Μετρώντας πλέον 26 χρόνια από την κυκλοφορία του, το τραγούδι «Άμα Δεις τα Παιδιά» (πες ένα γεια) του Γιάννη Βαρδή παραμένει ένα από τα διαχρονικά κομμάτια που έχουν αφήσει εποχή. Παρόλο που πολλοί γνωρίζουν τη μελωδία του, λίγοι γνωρίζουν την τραγική ιστορία που βρίσκεται πίσω από τους στίχους.
Η πρωταγωνιστική φιγούρα του τραγουδιού είναι ένα έφηβο αγόρι, ο οποίος αντιμετωπίζει τη μοναξιά του. Στην ηλικία των 15 ετών, όπως ερμηνεύει ο Βαρδής, «πριν αρχίσουν τελειώσανε όλα». Οι στίχοι του τραγουδιού, συντεθειμένοι από τον Αντώνη Ανδρικάκη, αποτελούν μια φόρμα αφιέρωσης στην ιστορία ενός νεαρού ανθρώπου που δεν είχε την ευκαιρία να ζήσει και να ανακαλυφθεί. «Δεν υπήρξε γι’ αυτόν λίγος χρόνος», όπως αποτυπώνεται στους στίχους, αφήνοντας μια συγκινητική αποτύπωση της απουσίας και της απομόνωσης που άφησε πίσω.
Ο Αντώνης Ανδρικάκης είχε μιλήσει για την ιστορία του 15χρονου που ενώ ήταν νεκρός σε ένα βαγόνι τρένου δεν τον αναζήτησε κανείς, ούτε οι γονείς του. «Δε θα ψάξει κανείς ούτε οι γονείς/εγώ ήρθα και φεύγω αφανής», τραγουδάει ο Γιάννης Βαρδής.
«Ήμουνα στον ΣΚΑΙ διευθυντής προγράμματος και διάβαζα τις ειδήσεις πριν βγουν στον αέρα. Και ήτανε μια είδηση με ένα παλικαράκι, 15 χρόνων νομίζω ότι ήτανε, το οποίο πέθανε από ναρκωτικά μέσα σ’ ένα βαγόνι, είχανε περάσει 2-3 ημέρες και δεν το είχε αναζητήσει κανείς», είχε πει ο κ. Ανδρικάκης στο musicheaven.gr.
«Τελικώς, μετά από λίγες μέρες, βρέθηκαν οι γονείς του, είχε κάνει ο καθένας άλλη οικογένεια, δηλαδή είχανε χωρίσει και είχανε παντρευτεί με άλλους και έκαναν και άλλα παιδιά και τσακώθηκαν ακόμα και στο νεκροταφείο. Και αυτό πραγματικά… Μ’ έπιασε κάτι ας πούμε. Το έγραψα την ίδια μέρα το τραγούδι», ανέφερε.
Ο Μανώλης Ανδρικάκης είπε ακόμα πως: «τις μελωδίες τις ακούω και τις ξανακούω και στον δρόμο και αλλού και κάποια στιγμή μού βγαίνει μια φράση, κάποια στιγμή μού βγαίνει ολόκληρο το τραγούδι, αλλά κουβαλάω πάντα μελωδίες. Τις ακούω πάρα πολλές φορές χωρίς να γράψω και ξαφνικά η μελωδία γίνεται, πως να το πω, συγγενής μου. Κάποια στιγμή, μου βγαίνουν λέξεις ή φράσεις».
“Άμα δεις τα παιδιά πες ένα γεια
πριν αρχίσουν τελειώσανε όλα
Δε θα ψάξει κανείς ούτε οι γονείς
εγώ ήρθα και φεύγω αφανής
Άμα δεις τα παιδιά πες ένα γεια
γιατί ο κόσμος δεν ήταν για μένα
Ήταν πόρτες κλειστές και δικαστές
ήταν κρύο βροχή μια σκληρή εποχή
που κανείς τους δεν είχε ψυχή
Άμα δεις τα παιδιά,
πες τους μόνο ένα γεια
από κάποιον που ήτανε μόνος
Είχε κάτι να πει,
μα σ’ αυτή τη σιωπή
δεν υπήρξε γι’ αυτόν λίγος χρόνος
Άμα δεις τα παιδιά πες ένα γεια
από μένα και μην εξηγήσεις
Μια κουβέρτα ψιλή σ’ ένα κελί
που το κλείδωσαν τόσοι πολλοί
Άμα δεις τα παιδιά πες ένα γεια
σε αγάπες που μ’ έχουν ξεχάσει
Είναι άγριος καιρός κι είμαι μικρός
έχω ζήσει πολλά κι η ζωή μου κυλά
με το θάνατο που μου πουλά
Άμα δεις τα παιδιά
πες τους μόνο ένα γεια
από κάποιον που ήτανε μόνος
Είχε κάτι να πει
μα σ’ αυτή τη σιωπή
δεν υπήρξε γι’ αυτόν λίγος χρόνος
Δεν υπήρξε γι’ αυτόν λίγος χρόνος”