Το εντυπωσιακό σκαθάρι από τον τεχνικό της ΕΡΤ. Πέρασε 9 χρόνια κλεισμένος σε μια αποθήκη στο Αγρίνιο. Και έδωσε μια νέα και εντυπωσιακή μορφή στον κλασικό σκαραβαίο που ξετρέλανε την αυτοκινητοβιομηχανία.
Ο Γιάννης Ζιόβας αγόρασε πριν 9 χρόνια στην τιμή των 600 ευρώ έναν σκαραβαίο του 1970. Στα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι και σήμερα, εργάστηκε σκληρά. Σε μια αποθήκη στο Αγρίνιο και έδωσε νέα μορφή στην κλασική εικόνα του.
Το εντυπωσιακό μάλιστα αποτέλεσμα, έκανε τη διάσημη αυτοκινητοβιομηχανία, Volkswagen, να ζητήσει από τον τεχνικό της ΕΡΤ, λεπτομέρειες για την κατασκευή του.
Το εντυπωσιακό σκαθάρι
«Από μικρός είχα το μεράκι. Έχουν προηγηθεί κι άλλες δουλειές ανακατασκευής και μετατροπής. Το κλασσικό αυτοκίνητο είναι το χόμπι αλλά και η μεγάλη αγάπη μου.
Το σκαθάρι είναι κλασσικό και όποιος ασχολείται θέλει να αποκτήσει κάποια στιγμή ένα τέτοιο μοντέλο. Κι εγώ μεγάλωσα βλέποντας το να κυκλοφορεί στους δρόμους.
Ήταν το οικονομικό όχημα πολλών δεκαετιών. Το 2002 αγόρασα ένα πολύ φθηνό σκαθάρι πάνω στο οποίο έκανα τις πρώτες δοκιμές. Άρχισα τη σχεδίαση και την κατασκευή των πρωτοτύπων χρησιμοποιώντας σαν υλικό το ξύλο.
Αφού ήμουν σίγουρος ότι μπορούσα να πετύχω αυτό που είχα ονειρευτεί, προχώρησα στην αγορά του αυτοκινήτου που βλέπετε σήμερα.
Βρίσκεται σε εργαστήριο δικό μου στο Αγρίνιο. Ο μεγάλος όγκος δουλειάς βγήκε τα δύο χρόνια που ήταν κλειστή η ΕΡΤ. Εκείνη την περίοδο ξέδωσα στο αυτοκίνητο.
Από τότε που έκανα το site – www.ziovasbugster.com – υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση. Πήρα την πρωτοβουλία και έστειλα mail στην Volkswagen και επικοινώνησαν μαζί μου.
Η συγκεκριμένη οροφή γίνεται για πρώτη φορά στο σκαθάρι και όπως ανέφεραν εντυπωσιάστηκαν από τις λεπτομέρειες», δήλωσε ο ίδιος.
Το σκαθάρι και ο τεχνικός
«Ήθελα να ασχοληθώ και επαγγελματικά με τις μετατροπές. Ανέσυρα τις σχολικές γνώσεις στο σχέδιο από τότε που πήγαινα στο Τεχνικό Λύκειο.
Πάντα μου άρεσε το σχέδιο, πρέπει να ομολογήσω όμως ότι αντιμετώπισα πολλές δυσκολίες. Έπρεπε να υπολογίσω πολλές λεπτομέρειες με μεγάλη ακρίβεια. Η μετατροπή του σκαθαριού σε roadster με αναδιπλούμενη σκληρή οροφή ήταν μεγάλη πρόκληση για μας.
Αποδείχτηκε αρκετά δύσκολο project. Έπρεπε σχεδιαστικά να βρεθεί ο καλύτερος δυνατός συνδυασμός. Μεταξύ του σχήματος της οροφής και των διαστάσεων των δύο τμημάτων της, ώστε και το αισθητικό αποτέλεσμα να είναι το καλύτερο δυνατό. Αλλά και πρακτικά να μπορεί να αποθηκευτεί στο χώρο της που, πριν, βρίσκονταν το πίσω κάθισμα.
Έπρεπε λοιπόν να υπολογιστούν πάρα πολλά πράγματα με πολλή μεγάλη ακρίβεια, όπως για παράδειγμα το χαμήλωμα του παρμπρίζ, οι διαστάσεις της οροφής, τα σημεία των αρθρώσεων της, το ύψος των roll bars κλπ. Ο σχεδιασμός έγινε από την αρχή με την σκέψη να μπορεί να παράγεται σε μορφή κιτ ώστε με τις κατάλληλες οδηγίες να μπορεί κάποιος να μετατρέψει το σκαθάρι του σε coupe – roadster όσο το δυνατόν πιο οικονομικά. Θέλω να επισημάνω ότι είναι σε εξέλιξη η διαδικασία για την παραγωγή του κιτ και ότι η μετατροπή έχει κατοχυρωθεί ως κοινοτικό σχέδιο».
