Οι δουλειές του σπιτιού κάνουν την καθημερινότητα της γυναίκας δύσκολη, ακόμη περισσότερο εάν είναι μητέρα και μάλιστα εργαζόμενη.
Μία μητέρα μας εξομολογείται πως πληρώνει 120 ευρώ μηνιαίως για να έρχεται μία φορά την εβδομάδα μία γυναίκα σπίτι για τις δουλειές του σπιτιού, ώστε η ίδια ν’ αφιερώνει χρόνο στα παιδιά της, χωρίς νεύρα και άλλα αρνητικά συναισθήματα.
«Δεν ξέρω πώς θα σας φανεί, δεν ξέρω πώς θα με κρίνετε αλλά αγαπητές μαμάδες εδώ και λίγες εβδομάδες έκανα μια διαπίστωση σχετικά με τα μηναία οικογενειακά έξοδα μου και κατέληξα σε ένα συμπέρασμα που μέχρι σήμερα δεν είχα σκεφθεί.
Είμαι μια εργαζόμενη μαμά που κάθε άλλο παρά βολεμένη είμαι. Είμαι 39 χρονών, έχω τρία παιδιά και κάθε μέρα δίνω τη δική μου μάχη για να τα βγάλω πέρα τόσο με τις υποχρεώσεις στο γραφείο όσο και με τις ατελείωτες και συνεχώς προστιθέμενες δουλειές του σπιτιού.
Σφουγγαρίζω, πλένω, βάζω πλυντήρια, μαγειρεύω, στρώνω κρεβάτια, σιδερώνω, απλώνω ρούχα κι όμως οι στοίβες με τα άπλυτα φαντάζουν σαν ένα γεφύρι της Άρτας.
Κάθε φορά που καταφέρνω να τα φέρω όλα σε μια τάξη και να νιώσω πώς επιτέλους το νοικοκυριό πλέον είναι όπως θα έπρεπε να είναι, συμβαίνει κάτι και πρέπει πάλι να αρχίσω να ξανακάνω δουλειές.
Είναι κουραστικό να γυρνάω από τη δουλειά μου και να πρέπει να πέσω με τα μούτρα στις δουλειές του σπιτιού. Θέλω το χρόνο μου να τον ξοδεύω κάνοντας πράγματα με τα παιδιά μου, τώρα που είναι μικρά και μεγαλώνουν από τη μια στιγμή στην άλλη.
Για αυτό η απόφαση που πήρα εδώ και τρεις μήνες, με την έναρξη των σχολείων δηλαδή, ήταν κάτι περισσότερο από ευλογία.
Τι έκανα;
Είπα το «ναι» στην λύση της γυναίκας που έρχεται στο σπίτι μια φορά την εβδομάδα και κάνει τις δουλειές.
Μπορεί να σας φανεί πολυτέλεια, μπορεί να σας φανεί καπρίτσιο αλλά για μένα είναι η σωτηρία μου.
Είναι μια πολύτιμη υποστήριξη και μια μεγάλη βοήθεια που είμαι σίγουρη ότι θα καταλάβετε μόνον όσες εργάζεστε και στερήστε ώρες ύπνου και ξεκούρασης για να σκουπίσετε το σπίτι, για να φοράνε μικροί και μεγάλοι φρεσκοσιδερωμένα ρούχα, για να λάμπει το μπάνιο από καθαριότητα, για να μην υπάρχει ψίχουλο στο χαλί, για να μην υπάρχουν δακτυλιές στα τζάμια και στους τοίχους.
Αυτά τα 120 ευρώ που στοιχίζει η γυναίκα που με βοηθά με τις δουλειές του σπιτιού, είναι μια «πολυτέλεια» για πολλούς αλλά για μένα είναι μια ανάγκη αδιαπραγμάτευτη.
Προτιμώ μέσα στο μήνα να μην αγοράσω τίποτα καινούργιο για μένα αλλά να τα δώσω για την γυναίκα που θα κάνει το σπίτι μου λαμπίκο και θα μου δώσει «ΧΡΟΝΟ» με τα παιδιά και τον άντρα μου.
Πλέον απολαμβάνω από κοινού δραστηριότητες με τα παιδιά μου, δεν είμαι νευρική και βλέπω ότι και εκείνα νιώθουν ανακουφισμένα που με βλέπουν διαθέσιμη και πρόθυμη να τα βοηθήσω σε ό,τι χρειαστούν για το σχολείο ή σε οτιδήποτε θέλουν την συμβουλή. Δεν απαντώ απότομα ούτε υστερικά όταν μου ζητούν κάτι.
Βλέπετε πριν μετά από ένα 8ωρο στο γραφείο και ένα 2ωρο γεμάτο δουλειές για το νοικοκυριό κάθε άλλο παρά γλυκομίλητη μαμά ήμουν.
Τώρα κάνω τις ψιλές δουλειές του νοικοκυριού και τη χοντρή φασίνα την αφήνω για την κυρία που με βοηθά με το νοικοκυριό.
Μάλιστα αυτή τη θετική αλλαγή -για να είμαι ειλικρινής – την εντόπισε και ο άντρας μου.
Περνάμε πια προσωπικό χρόνο σαν ζευγάρι και δεν υπάρχουν οι εντάσεις και τα παράπονα που του έκανα ούσα κουρασμένη από το νοικοκυριό…
Ε, ναι λοιπόν, είμαι πλέον σίγουρη…Τα χρήματα που μου στοιχίζει η καθαρίστρια είναι τα καλύτερα 120 ευρώ που ξοδεύω κάθε μήνα!»