Καλησπέρα σας. Έχω ένα κοριτσάκι 3 χρονών. Το βαφτίσαμε Αγγελική, το όνομα της πεθεράς μου, και Άννα –δικό μου τάμα. Την φωνάζω Αγγελιάνα. Ο μπαμπάς ούτε λόγος… Μέχρι πρότινος την φώναζε «κοπέλα μου» και διάφορα υποκοριστικά. Οι γονείς του την φωνάζουν Αγγελική. Πριν λίγες μέρες που την ρώτησαν έξω πώς τη λένε, το παιδί απάντησε «Αγγελική». Ο άντρας μου είναι ανένδοτος. Τι να κάνω;
Αγαπητή αναγνώστρια,
Πράγματι το θέμα της ονοματοδοσίας των παιδιών μπορεί να αποτελέσει πηγή διαφωνιών και καβγάδων τόσο μεταξύ του ζευγαριού όσο και μεταξύ των ευρύτερων οικογενειών. Όταν ένα ζευγάρι συναντιέται, δύο καινούριοι και άγνωστοι μεταξύ τους κόσμοι, έρχονται κοντά. Αν είναι συμβατοί, θα ενωθούν και θα παράγουν ένα νέο κόσμο, διαφορετικό από τους δύο προηγούμενους και πιο πλούσιο από την απλή άθροιση των στοιχείων τους, όπως το όνομά σας!
Για διαφορετικούς λόγους, δύο όμορφα ονόματα ενώθηκαν και παρήγαγαν ένα τρίτο. Είμαι σίγουρη πως με τον άντρα σας έχετε κάνει κι άλλες τέτοιες συνθέσεις, διαφορετικά δεν θα τον επιλέγατε για σύντροφο και πατέρα της όμορφης κόρης σας. Επομένως, ξέρετε πώς. Μιλήστε του τρυφερά για το πόσο σημαντικό είναι για εσάς και εξηγήστε του ότι εδώ δεν υπάρχει διαφωνία, υπάρχει σύνθεση!
Το σημαντικό είναι να παράγετε μια λύση με τον σύντροφό σας. Τα πεθερικά απλά θα δεχθούν τη δική σας απόφαση.
Σας ευχαριστώ.
*Η Ρομίνα Σαλούστρου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
Πηγή: mama365.gr
