Γυναίκα ισχυρίζεται ότι έχει σχέση με χιμπατζή και της απαγόρευσαν να τον βλέπει.
Σε μια γυναίκα απαγορεύτηκε να επισκέπτεται τον αγαπημένο της χιμπατζή, επειδή ο ζωολογικός κήπος λέει ότι η «σχέση» τους τον έχει απομακρύνει από τους υπόλοιπους χιμπατζήδες.
Της: Έπη Τρίμη
Η Άντι Τίμερμανς είναι συντετριμμένη καθώς ο ζωολογικός κήπος στην Αμβέρσα του Βελγίου, την εμπόδισε να επισκεφτεί έναν 38χρονο χιμπατζή που ονομάζεται Chita επειδή η σχέση τους θεωρήθηκε προβληματική για την κοινωνικοποίησή του με τους άλλους χιμπατζήδες.
Η κα Timmermans επισκέπτεται τον χιμπατζή Chita σε εβδομαδιαία βάση εδώ και τέσσερα χρόνια. Λέει ότι συνήψαν μια φιλία στην αρχή, αλλά σύντομα εξελίχθηκε σε μια πραγματική «σχέση». Κατά τη διάρκεια των επισκέψεών τους, φέρονταν να ανταλλάσσουν φιλιά σαν ερωτευμένοι.
Με ραγισμένη καρδιά, είπε στο τηλεοπτικό δίκτυο της Αμβέρσας: «Λατρεύω αυτό το ζώο και με αγαπάει. Δεν έχω κάποιον άλλο. Γιατί θέλουν να το καταστρέψουν;
«Έχουμε σχέση, απλά θα πω. Δεκάδες επισκέπτες επιτρέπεται να έρθουν σε επαφή μαζί του. Τότε γιατί όχι κι εγώ;»
Ένας εκπρόσωπος του ζωολογικού κήπου είπε ότι οι άλλοι χιμπατζήδες στο κλουβί του Chita τον αποκλείουν επειδή είχε επαφή με ανθρώπους. Έτσι, όταν ο ζωολογικός κήπος είναι κλειστός για το κοινό πρέπει να περάσει 15 ώρες μόνος ως αποτέλεσμα της απομόνωσης και της περιθωριοποίησης του.
Η επιμελήτρια του ζωολογικού κήπου Sarah Lafaut είπε: «Όταν ο Chita περιβάλλεται συνεχώς από επισκέπτες, τα άλλα ζώα τον αγνοούν και δεν τον θεωρούν μέλος της αγέλης.
«Ένα ζώο που είναι πολύ επικεντρωμένο στους ανθρώπους είναι λιγότερο σεβαστό από τους συνομηλίκους του. Θέλουμε ο Chita να συμπεριφέρεται ως χιμπατζής όσο το δυνατόν περισσότερο».
Ο Chita ήταν αρχικά κατοικίδιο και μεταφέρθηκε στον ζωολογικό κήπο σε ηλικία οκτώ ετών όπως αναφέρει δημοσίευμα της ιστοσελίδας express-co-uk.
Παρά τα 30 χρόνια αιχμαλωσίας, το ενδιαφέρον του για τους ανθρώπους παραμένει αμείωτο και οι υπεύθυνοι του ζωολογικού κήπου ανησυχούν ότι ο Chita δεν θα μπορέσει ποτέ να επανενταχθεί στην κοινωνία των χιμπατζήδων.
