Συνηθίζαμε από μικροί να διηγούμαστε φανταστικές ιστορίες με «στοιχειωμένο σπίτι» και να τρομάζουμε τους γύρω μας, τι συμβαίνει όμως, όταν τέτοια περιστατικά έχουν πραγματικούς μάρτυρες;
Ήταν στα τέλη της δεκαετίας του 1970, όταν ένα εντελώς συνηθισμένο σπίτι στο Βόρειο Λονδίνο στοιχειώθηκε από ένα πνεύμα το οποίο βασάνισε την οικογένεια που ζούσε μέσα. Στην ταινία The Conjuring 2, οι ερευνητές παραφυσικών θεμάτων Ed και Lorraine Warren ταξιδεύουν στην Αγγλία για να ερευνήσουν το στοιχειωμένο σπίτι. Αν και η ταινία είναι φανταστική, το υποτιθέμενο στοιχειωμένο στο Βόρειο Λονδίνο υπήρχε τη δεκαετία του 1970 και αυτοί που έμεναν εκεί το επιβεβαιώνουν.
Συγκεκριμένα εκείνη την περίοδο στο σπίτι έμεναν μία ανύπαντρη μητέρα, η Peggy Hodgson και τα τέσσερα παιδιά της, οι οποίοι και περιέγραψαν μια σειρά από παράξενα περιστατικά που συνέβησαν στο σπίτι τους για καιρό. H Janet, η κόρη της, ισχυριζόταν ότι έβλεπε το πνεύμα ενός ηλικιωμένου στην παλιά πολυθρόνα και ήταν μάλιστα, εκείνη που άρχισε να «μιλά με τη φωνή του».
Η γυναίκα δεν μπορούσε να κοιμηθεί για μήνες, καθώς ανησυχούσε για τα παιδιά της, ενώ οι κλήσεις που είχαν στις αρχές ήταν άκαρπες. Μάλιστα η αστυνομικός Carolyn Heeps ήταν μπροστά σε περιστατικό, όταν είδε μια καρέκλα να γλιστράει στο δωμάτιο: «Σηκώθηκε από το πάτωμα και την είδα να γλιστράει προς τα δεξιά για μερικά εκατοστά πριν σταματήσει» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Αποφάσισαν να τηλεφωνήσουν στην Daily Mirror, όπου ρεπόρτερ και φωτογράφος μετέβη στο σημείο. Μετά την πολύωρη αναμονή τους, καθώς δεν έγινε τίποτα, όταν πήγαν να φύγουν τούβλα και μάρμαρα LEGO πέταγαν στον αέρα και εκσφενδονίστηκαν γύρω από το δωμάτιο.
Ο φωτογράφος Graham Morris τράβηξε φωτογραφίες, αλλά όταν τις εμφάνισε, καμία δεν έδειξε καθαρά, αυτό που είχαν αντικρύσει με τα μάτια τους. Η Janet Hodgson φωτογραφήθηκε στον αέρα φορώντας το κόκκινο νυχτικό της και εμφανώς ουρλιάζοντας. Περισσότεροι από 30 αυτόπτες μάρτυρες αργότερα τους επιβεβαίωσαν, περιγράφοντας αντικείμενα που πέταξαν στον αέρα, σπίρτα που ξέσπασαν αυθόρμητα και τη φωνή ενός ηλικιωμένου άνδρα που μίλησε μέσα από το σώμα ενός κοριτσιού.
Ο Maurice Grosse, από την Εταιρεία Ψυχικής Έρευνας, ήταν ο εξεταστής που ηγήθηκε της έρευνας. Σε συνέντευξή του εκείνη την εποχή, εξήγησε αυτό που είδε με τα μάτια του να συμβαίνει: «Έχω δει πραγματικά, ο ίδιος, μάρμαρα να πετιούνται. Είδα την πόρτα να κινείται χωρίς καμία βοήθεια. Έχω βιώσει επίσης τη μείωση της θερμοκρασίας και να παγώνει το δωμάτιο» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Στις αρχές Νοεμβρίου 1977, ο ίδιος αντιμετώπισε την παρουσία του poltergeist – θορυβώδους πνεύματος- στο σαλόνι: «Καθώς έκανα την ερώτηση, “Παίζεις μαζί μας;” το πνεύμα πέταξε ένα μαξιλάρι ακριβώς στο πρόσωπό μου». Φαίνεται πως ακούστηκε μια τραχιά, αντρική φωνή η οποία αυτοπροσδιορίστηκε ως πρώην κάτοικος του σπιτιού – ο Bill Wilkins – ο οποίος είχε πεθάνει σε ηλικία 72 ετών.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε μετά από χρόνια η Janet δήλωσε: «Ένιωσα πως με είχαν χρησιμοποιήσει και με κακοποίησαν – αυτό το πνεύμα, έζησα την αιώρηση, υπήρχαν οι φωνές και μετά υπήρχε… η κουρτίνα που τυλίχτηκε γύρω από το λαιμό μου, κάτι που ήταν αρκετά απειλητικό για τη ζωή μου».
Με την πάροδο του χρόνου, ορισμένοι άρχισαν να βλέπουν το πνεύμα του σπιτιού ως απόδειξη του παραφυσικού άλλοι λένε πως όλο αυτό ήταν ένα καλοστημένο ψέμα.