Ο κόσμος είναι γεμάτος αξιοθαύμαστα ιστορικά κτίρια όπως παλάτια κάστρα και άλλα. Ωστόσο, ο χρόνος καμιά φορά δεν τους συμπεριφέρεται με τον καλύτερο τρόπο. Ενώ μερικά μνημεία παραμένουν μέχρι σήμερα, σχεδόν όπως ήταν όταν πρωτοχτίστηκαν, οι περισσότερες από αυτές τις φανταστικές κατασκευές είναι θαμμένες, καταρρέουν ή έχουν υποστεί πλήρη καταστροφή. Είναι κρίμα που δεν μπορούμε να αναβιώσουμε αυτά τα ερείπια και να τα κάνουμε όπως πριν.
Ή μήπως μπορούμε; Ταλαντούχοι 3D καλλιτέχνες και η τρέχουσα τεχνολογία μας επιτρέπουν να ρίξουμε μια ματιά στο πως φαίνονταν κάποια δημοφλή μέρη στο παρελθόν. Οι άνθρωποι στο Budget Direct έχουν ανακατασκευάσει 7 ιστορικά παλάτια σε όλο τον κόσμο σε 3D μορφή, ας ρίξουμε μια ματιά στο πώς ήταν αυτά τα παλάτια στο ζενίθ τους. Έτσι, χωρίς άλλη καθυστέρηση, ας πλοηγηθούμε στα βάθη της ιστορίας.
Ο επαναστάτης στρατηγός Χένρι Κρίστοφ ανακήρυξε τον εαυτό του βασιλιά στη βόρεια Αϊτή το 1811. Υπάρχουν δύο αμφίδρομες θεωρίες για τον συγκεκριμένο. Σύμφωνα με την πρώτη, ο Χένρι Α΄ ήταν δικτάτορας και ανάγκασε τους συμπατριώτες του να επιστρέψουν στη σκλαβιά και βύθισε το έθνος σε έναν εμφύλιο πόλεμο που διήρκησε για 13 έτη. Σύμφωνα με την άλλη θεωρία, ήταν ένας λαμπρός νομοθέτης που σφυρηλάτησε μια αποικία πρώην σκλάβων σε ένα έθνος με αρκετή επιρροή και δύναμη ώστε να μπορέσουν να αναγκάσουν τους Ευρωπαίους αποικιοκράτες να υποχωρήσουν.
Μπορεί η δράση του Χένρι να αμφισβητείται, η ομορφιά του παλατιού του όμως όχι. Έχει ονομαστεί «Βερσαλλίες της Καραϊβικής», τα μεγαλοπρεπή σκαλοπάτια και οι βεράντες του ανακτόρου αποτελούν ένα εντυπωσιακό μνημείο που συμβολίζει την ανεξαρτησία της Αϊτής.
Ο Ardašīr δημιούργησε το Qal’eh Dokhar I ως «συνοριακό φρούριο» κατά την ίδρυση του 3ου αιώνα της αυτοκρατορίας Sasanian στο Ιράν. Ο τρίτος όροφος του φρουρίου στέγαζε τη βασιλική κατοικία του, αλλά τελικά αντικαταστάθηκε από ένα μεγαλύτερο παλάτι που έκτισε εκεί κοντά.
Επειδή είναι οχυρωμένο, το Qal’eh Dokhtar τεχνικά είναι κάστρο και όχι παλάτι. Ωστόσο, μπροστά στα εντυπωσιακά τείχη του, ποιος θα σκεφτεί να διαφωνήσει για την ορολογία; Το Qal’eh Dokhtar μπορεί να ίσως να έχει τον τίτλο του πρώτου ιρανικού chartaq – μια τετράγωνη κατασκευή τεσσάρων καμάρων που στηρίζει έναν τρούλο – το οποίο έγινε ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της παραδοσιακής ιρανικής αρχιτεκτονικής.
Το αρχαιότερο παλάτι αυτής της λίστας κατά δύο χιλιετίες, η Κνωσός, κατασκευάστηκε γύρω στο 1700 π.Χ. Εκτός από την πολιτική του λειτουργία, σχεδιάστηκε επίσης ως οικονομικό και θρησκευτικό κέντρο για τον μυστηριώδη Μινωικό πολιτισμό. Η Κνωσός καταστράφηκε το 1375 π.Χ. – επιζώντας από εισβολή, πυρκαγιά και σεισμό σχεδόν κατά έναν αιώνα περισσότερο από ό,τι παρόμοια Μινωικά συγκροτήματα.
Χωρίς να έχει βρεθεί ο τρόπος αποκρυπτογράφησης των μινωικών γραπτών, οι πολλές εντυπωσιακές τοιχογραφίες του ερειπίου αποτελούν το κλειδί για την κατανόηση του μινωικού πολιτισμού. Για παράδειγμα, απεικονίζονται τα ταυροκαθάψια. Τα ταυροκαθάψια ήταν ένα περίπλοκο ακροβατικό αγώνισμα-παιχνίδι νέων αγοριών και κοριτσιών, κατά το οποίο εκτελούσαν θεαματικά άλματα στη ράχη ταύρων που έτρεχαν. Αυτό το άθλημα μπορεί να έχει δημιουργήσει τον μύθο του Μινώταυρου στη μεταγενέστερη ελληνική μυθολογία. Ο Μινώταυρος ήταν ένα ανθρωποφάγο υβρίδιο ανθρώπου και ταύρου.
Η οικογένεια Sapieha – αυτή που είχε την εξουσία της Κοινοπολιτείας της Πολωνίας-Λιθουανίας – έχτισε το παλάτι Ruzhany στα τέλη του 1700 πάνω από την τοποθεσία του παλαιότερου κάστρου τους. Στην ακμή του, το φημισμένο θέατρο του Ruzhany απασχολούσε 100 καλλιτέχνες. Το παλάτι είχε επίσης μια διάσημη βιβλιοθήκη και συλλογή φωτογραφιών.
Το 1831, το παλάτι νοικιάστηκε στην οικογένεια Pines ως εργοστάσιο υφασμάτων, προσφέροντας πλούτο στην τοπική εβραϊκή κοινότητα. Το παλάτι του Ruzhany, η εβραϊκή κοινότητα και η πολιτική ανεξαρτησία έληξαν βίαια κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Σήμερα, η περιοχή ελέγχεται από τη Λευκορωσία, η οποία έχει αρχίσει να αποκαθιστά το Ruzhany προσπαθώντας να το επαναφέρει στην παλιά του δόξα.
Το παλάτι Dungur βρίσκεται στο χωριό Aksum της Αιθιοπίας, που κάποτε ήταν η πολυσύχναστη πρωτεύουσα μιας αφρικανικής αυτοκρατορίας που εκτείνεται από τη νότια Αίγυπτο έως την Υεμένη. Το αρχοντικό του 6ου αιώνα περιέχει περίπου 50 δωμάτια, που περιλαμβάνουν χώρο κολύμβησης, κουζίνα και (πιθανό) δωμάτιο θρόνου.
Λίγα είναι γνωστά για την ιστορία του ίδιου του κτιρίου. Το ψευδώνυμό του – «το Παλάτι της Βασίλισσας της Σεβά» – είναι μια επιθυμία των ιστορικών. Ωστόσο, η ανακάλυψη ενός γλυπτού μιας «όμορφης γυναίκας» κατά τη διάρκεια ανασκαφής έχει τροφοδοτήσει την ελπίδα ότι τα ερείπια της πραγματικής κατοικίας της βασίλισσας μπορεί να βρίσκονται κάτω από το Dungur.
Παρά τη σύνθεση ενός πολύ σημαντικού αγγλικού νόμιμου εγγράφου στις αίθουσες του, αυτό το παλάτι του 12ου αιώνα είναι σχεδόν ξεχασμένο. Οι «Συντάξεις του Clarendon» ήταν η προσπάθεια του Χένρι Β ‘να αποκτήσει τη νομική εξουσία επί των εκκλησιαστικών υπαλλήλων, αλλά αντίθετα επιδείνωσε μια διαμάχη με τον φίλο του Τόμας Μπέκετ. Αυτή η διαμάχη οδήγησε τελικά στο μαρτύριο του Αρχιεπισκόπου Μπέκετ
Ο Χένρι Γ ‘επέκτεινε το παλάτι, προσθέτοντας στο οίκημα ανάγλυφο τζάκι και παρεκκλήσι από βιτρό. Μέχρι το 1400, το Clarendon ήταν ένα εκτεταμένο βασιλικό συγκρότημα. Παρέμεινε το αγαπημένο καταφύγιο των μοναρχών μέχρι την εποχή του Τούντορ, όταν το υψηλό κόστος συντήρησης είχε ως αποτέλεσμα την ταχεία πτώση του. Σήμερα, μόνο ένας τοίχος παραμένει όρθιος.
Το νησί Kilwa Kisiwani ήταν ένα από τα σημαντικότερα σουλτανάτα στο εμπορικό δίκτυο «Swahili Coast», που συνέδεε την Ανατολική Αφρική με τον Αραβικό κόσμο. Για πάνω από 300 χρόνια, ο χρυσός και το ελεφαντόδοντο εξάγονταν από τα λιμάνια του, ενώ εισάγονταν το κινεζικό μετάξι και η πορσελάνη . Το παλάτι του 14ου αιώνα στο Husuni Kubwa είναι ένα από τα πολλά ερείπια από κοραλλιογενείς πέτρες που βρίσκονται στο νησί.
Το Husuni Kubwa χτίστηκε από τον Σουλτάνο al-Hasan ibn Sulaiman. Είχε πάνω από 100 δωμάτια, μια οκταγωνική πισίνα και χώρο στάσης για τη φόρτωση εμπορευμάτων από τα πλοία. Το Husuni Kubwa, όπως και άλλες κατοικίες της Kilwa, ήταν επίσης εξοπλισμένο με εσωτερικούς υδραυλικούς μηχανισμούς.