Μια γυναίκα περιέγραψε την περιπέτεια που πέρασε όταν της έπεσαν τα κλειδιά στο φρεάτιο και πως κατάφερε χάρη στους γείτονές της, να τα βρει.
Ο «σωτήριος» γείτονας που βρήκε τα κλειδιά του αυτοκινήτου στο φρεάτιο
Όπως γνωστοποιήθηκε σε ανάρτηση στο Facebook, η γυναίκα αναφέρει:
«Καλημέρα.
Το προσωπικό μου δράμα έχει να κάνει όχι με τη δουλειά μου αλλά με δουλειά άλλου κ κυρίως είναι φόρος τιμής στην τεράστια αξία ενός σπουδαίου γείτονα.
Προχτές το βράδυ μου έπεσαν τα κλειδιά του αμαξιού μου στο φρεάτιο του υπονόμου. Σε τρομάζει και που το διαβάζεις ε? Ήταν όντως τρομακτικό στο επιβεβαιώνω, το να τα βλέπω να χάνονται μέσα στη λάσπη του υπονόμου.
Με απειροελάχιστα ψήγματα ψυχραιμίας πήρα τηλέφωνο υδραυλικό, δεν σκέφτηκα κάτι άλλο. Στη διαφήμιση του έγραφε, διαθέσιμος 24/7. Με ειρωνεύτηκε κανονικότατα κ μάλιστα γέλασε ότι τα φρεάτια δεν ανοίγουν, ότι είναι βαρύ το καπάκι κ ότι καλύτερα να πάω να βγάλω αλλά κλειδιά κ δεν μπορεί να με βοηθήσει νταξει? Λυπάται πολύ καληνύχτα. Και μου το έκλεισε στα μούτρα.
Σχεδόν σε υστερία, πήγα στα όρια της λιποθυμίας στον Σύρο γείτονα που έχει το μαγαζάκι της γειτονιάς. Ήταν η γυναίκα του στο μαγαζί, δεν μιλάει καλά ελληνικά, πήρε τηλέφωνο την κόρη της, μίλησα και της εξήγησα και πήρε τηλέφωνο τον πατέρα της, ο οποίος μου είπε ότι έρχεται σε κάνα μισάωρο. Στο μεσοδιάστημα προσπαθώ να ψαρέψω τα κλειδιά με το κοντάρι της τέντας, το οποίο χώθηκε σχεδόν ολόκληρο μέσα στη λάσπη, οπότε κ απελπίστηκα. Άρχισα να παίρνω τηλέφωνο κλειδαράδες όπου και όντως βρήκα κάποιον που βγάζει Αντικλείδια. 100 ευρώ το κόστος….
Κάποια στιγμή έφτασε ο γείτονας, ο Χουσεΐν, πάνοπλος με εργαλεία κ μαγνήτη. Με μια απλή κίνηση σήκωσε το καπάκι του φρεατίου κ αρχίσαμε να ψαρεύουμε στον υπόνομο. Τα κλειδιά πουθενά. Απ’ τη λάσπη ο μαγνήτης δεν λειτουργούσε.
Ο Χουσεΐν δεν τα παράτησε, κάλεσε τον διαχειριστή της πολυκατοικίας και του ζήτησε φτυάρι. Κ όντως είχε φτυάρι! Στο κέντρο της Αθήνας, ο διαχειριστής είχε φτυάρι, δεν με ενδιαφέρει το πως κ το γιατί με ενδιαφέρει ότι είχε φτυάρι. Ανακούρκουδα ο Χουσεΐν άρχισε να φτυαρίζει τον υπόνομο ενώ η γυναίκα του κ εγώ φωτίζαμε με φακό. Φτυάρισε και έβγαλε έξω τον μισό υπόνομο.
Ώσπου… τα εντοπίσαμε!!! Η γυναίκα του δηλαδή… Δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε ένιωσα τέτοια ανακούφιση. Σημειωτέον ότι όσο εγώ ήμουν σε υστερία και ζούσα το δράμα μου, ο Χουσεΐν και η γυναίκα του παρέμειναν γαλήνιοι κ ατάραχοι. Έχουν ζήσει χειρότερα δράματα από το να χάσουν τα κλειδιά τους…
Σχεδόν έπεσα στα πόδια τους ενώ εκείνοι με κοιτούσαν γελαστοί κ λίγο αμήχανοι. Ψώνισα το μισό μαγαζάκι κ την επόμενη μέρα τους πήγα γλυκά να τους κεράσω.
“Σας παρακαλώ κύρια εγώ το έκανα γιατί ήθελα”, είπε ντροπαλά ο Χουσεΐν, ενώ η γυναίκα του κούναγε το κεφάλι με ύφος “τι πήγες κ έκανες δεν είναι σωστό” Του λέω, ακριβώς κ εγώ επειδή ήθελα σας έφερα γλυκά να γλυκαθείτε όπως γλυκάνατε κ εμένα. ”Αν δεν βοηθάμε ο ένας τον άλλον δεν έχει τίποτα σημασία”, με αποστόμωσε ο Χουσεΐν κ κάπως έτσι έφυγα από το μαγαζάκι με λίγη μεγαλύτερη χαρά κ πίστη στον άνθρωπο.
Το ποστ αυτό είναι φόρος τιμής στην αξία ενός καλού γείτονα. Να μας λείπουν οι αδιάφοροι κ ειρωνικοί μάστορες όταν έχουμε καλούς γείτονες σαν τον Χουσεΐν. Ευχαριστώ Χουσεΐν. Ευχαριστώ κυρία Χουσεΐν. Σας εύχομαι να έχετε κ εσείς τόσο καταπληκτικούς γείτονες».
Πηγή: singleparent.gr
