Αληθινή Ιστορία – Είναι σαφές σε όλους ότι το όνομα που θα πάρει το παιδί, είναι προσωπική απόφαση των γονιών και αφορά μόνο αυτούς τους δύο! Δεν είναι όμως λίγες οι περιπτώσεις που οι γονείς, κοινώς τα πεθερικά, επεμβαίνουν. Η γιαγιά θέλει έτσι, ο παππούς θέλει αλλιώς και ου το καθεξής. Όλοι θέλουν το εγγονάκι τους να πάρει το όνομά τους, για να συνεχιστεί η οικογενειακή παράδοση! Αυτό όμως δεν συμβαίνει πάντα και εκεί είναι που αρχίζουν τα διάφορα…
«Πρόσφατα, ο άντρας μου κι εγώ, κάναμε ένα αγοράκι. Τους τελευταίους τρεις μήνες, η πεθερά μου μας βοηθάει με το μωρό και το σπίτι, και πραγματικά της είμαστε ευγνώμονες. Ωστόσο, αντιμετωπίζουμε ένα μικρό πρόβλημα.
Η πεθερά μου θέλει να βαφτίσουμε τον γιο μας με το όνομα του άντρα της που έχει πεθάνει για να τιμήσουμε την μνήμη του. Εμείς, όμως, έχουμε αποφασίσει να τον πούμε Αλέξανδρο, όπως και τον φωνάζουμε από την πρώτη μέρα που γεννήθηκε.
Παρόλα αυτά, η πεθερά μου δεν σέβεται την απόφασή μας και φωνάζει τον μικρό με το όνομα του παππού (και διάφορα υποκοριστικά) αλλά ποτέ Αλέξανδρο.
Της έχω ζητήσει ευγενικά να σταματήσει να το κάνει αυτό, αλλά με αγνοεί. Ο άντρας μου έφτασε στο σημείο να σταματήσει να της μιλάει, αλλά ούτε αυτό την πτόησε! Πριν λίγες μέρες, μάλιστα, της είπα πως αυτό που κάνει είναι ασέβεια προς εμάς και πως αν δεν σταματήσει να το κάνει, μπορεί να φύγει.
Έκτοτε, δεν είχε ξανάρθει σπίτι μας. Δεν ήταν διατεθειμένη να ζητήσει συγνώμη, αλλά ούτε κι εμείς υποχωρούμε. Χθες, ήρθε επίσκεψη προτείνοντάς μας έναν συμβιβασμό: να βγάλουμε το όνομα του παππού σαν δεύτερο όνομα. “Πόσα χρόνια θα ζήσω ακόμα;” είπε με δάκρυα στα μάτια. Ο άντρας μου είναι έτοιμος να ενδώσει στον ψυχολογικό εκβιασμό της, αλλά εγώ αρνούμαι. Ξέρω καλά πως πάντα χρησιμοποιεί τέτοια μέσα για να περνάει το δικό της. Η ερώτησή μου, λοιπόν, είναι η εξής: Να πω ναι ή όχι στο δεύτερο όνομα του παιδιού μου; Βρίσκομαι σε αδιέξοδο.».