγκεκριμένης τροφής των κυττάρων, τόσο καρκινικών όσο και φυσιολογικών, αλλά μια εξ αυτών.
Ποια η πραγματικότητα
Τα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού χρησιμοποιούν μια συγκεκριμένη βιοχημική διεργασία για να παράγουν ενέργεια αξιοποιώντας τη γλυκόζη. Τα καρκινικά κύτταρα ωστόσο, χρησιμοποιούν μια διαφορετική, λιγότερο αποδοτική διαδικασία παραγωγής ενέργειας από τα υγιή κύτταρα του οργανισμού, η οποία ονομάζεται αεροβική γλυκόλυση. Αυτή η διαδικασία παράγει ενέργεια πιο γρήγορα ώστε να καλύπτει τις μεγάλες ενεργειακές ανάγκες των καρκινικών κυττάρων, ωστόσο απαιτεί πολύ μεγαλύτερα ποσά γλυκόζης από ένα τυπικό υγιές κύτταρο.
Το εν λόγω φαινόμενο, δηλαδή η επιστράτευση διαφορετικής μεταβολικής διαδικασίας για την αξιοποίηση της γλυκόζης από τα καρκινικά κύτταρα, έμεινε γνωστό ως Φαινόμενο Warburg από τον Γερμανό γιατρό Otto Warburg ο οποίος το ταυτοποίησε.
Ωστόσο αυτό που δεν κατάφερε να αποδείξει ο Warburg ή οποιοσδήποτε επιστήμονας μέχρι σήμερα είναι αν αυτό το φαινόμενο συμβάλει στην ανάπτυξη καρκίνου ή αν είναι απλώς συνέπεια ενός καρκίνου. Με απλά λόγια δεν υπάρχει καμία απολύτως επιστημονική τεκμηρίωση για την εικασία ότι η διακοπή κατανάλωσης ζάχαρης θα έχει την οποιαδήποτε επίδραση στην εξέλιξη ενός καρκίνου ή προληπτική δράση για την αποφυγή καρκινογένεσης.
Επιπρόσθετα δεν υπάρχει καμία επιστημονική μελέτη που να συνδέει υποκατάστατα ζάχαρης όπως η ασπαρτάμη με καρκινογένεση ή έστω αύξηση ρίσκου για ανάπτυξη καρκίνου.
Το επιτραπέζιο αλάτι περιέχει χημικές προσθήκες για να αποκτήσει το λευκό του χρώμα. Καλύτερη εναλλακτική είναι μπαχαρικά τύπου Bragg’s aminos ή θαλασσινό αλάτι.
Τι ανέφερε το άρθρο
Το γάλα κάνει το σώμα μας να παράγει βλέννα, ιδίως στη γαστρεντερική οδό. Ο καρκίνος τρέφεται από τη βλέννα. Διακόπτοντας το γάλα και υποκαθιστώντας το με γάλα σόγιας χωρίς προσθήκη γλυκαντικών, τα καρκινικά κύτταρα εξασθενούν.
Τα καρκινικά κύτταρα ευδοκιμούν σε όξινα περιβάλλοντα. Μία διατροφή βασισμένη στο κρέας είναι όξινη. Είναι προτιμότερο να τρώμε ψάρι και λίγο κοτόπουλο, από ότι μοσχαρίσιο ή χοιρινό κρέας. Το κρέας περιέχει επίσης αντιβιοτικά, αυξητικές ορμόνες και παράσιτα που είναι όλα επιβλαβή, ειδικά για καρκινοπαθείς.
Μία διατροφή που αποτελείται από 80% φρέσκους χυμούς και λαχανικά, σιτηρά ολικής αλέσεως, σπόρους, ξηρούς καρπούς και λίγα φρούτα σας βοηθά να δημιουργήσετε ένα αλκαλικό περιβάλλον στο σώμα σας.
Νερό, καλύτερα καθαρισμένο ή φιλτραρισμένο, για την αποφυγή γνωστών τοξινών και βαρέων μετάλλων που περιέχονται στο νερό της βρύσης. Το αποσταγμένο νερό είναι όξινο και καλύτερα να αποφεύγεται.
Το επιτραπέζιο αλάτι έχει αρκετά πρόσθετα με χαρακτηριστικό παράδειγμα ενώσεις του ιωδίου οι οποίες έχουν βοηθήσει σημαντικά στην ρύθμιση του φαινομένου έλλειψης ιωδίου και συνοδευόμενων διαταραχών υγείας που προκύπτουν από αυτή την έλλειψη. Ωστόσο το αλάτι είναι λευκό στη φυσική του κατάσταση χωρίς τη χρήση πρόσθετων καθιστώντας τον ισχυρισμό περί χρωματισμού του από πρόσθετα πλήρως ανακριβή.
Ποια η πραγματικότητα
Όσον αφορά τον ισχυρισμό περί βλέννας, υπάρχουν όγκοι που παράγουν βλέννα ωστόσο αυτή δεν έχει καμία σχέση με τη κατανάλωση γάλατος.
Ο τελευταίος ισχυρισμός σε αυτό το σημείο αφορά τη σύνδεση μεταξύ αλκαλικού περιβάλλοντος και καρκίνου.
Το pH είναι ένας δείκτης που μας λέει πότε ένα διάλυμα είναι όξινο ή βασικό. Το ανθρώπινο αίμα έχει ως φυσιολογικό εύρος pH το 7-7.4 και σε αυτό μπορούν να διεξαχθούν οι χημικές αντιδράσεις που μας κρατάνε ζωντανούς.
Είναι αλήθεια λοιπόν ότι τα καρκινικά κύτταρα δε θα άντεχαν σε ένα έντονα αλκαλικό περιβάλλον, αλλά αυτό ισχύει κυριολεκτικά για κάθε κύτταρο στο σώμα μας, καρκινικό ή υγιές.
Ακριβώς επειδή οι μεγάλες μεταβολές στο φυσιολογικό εύρος του pH θα προκαλούσαν σοβαρά προβλήματα υγείας ο ανθρώπινος οργανισμός έχει εργαλεία που εξισορροπούν πιθανές αλλαγές, όπως για παράδειγμα τα νεφρά. Ακόμα και αν θέλαμε επομένως να αλλάξουμε τις συνθήκες οξύτητας του οργανισμού μας δε θα μπορούσαμε να το καταφέρουμε με ειδικά προγράμματα διατροφής.
Επιπρόσθετα έχουν γίνει ανασκοπήσεις μελετών για την εξέταση των ισχυρισμών περί επίδρασης «αλκαλικών διατροφών» στην υγεία τα οποία δεν έδειξαν καμία θετική επίδραση.
Τι ανέφερε το άρθρο
Ο καρκίνος είναι μία ασθένεια του μυαλού, του σώματος και της ψυχής. Ένα ενεργό και θετικό πνεύμα θα βοηθήσει τον μαχητή του καρκίνου να επιβιώσει. Ο θυμός, η πικρία και τα δυσάρεστα συναισθήματα θέτουν το σώμα σε ένα αγχώδες και όξινο περιβάλλον. Μάθετε το πνεύμα σας να αγαπά και να συγχωρεί. Μάθετε να χαλαρώνετε και να απολαμβάνετε τη ζωή.
Ποια η πραγματικότητα
Ο καρκίνος είναι αποτέλεσμα γενετικών μεταβολών που διαταράσσουν το φυσιολογικό πρόγραμμα διαίρεσης των κυττάρων μας. Σε αυτές τις γενετικές αλλαγές ενδέχεται να συμβάλουν επιγεννετικοί παράγοντες, δηλαδή αλλαγές στο περιβάλλον μας οι οποίες επηρεάζουν την έκφραση συγκεκριμένων γονιδίων, περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως ορισμένες μορφές επιβλαβούς ακτινοβολίας και ούτω καθεξής. Δεν υπάρχει ωστόσο επιστημονική συναίνεση όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι η αρνητική ψυχολογία ή διάθεση μπορεί να οδηγήσει σε καρκινογένεση ή ότι η θετική διάθεση μπορεί να λειτουργήσει ως εργαλείο πρόληψης.
Τι ανέφερε το άρθρο
Τα καρκινικά κύτταρα δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν σε οξυγονωμένα περιβάλλοντα. Η καθημερινή άσκηση και οι βαθιές αναπνοές βοηθούν στη διοχέτευση περισσότερου οξυγόνου στα κύτταρα. Η οξυγονοθεραπεία είναι μία ακόμα μέθοδος που χρησιμοποιείται για την καταστροφή των καρκινικών κυττάρων.
Ποια η πραγματικότητα
Η οξυγονοθεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση χημικών ενώσεων οι οποίες μπαίνουν στον οργανισμό ενός ασθενούς και απελευθερώνουν οξυγόνο. Η ιδέα είναι πως η αύξηση συγκέντρωσης οξυγόνου στον οργανισμό λειτουργεί ανασταλτικά για την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων.
Μια εκ των μεθόδων οξυγονοθεραπείας μάλιστα είναι η ενδοφλέβια ένεση υπεροξειδίου του υδρογόνου σε ασθενείς.
Ωστόσο αυτή η υπόθεση, πέρα από επιστημονικά αβάσιμη, καθώς δεν υπάρχει καμία επιστημονική μελέτη που να τεκμηριώνει την εγκυρότητα της, είναι και ιδιαίτερα επικίνδυνη.
Αρχικά, το οξυγόνο στον οργανισμό μας μεταφέρεται στους διάφορους ιστούς μέσω των ερυθρών αιμοσφαιρίων, συγκεκριμένα το οξυγόνο κολλάει πάνω σε ειδικές ενώσεις που ονομάζονται πορφυρίνες. Όταν λοιπόν τα ερυθρά αιμοσφαίρια παραδώσουν το οξυγόνο στους ιστούς και επιστρέψουν στους πνεύμονες μέσω των φλεβών για να ανεφοδιαστούν έχουν λιγότερο οξυγόνο πάνω τους. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι κάνουμε ενδοφλέβια ένεση υπεροξειδίου του υδρογόνου. Το υπεροξείδιο θα διασπαστεί καταλυτικά και θα δώσει οξυγόνο το οποίο θα μπει στα ερυθρά αιμοσφαίρια που κυκλοφορούν στις φλέβες καθώς έχουν πλέον χώρο.
Το πρόβλημα είναι ότι τα ερυθρά αιμοσφαίρια, όταν επιστρέψουν στους πνεύμονες φορτώνουν οξυγόνο έτσι κι αλλιώς για να το μεταφέρουν στους ιστούς. Φεύγοντας λοιπόν από τους πνεύμονες είναι κατά 98% περίπου κορεσμένα σε οξυγόνο.
Με απλά λόγια οι ενέσεις με υπεροξείδιο δε προσφέρουν τίποτα απολύτως καθώς ο οργανισμός μας οξυγονώνει έτσι κι αλλιώς πλήρως αποτελεσματικά τα ερυθρά αιμοσφαίρια. Δε μπορούμε να δώσουμε περισσότερο οξυγόνο από αυτό που θα μεταφέρονταν έτσι κι αλλιώς, καθώς τα ερυθρά αιμοσφαίρια έχουν συγκεκριμένη χωρητικότητα.
Και από εδώ περνάμε στο γιατί αυτή η πρακτική δεν είναι μόνο ανούσια αλλά και επικίνδυνη. Η ποσότητα οξυγόνου που θα μπει από το υπεροξείδιο είναι αρκετά μεγάλη, συνεπώς μπορεί όχι μόνο να γεμίσει τα ερυθρά αιμοσφαίρια αλλά και να περισσέψει. Εκεί λοιπόν είναι το πρόβλημα καθώς το περισσευούμενο οξυγόνο περνάει στο πλάσμα και μπορεί να πάρει μέχρι και 30 λεπτά για να διαλυθεί, με αποτέλεσμα να λειτουργεί σαν ωρολογιακή βόμβα καθώς μπορεί πλέον δυνητικά να μπλοκάρει τη κυκλοφορία του αίματος ή κοινώς να προκαλέσει έμφραγμα.
Υπάρχει μάλιστα μια χαρακτηριστική περίπτωση “εναλλακτικού γιατρού” ο οποίος κρίθηκε ένοχος για ανθρωποκτονία από εγκληματική αμέλεια, επειδή έκανε ενέσεις υπεροξειδίου σε ασθενή του με καρκίνο ο οποίος προφανώς πέθανε από αυτή τη παρέμβαση.
Με βάση όλα τα παραπάνω οι πληροφορίες που παρατίθενται στο εξεταζόμενο άρθρο κρίνονται ψευδείς και καταρρίπτονται.
Η διασταύρωση των πληροφοριών έγινε από τα Ellinikahoaxes
