Στις 19 Νοεμβρίου, γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Τουαλέτας. Βρισκόμαστε στο 2023, μια εποχή όπου οι καινοτομίες που αφορούν τις βιολογικές ανάγκες κάθε ανθρώπου είναι πολυάριθμες. Ανάμεσα σε αυτές, είναι και μια τουαλέτα με ενσωματωμένο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης, το οποίο αναλύει την υγεία του εντέρου.
Επίσης, υπάρχει ένα αρωματικό σπρέι στην αγορά που ονομάζεται V.I.Poo, ένα ευφυές λογοπαίγνιο που συνδυάζει τη λέξη “VIP” (διάσημος) και τον όρο για τις “εκκενώσεις του εντέρου”.
Αλλά, καθώς προχωρούμε σε αυτή την ιστορία, από τα ευχάριστα θέματα που αφορούν τις τουαλέτες, θα μπούμε στην αφήγηση μιας τραγωδίας.
Ερχόμαστε στον 12ο αιώνα, στην εκκλησία του Έρφουρτ, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ερρίκου του Έκτου, ενός από τους πιο φημισμένους βασιλείς της Γερμανίας κατά το Μεσαίωνα.
Σε αυτήν την εκκλησία, τον Ιούλιο του 1184, εκκλησιαστικοί άρχοντες και πολιτειακοί αξιωματούχοι συναντήθηκαν σε μια μεγάλη αίθουσα, η οποία, δυστυχώς, κατέρρευσε. Κάτω από αυτήν, βρισκόταν η εγκατάσταση μιας “τουαλέτας,” που επέφερε τον θάνατο. Ας εξετάσουμε πιο λεπτομερώς αυτήν την τραγωδία.
Ο 12ος αιώνας χαρακτηριζόταν από έντονες αναταραχές και συγκρούσεις, καθώς οι φεουδάρχες και οι εκκλησιαστικοί άρχοντες της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας διεκδικούσαν την εξουσία και την κυριαρχία.
Μία από αυτές τις σύγκρουσεις είχε ως πρωταγωνιστές τους Κόνραντ Βίτελσμπαχ, Αρχιδούκα του Μάιντς, και τον Λούντβιχ Γ’, κόμη της Θουριγγίας. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες πληροφορίες για το αίτιο της έντονης διαμάχης τους, αλλά υποστηρίζεται ότι πιθανόν να σχετιζόταν με τον έλεγχο μιας μεγάλης έκτασης γης.
Ο βασιλιάς Ερρίκος ο 6ος επιδίωξε ενεργά να επιλύσει την διαμάχη ανάμεσα στους δύο άνδρες. Πρότεινε λοιπόν μια συνάντηση με πληθώρα καλεσμένων, πολλοί εκ των οποίων θα λειτουργούσαν ως μεσολαβητές, με στόχο τη συμφιλίωση των αντιμαχόμενων πλευρών.
Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, οι καλεσμένοι, περίπου 60 άτομα σύμφωνα με ορισμένες μαρτυρίες (ενώ κάποιες αναφέρουν 100), συνήλθαν αρχικά στην αυλή της εκκλησίας, για να προχωρήσουν στη συνέχεια στα εσωτερικά δωμάτια.
Όταν οι καλεσμένοι βρέθηκαν στη μεγάλη αίθουσα εσωτερικά της εκκλησίας, η κατάσταση εξελίχθηκε τραγικά. Το πάτωμα υποχώρησε και σχεδόν καταστράφηκε, αφήνοντας τους καλεσμένους να βυθίζονται σε έναν χώρο που δεν ήταν τίποτα άλλο από τον πάτο μιας μεγάλης τουαλέτας.
Ο πάστορας Λάιτζμαν, από την περιοχή Τουντσενχάουζεν, που πραγματοποίησε την ιστορική έρευνα, επιβεβαίωσε το τραγικό αυτό συμβάν και τους τουλάχιστον 60 θανάτους που προκλήθηκαν σε λίγα λεπτά από πνιγμό.
Οι ευτυχείς εξαιρέσεις στο ατύχημα ήταν ο Βασιλιάς Ερρίκος, καθώς και οι Λούντβιχ και Κόνραντ. Αυτοί, στη στιγμή του δυστυχήματος, είχαν αποσυρθεί σε ένα πιο μικρό δωμάτιο, όπου συζητούσαν κατ’ ιδίαν για τις διαφωνίες τους.
Η τουαλέτα εκείνη της εποχής ήταν εξαιρετικά απλή και διαφοροποιούνταν σημαντικά από την έννοια του όρου “τουαλέτα” όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Πρόκειται για μια τρύπα, στην κορυφή της οποίας καθόταν ο επισκέπτης, ενώ στον πάτο της, που συχνά ήταν μια ολόκληρη γούρνα, εκτελούνταν οι κενώσεις.
Έτσι, οι καλεσμένοι του Κόνραντ και του Λούντβιχ βρέθηκαν σε αυτόν τον περίεργο χώρο, βιώνοντας έναν κάπως “κωμικοτραγικό” θάνατο.