Παρακάτω θα δείτε ένα ιδιαίτερο εκκλησάκι που δημιουργεί εντύπωση στους επισκέπτες, καθώς 17 δέντρα βγαίνουν μέσα από τη στέγη του.
Οι ρίζες των δέντρων δεν είναι ορατές και διακρίνονται μόνο οι κορμοί και τα κλαδιά που περνούν μέσα από τους τοίχους και τη στέγη.
Η εκκλησία της Αγίας Θεοδώρας βρίσκεται κοντά στο χωριό Βάστα 30 χιλιόμετρα από τη Μεγαλόπολη.
Περιτριγυρίζεται από πυκνό δάσος με βελανιδιές και τρεχούμενα νερά και βρίσκεται κοντά στον ποταμό Χάραδρο.
Σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση ο αριθμός των δέντρων είναι όσα τα χρόνια της Αγίας Θεοδώρας όταν πέθανε. Ο θρύλος λέει ότι στο σημείο όπου εκτελέστηκε, το αίμα της έγινε ποτάμι και τα μαλλιά της δένδρα.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι το μοναδικό φαινόμενο δεν έχει λογική εξήγηση, καθώς το βάρος των πλατανιών σε άλλη περίπτωση θα είχε γκρεμίσει το μικρό ξωκκλήσι ή θα είχε ανατρέψει τη στέγη του.
Το εκκλησάκι συνεχίζει να στέκεται όρθιο μέσα στο πέρασμα του χρόνου και το ποταμάκι που τρέχει δίπλα, συνεχίζει να δίνει ζωή στα δέντρα.
Το καλοκαίρι του 1996, η Διεύθυνση Αναστηλώσεων Βυζαντινών και ΜεταΒυζαντινών Μνημείων ζήτησε από το Εργαστήριο Γεωφυσικής του Πανεπιστημίου Πάτρας, να διερευνήσει ενδεχόμενο στατικό πρόβλημα.
Τότε πραγματοποιήθηκε ένας πρωτοποριακός για την εποχή έλεγχος με τομογραφία γεωραντάρ και ηλεκτρική τομογραφία.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το ριζικό σύστημα των δένδρων έχει διεισδύσει στην πέτρινη κατασκευή των τοίχων, δημιουργώντας κενά.
Μέσω αυτών φτάνει στο έδαφος, δημιουργώντας στην πραγματικότητα ένα πλέγμα που κρατάει το κτίριο όρθιο.
Ακολούθησαν εργασίες αποκατάστασης (1998-1999) στις οποίες έγινε καθαρισμός και αρμολόγηση της τοιχοποιίας χωρίς τσιμεντενέσεις, ώστε να μην ξεραθούν οι ρίζες των δένδρων.
Η εκκλησία είναι βυζαντινή και ανεγέρθηκε τον 12 αιώνα μ.Χ. προς τιμή της Αγίας Θεοδώρας που εκτελέστηκε στην περιοχή. Έχει μόλις τέσσερα μέτρα πλάτος και πέντε μέτρα μήκος και γιορτάζει κάθε χρόνο στις 11 Σεπτεμβρίου.
Σύμφωνα με μία από τις δύο ιστορίες που υπάρχουν, η Αγία Θεοδώρα καταγόταν από μία φτωχή οικογένεια κι εφόσον ήταν το μεγαλύτερο παιδί, εξαιτίας της οικονομικής ανέχειας της οικογένειάς της, αναγκάστηκε να μεταμφιεστεί σε άνδρα και να υπηρετήσει ως μισθοφόρος στρατιώτης.
Ωστόσο, την ερωτεύτηκε ως Θεόδωρο μία νεαρή κοπέλα κι επειδή δεν υπήρξε ανταπόκριση, η νεαρή την (τον) κατηγόρησε ότι την είχε αφήσει έγκυο. Έτσι φαίνεται ότι οδηγήθηκε στο μαρτύριο από την οικογένεια της κοπέλας.
Σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή, η Θεοδώρα ήταν κόρη του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Η’ της Μακεδονικής δυναστείας και βασίλεψε σαν άντρας για έναν χρόνο. Τη διαδέχτηκε ο Μιχαήλ ΣΤ’, ο Στρατιωτικός. Ο ίδιος υποστήριξε πως αρρώστησε και πέθανε, ενώ υπήρχαν υποψίες πως τη δολοφόνησε και την ενταφίασε στο σημείο που υπάρχει σήμερα ο ναός.
Σύμφωνα με την παράδοση στα τελευταία της λόγια ανέφερε: “Κάνε Κύριε τα χρόνια μου να γίνουν δέντρα και το αίμα μου νερό να τα ποτίζει”.