Μητέρα τριών παιδιών: Η παρακάτω συγκλονιστική ιστορία προέρχεται από μία χωρισμένη μαμά, η οποία γνώρισε κάποιον και βγήκε ραντεβού μαζί του. Όταν όμως έμαθε πως εκείνη έχει παιδιά, έγινε άφαντος. Επειδή όμως τα λόγια είναι περιττά, διαβάστε την εξομολόγηση της Μόνικας.
Μητέρα τριών παιδιών: Η ιστορία της γυναίκας
Ένα Thank you next προσβλητικό έφαγα, πριν 2 δεκαετίες κι ο λόγος για τέτοιου “είδους” tyn, βλέπω με λύπη, ότι ισχύει ακόμα και τώρα!
Επέστρεφα αεροπορικώς, από το εξωτερικό και συνεπιβάτης διπλανός, ένα πολύ συμπαθητικό παιδί!
Πιάσαμε αμεσως κουβέντα κι υπήρξε αρκετή επικοινωνία στις 2μιση ώρες αερόδρομου (όπως λέω )!
Όταν φθάσαμε στο προορισμό μας, ανταλλάξαμε κάρτες και ήταν πάρα πολυ ενθουσιασμενος!
Συνεχώς μου έλεγε πως θα ήθελε πολύ να γνωριστούμε καλύτερα!
Νοιωσαμε κι οι δυο αυτή την αμοιβαία επιθυμία έντονα!
Αποχαιρετιστηκαμε και τραβήξαμε ο καθένας στη πόλη του.
Δεν είχαμε κουβεντιασει για τα πολύ προσωπικά μας, μόνο συζητούσαμε για πολλά άλλα θέματα, στο αεροπλάνο!
Δεν πρόλαβα να πάρω το αυτοκίνητο μου για την επιστροφή και τσουπ μήνυμα.
“Ποσο χάρηκα που σε γνώρισα.
Είσαι πολύ επικοινωνιακή. Νοιώθω πως εμείς οι δύο θα ταιριαξουμε”!
Έστειλα απλά ένα χαμόγελο και έγραψα, πως και γω χάρηκα *μόνο* διότι τα υπόλοιπα τα βρήκα η αλήθεια, λίγο υπερβολικά!
Όταν έφθασα στη πόλη μου, βρήκα ακόμα δύο μηνύματα του, που μου έγραφε, πως θα ήθελε πολύ να βρεθούμε την επόμενη το βράδυ και με καλεσε για φαΐ και μάλιστα στη πόλη μου.
Πολύ μου άρεσε αυτό η αλήθεια και ήθελα κι εγώ να τον γνωρίσω καλύτερα και κυρίως να μιλήσουμε και για πιο προσωπικά θέματα!
Φρόντισα να μείνει ο ξάδερφος μου με τα τρία μου παιδιά , είχα βλέπετε χωρίσει 1 χρόνο πριν και ήταν μια καινούργια πλέον διαδρομή για μένα!
Είχα αρκετή ανυπομονησία για να τον δω ξανά!
Φθάσαμε την ίδια ώρα!
Ευγενεστατος με το τριαντάφυλλο του και ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά!
Καθίσαμε κι υπήρχε μια πολύ έντονη ροή άνεσης μεταξύ μας! Επικοινωνίας, χημείας και ταυτοσημων απόψεων!
Αφού φάγαμε και πίναμε καφέ, άρχισε να με ρωτά για πιο προσωπικά θέματα. Χάρηκα διότι κι εγώ ήθελα να μάθω για εκείνον!
Όπου Α (ο άφαντος) όπου Ε (εγω έκπληκτη)
Α: Λοιπόν Μόνικα, πως μια τόσο ωραία κι ώριμη κοπέλα είναι μόνη;
Ε: Ήμουν παντρεμένη και χώρισα πριν ένα χρόνο αλλά δεν είμαι μόνη, έχω και τρία υπέροχα παιδάκια!
Α: Ααα! Πολύ μικρή παντρεύτηκες ε; (πάρα πολύ έκπληκτος και με αλλαγή στο χρώμα του προσώπου του *μου φαίνεται αν θυμάμαι καλά είχε γίνει κάτι σαν γκρι* και στη χρεια της φωνής του!)
Ε: Ναι, στα 23 μου παντρεύτηκα!
Α: Χμ.. Με συγχωρείς, πάω τουαλέτα κι επιστρέφω!
Ε: Εντάξει, είπα, νοιώθωντας ήδη περίεργα και με ένα σφίξιμο στο στομάχι!
Περίμενα, περίμενα, περίμενα..
Άφαντος!
Έρχεται μετά από 20 λεπτά ένα γκαρσόνι (με βλέμμα που έλεγε *έχω πείρα από αυτα*) και μου είπε : ” Ο κύριος έχει πληρώσει τον λογαριασμό κι έχει φύγει , αν δεν το ξέρετε ήδη φυσικά. Μήπως θέλετε κάτι άλλο; (σαν κουτσομπολα ακουγόταν).
Παρόλο που νόμιζα πως έχασα τη φωνή μου κι είχα μείνει έκπληκτη, του απάντησα βραχνά πως το ήξερα και πως δεν ήθελα κάτι άλλο.
Με είδε με ένα ύφος που σαν να κι έλεγε :
“Αχ κορίτσι μου σε άφησε στα κρύα του λουτρού και σε λυπάμαι”.
Σηκώθηκα μετά από λίγα λεπτά, σαν από jet lag!
Δεν πίστευα αυτό που είχε συμβεί!
Μπήκα στο αυτοκίνητο κι αυθόρμητα έβγαλα από το πορτοφόλι μου τις τρεις φατσουλες μου. Ένοιωσα ένα δάκρυ μα το σκούπισα αμέσως και είπα στον εαυτό μου, πως μάλλον αυτό θα συμβαίνει, επειδή έχω τρία παιδιά!
Παρόλο που είχα σοκαριστεί, ως πρωτάρα χωρισμένη και δεν είχα ιδέα, χαμογέλασα κι είπα μέσα μου, αχ βρε καυμενε σοκ που τράβηξες κι εσύ!! Αλλά ήταν ανάγκη να φύγεις έτσι βρε παιδί μου; ήσουν το λιγότερο που μπορώ να πω, αγενής!
Επέστρεψα σπίτι μου και τα παιδιά είχαν κοιμηθεί. Πήγα τα είδα και τα φίλησα, χαμογέλασα και ένοιωσα την απέραντη αγάπη τους.
Ο ξάδερφος μου είχε θυμώσει πολύ.
“Να του τηλεφωνήσεις του μ@λ@κ@!
Να τον βρίσω εγώ αν εσύ δεν θέλεις! Δεν κάνουν έτσι οι άντρες! Δεν θέλεις κύριε; με γεια σου με χαρά σου. Αλλά δεν φεύγεις, έτσι! Να αφήνεις μια κοπέλα να περιμένει! Πόσο προσβλητικό αυτό πωπωπω κι έλεγε έλεγε..
Απλά θυμάμαι που τον ευχαρίστησα που έμεινε στα παιδιά και τον καληνυκτισα!
Ήρθε θυμάμαι ξανά ένα δάκρυ ακόμα..
Μα ήταν και το τελευταίο..
Δεν τον πήρα ποτέ τηλέφωνο..
Ένοιωθα πως δεν υπήρχε λόγος!
Ευχαριστώ που διαβάσατε το διπλό παλιό μου σεντονακι και θέλω να αφήσω ένα μήνυμα :
Άνθρωποι που χωρίζουν κι έχουν παιδιά, έχουν συναισθήματα και πολλή αγάπη.
Δεν θέλετε να μπλέκετε μαζί τους;
Ωραία! Μην είσαστε όμως αγενείς!
Το γράφω διότι έχω διαβάσει αρκετά tyn εδώ γι αυτό το λόγο, που συμβαίνουν ακόμα και στην εποχή μας!
Μόνικα
Περήφανη μαμά τριών παιδιών
Πηγή: Thank you Next και Singleparent.gr
