Γιατρός παράδειγμα: Όλοι μπορούμε να κρίνουμε τους γύρο μας και να τονίζουμε τα λάθη που βλέπουμε. Αλλά είναι δύσκολο να κρίνουμε τον εαυτό μας.
Το να είμαστε κριτές στις ζωές των άλλων είναι το ευκολότερο πράγμα. Ποτέ όμως δεν μπορείς να ξέρεις με βεβαιότητα τι περνάει ο άλλος. Παρακάτω ακολουθεί μια συγκινητική ιστορία με ένα βαθύ μήνυμα
Ο γιατρός βιαστικά άλλαξε ρούχα και φώναξε τον πατέρα στην αίθουσα αναμονής. Βλέπετε ο γιος του ηταν να χειρουργηθεί.
Ο πατέρα με το που είδε τον γιατρό ειπε φωνάζοντας:
– «Γιατί έκανες τόση ώρα να έρθεις; Δεν ξέρεις, ότι η ζωή του γιου μου είναι σε κίνδυνο; Δεν έχεις καμιά αίσθηση ευθύνης;».
Ο γιατρός ειπε χαμογελώντας :
– «Συγνώμη, που δεν ήμουν στο νοσοκομείο, αλλά ήρθα όσο μπορούσα πιο γρήγορα αμέσως, όταν με κάλεσαν. Και τώρα ηρεμήστε για να κάνω και εγώ τη δουλειά μου».
– «Να ηρεμήσω; Αν ήταν ο γιος σας τώρα σ’ εκείνο το δωμάτιο, θα ηρεμούσατε; Αν ο γιος σας πέθαινε τώρα, τι θα κάνατε;;», είπε ο πατέρας οργισμένος.
Ο γιατρός χαμογέλασε πάλι και είπε:
– «Θα σας έλεγα, ότι από τη σκόνη ερχόμαστε και στη σκόνη καταλήγουμε, ευλογημένο να είναι το όνομα του Κυρίου, προσευχηθείτε και θα κάνουμε το καλύτερο με τη βοήθεια του Θεού».
– «Να δίνουμε συμβουλές, όταν δεν μας αφορά κάτι, είναι εύκολο…», μουρμούρισε ο πατέρας.
Ο γιατρός βγήκε χαρούμενος και ειπε στον πατέρα:
– «Δόξα τω Θεώ, ο γιος σας σώθηκε» και χωρίς να περιμένει απάντηση από τον πατέρα, συνέχισε να περπατάει στο διάδρομο.
– «Αν έχετε κάποια ερώτηση, ρωτήστε τη νοσοκόμα».
– «Γιατί είναι τόσο αλαζόνας; Δεν μπορούσε να περιμένει λίγα λεπτά για να τον ρωτήσω για την κατάσταση του γιου μου;», ρώτησε τη νοσοκόμα λίγα λεπτά αφού έφυγε ο γιατρός.
Η νοσοκόμα απάντησε με δάκρυα στα μάτια:
– «Ο γιος του πέθανε χτες σε αυτοκινητιστικό ατύχημα. Όταν τον καλέσαμε για το γιο σας, ήταν στην κηδεία και τώρα που σώθηκε ο γιος σας έφυγε τρέχοντας για να ολοκληρωθεί η κηδεία!!!».