Συχνά αντιμετωπίζουμε τα κέρματα του ενός λεπτού με αδιαφορία ή ακόμα και ενόχληση, όμως για τους συλλέκτες, ορισμένα από αυτά μπορεί να κρύβουν εξαιρετική αξία. Η κυκλοφορία του ευρώ συνοδεύτηκε από την έκδοση διαφόρων σειρών κερμάτων, μερικές από τις οποίες απέκτησαν αυξημένη αξία λόγω σπανιότητας ή μοναδικότητας.
Η πιο εντυπωσιακή περίπτωση αφορά το λεγόμενο «λάθος λεπτό». Το 2002, εξαιτίας σφάλματος κατά την κοπή, εκδόθηκαν κέρματα ενός λεπτού που απεικόνιζαν τη Mole Antonelliana, ένα χαρακτηριστικό μνημείο του Τορίνο, αντί για το Castel del Monte, όπως είχε αρχικά προγραμματιστεί. Η αλλαγή αυτή προκάλεσε σύγχυση, καθώς η Mole Antonelliana συνήθως εμφανίζεται στα κέρματα των δύο λεπτών. Επιπλέον, η διάμετρος αυτών των κερμάτων ήταν ίδια με εκείνη των δύο λεπτών, δηλαδή 18,75 χιλιοστά.
Πέρα από το «λάθος λεπτό», υπάρχουν και άλλα κέρματα του ενός λεπτού με ιδιαίτερη αξία για τους συλλέκτες:
Παρά τα παραπάνω, το «λάθος λεπτό» παραμένει η πιο αξιόλογη περίπτωση. Οι δημοπρασίες γύρω από αυτό έχουν προκαλέσει έντονο ενδιαφέρον στους κύκλους των συλλεκτών, με το ρεκόρ του 2013 να σημειώνεται από τον διάσημο οίκο Bolaffi.
Οι περιπτώσεις αυτές δείχνουν πώς ένα φαινομενικά ασήμαντο νόμισμα μπορεί να αποκτήσει μεγάλη αξία λόγω σπάνιων χαρακτηριστικών ή κατασκευαστικών σφαλμάτων. Το ενδιαφέρον για τέτοια κέρματα δεν αφορά μόνο την οικονομική τους διάσταση αλλά και την ιστορική και πολιτιστική τους σημασία. Έτσι, αξίζει να εξετάζουμε προσεκτικά ακόμα και τα πιο μικρά κέρματα που βρίσκονται στο πορτοφόλι μας.
Τρεις αδελφές από το Οχάιο βρέθηκαν με έναν πραγματικό θησαυρό μετά τον θάνατο του αδελφού τους: ένα σπάνιο δεκάλεπτο που φυλασσόταν για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες. Το ιδιαίτερο αυτό νόμισμα, το οποίο είχε εκδοθεί το 1975 από το Νομισματοκοπείο των ΗΠΑ στο Σαν Φρανσίσκο, είχε αποκτήσει θρυλική φήμη στους κύκλους των συλλεκτών για το γεγονός ότι δεν έφερε το χαρακτηριστικό γράμμα «S» του νομισματοκοπείου.
Πρόκειται για ένα από τα μοναδικά δύο γνωστά αντίτυπα που φέρουν την απεικόνιση του Φραγκλίνου Ρούσβελτ και δεν διαθέτουν το σύμβολο του νομισματοκοπείου – ένα χαρακτηριστικό που το καθιστά εξαιρετικά περιζήτητο και μοναδικό στον κόσμο των συλλεκτών. Το νόμισμα είχε παραμείνει για δεκαετίες σε τραπεζικό θησαυροφυλάκιο, προστατευμένο και άγνωστο, μέχρι που επανεμφανίστηκε πρόσφατα με την κληρονομιά.
Το σπάνιο αυτό δεκάλεπτο δημοπρατήθηκε ηλεκτρονικά από τον οίκο δημοπρασιών GreatCollections, με έδρα στην Καλιφόρνια, και πωλήθηκε για το αξιοσημείωτο ποσό των 506.250 δολαρίων, όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος του οίκου, Ίαν Ράσελ. Η δημοπρασία που ολοκληρώθηκε την Κυριακή προσέλκυσε το ενδιαφέρον συλλεκτών από όλο τον κόσμο, αποδεικνύοντας την αξία της σπάνιας αυτής δεκάρας.
Το μοναδικό άλλο γνωστό νόμισμα αυτού του είδους είχε πουληθεί σε δημοπρασία το 2019 για 456.000 δολάρια και αργότερα αποκτήθηκε από ιδιώτη συλλέκτη, ενισχύοντας περαιτέρω την ιστορική του αξία.
Τι συμβαίνει πραγματικά με τα δήθεν “συλλεκτικά” κέρματα των 100 δραχμών που πωλούνται στο ίντερνετ; Κάποιοι ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν αδρά για την απόκτηση τους (Pics)
Ένας μικρός πανικός προκλήθηκε στο ελληνικό διαδίκτυο τις προηγούμενες ημέρες, όταν κυκλοφόρησε από ορισμένα blogs η “είδηση”, πως τα κέρματα των 100 δραχμών μπορούν να πωληθούν μέχρι και για 5.000 ευρώ το ένα.
Όπως αναφέρεται στα εν λόγω δημοσιεύματα εκτιμάται ότι η “τιμή του νομίσματος 100 δραχμών” κυμαίνεται περίπου στα 50 ευρώ, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις, το κέρμα με την κεφαλή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και το αστέρι της Βεργίνας αγγίζει για τους συλλέκτες ακόμα και τα 6.500 ευρώ.
Πολλοί πολίτες που διέθεταν κέρματα των 100 δραχμών άρχισαν να τα “βγάζουν” στο διαδίκτυο για να επιχειρήσουν την ανταλλαγή τους έναντι μεγάλων ποσών σε ευρώ. Την ίδια ώρα όμως στο ebay τα κέρματα των 100 δραχμών πωλούνται έναντι ενός ευρώ μόλις.
Κι άλλες αγγελίες που εντοπίσαμε και υπάρχουν ακόμα στο διαδίκτυο:
Ένα υποτιθέμενο “σπάνιο” νόμισμα:
Όπως φαίνεται φυσικά, πρόκειται για απάτη που στοχεύει στους ευκολόπιστους πολίτες μιας και αυτά τα νομίσματα δεν είναι “σπάνια” ή “συλλεκτικά”, όπως διαφημίζονται από επιτήδειους.
Όπως ανέφερε ο Δημήτρης Ποδαράς ( greekcoins.gr), ειδικός εκτιμητής επί των ελληνικών νομισμάτων, μιλώντας στο δελτίο ειδήσεων του Star, υπάρχουν πράγματι κάποια συλλεκτικά νομίσματα μεγάλης αξίας, όμως αυτά δεν βρίσκονται στα χέρια των πολιτών.
“Έχουν βρεθεί κάποια ελάχιστα κομμάτια, αλλά σίγουρα δεν είναι αυτά που έχει ο κόσμος στα χέρια του”, τόνισε ο ίδιος χαρακτηριστικά. Τα νομίσματα σαν τα παραπάνω εικονιζόμενα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο “έχουν ελάχιστη αξία έως καθόλου”, δήλωσε ο κ. Ποδαράς, προσθέτοντας πως αξίζουν “αντικειμενικά, δύο ευρώ το κιλό”.
Σύμφωνα με τον ίδιο, “σε ακυκλοφόρητες καταστάσεις ή σε μασούρια της Τραπέζης Ελλάδος έχουν κάποια συλλεκτική αξία. Του 2000 κάνουν περίπου 2 ευρώ το κομμάτι, του 1990, 1992 & 1994 περίπου 4 με 5 ευρώ το κομμάτι, ενώ του 1998 -που θεωρούνται τα “δύσκολα”- κάνουν περίπου 15 ευρώ το κομμάτι.