Αληθινές ιστορίες: Το μωρό της Jerl έπαθε την πρώτη κρίση άσθματος σε ηλικία μόλις 10 μηνών. Η ίδια και ο πατέρας της αναγνώρισαν αμέσως τι συμβαίνει στο παιδί, καθώς είναι και οι δύο ασθματικοί. Εκείνο ανέπνεε με δυσκολία και σε κάθε εκπνοή ακούγονταν ένα ελαφρύ σφύριγμα.
Η οικογένεια βρισκόταν σε διακοπές, έτσι η τρομαγμένη μητέρα έπρεπε να γίνει εφευρετική. Το καλό ήταν ότι είχε προετοιμαστεί για τέτοιου είδους επείγοντα περιστατικά, καθώς εργάζεται ως δασκάλα παιδιών με ειδικές ανάγκες. Έκοψε τον πάτο ενός πλαστικού μπουκαλιού, τον κόλλησε με ταινία στο στόμα του παιδιού για να δημιουργηθεί κενό αέρος και από το στόμιο ψέκασε με το δικό της διάλυμα για το άσθμα.
Με αυτόν τον τρόπο, κατάφερε να κερδίσει χρόνο, όμως 2 ώρες αργότερα το παιδί παρουσίασε νέα κρίση. Σε ένα τοπικό φαρμακείο, βρήκε μια ποσότητα του διαλύματος που χρειαζόταν, αρκετή ώστε να προλάβουν να πάρουν την πρώτη πτήση για το σπίτι. Στο νοσοκομείο της είπαν ότι η διάγνωση για άσθμα γίνεται συνήθως μετά τα 2 έτη και μετά από πολλαπλές κρίσεις. Όμως, το μωρό της είχε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα οξυγόνου, μόλις πάνω από 80%.
Η Jeri ανησύχησε, αλλά τουλάχιστον είχαν επιστρέψει και το παιδί μπορούσε να έχει την κατάλληλη περίθαλψη. Δυστυχώς, η περίπτωσή της δεν ήταν απλή. Τη μικρή, την έχουν παρακολουθήσει αρκετοί ειδικοί και έχει δοκιμάσει διάφορες θεραπείες, καμία όμως δεν λειτουργούσε για καιρό. Οι κρίσεις σταματάνε για λίγο και επιστρέφουν δριμύτερες μετά.
Μεγαλώνοντας, η Kayden δεν μπορούσε να ολοκληρώσει μια πρόταση χωρίς να πάρει βαθιά αναπνοή, γινόταν ληθαργική λόγω χαμηλού οξυγόνου, ενώ πάθαινε και κρίσεις πανικού. Από τα 3 έως τα 6 της χρόνια, μπαινόβγαινε διαρκώς στα νοσοκομεία, ενώ συχνά νοσηλευόταν για μέρες. Μια φορά μάλιστα, όπως λέει η μαμά της, ό,τι και να δοκίμαζαν οι γιατροί δεν πετύχαινε και όλοι πίστευαν ότι το παιδί δεν θα τα καταφέρει. Ευτυχώς το ξεπέρασε κι αυτό.
Ως παιδί πλέον η Kayden, ταλαιπωρείται πολύ και ζει με μεγάλους περιορισμούς. Αν και οι γονείς της κάνουν τα αδύνατα δυνατά για εκείνη, ζούνε με τρόμο μην της συμβεί κάτι κακό. Το θετικό είναι ότι η μικρή έχει συνηθίσει να ζει με την πάθησή της, ενώ μια καινούργια ενέσιμη θεραπευτική αγωγή έχει βελτιώσει αισθητά την κατάστασή της, αφήνοντας ελπίδες πως ίσως σύντομα, μπορέσει ακόμα και να αθληθεί.
Πηγή: kidspot.com.au