Ο Νόβακ Τζόκοβιτς είναι Σέρβος τενίστας, νούμερο 1 στον κόσμο σήμερα και νικητής 19 τίτλων γκραν σλαμ. Έφτασε στο νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης όταν, έπειτα από ένα εκπληκτικό σερί 42 νικών το 2011, κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο στο Γουίμπλεντον. Γεννήθηκε στο Βελιγράδι στις 22 Μαΐου του 1987. Ξεκίνησε να παίζει τένις σε ηλικία 4 ετών και στα 12 του γράφτηκε στην Ακαδημία του Πίλιτς, στο Μόναχο. Εκεί ανακάλυψαν το ταλέντο του.
Της: Έπη Τρίμη
Συμπεριελήφθη στη λίστα που εξέδωσε το περιοδικό Time για τα «Πρόσωπα με τη Μεγαλύτερη Επιρροή Παγκοσμίως» για το έτος 2012.Ο ίδιος μαζί με την οικογένειά του κατοικεί στο Μόντε Κάρλο.Ο Νόβακ Τζόκοβιτς θα δηλώσει παρών στο 250αρι τουρνουά της Μαγιόρκα, την εβδομάδα 19 – 26 Ιουνίου, όμως δεν θα αγωνιστεί στο ταμπλό του μονού.
Οι διακρίσεις
Η Γέλενα Γκέντσιτς ήταν η γυναίκα που τον είχε πιστέψει πρώτη απ’ όλους. Προτού καν συμπληρώσει τα πρώτα 6 χρόνια της ζωής του. Η αγάπη του Τζόκοβιτς για το τένις ήταν έμφυτη. Είχε γεννηθεί για να χτυπά αυτό το λαχανί μπαλάκι με τις λευκές ραφές. Το πρώτο λατρεμένο παιχνίδι του ήταν μια μίνι ρακέτα κι ένα μαλακό μπαλάκι αφενός για να μην κινδυνεύει να τραυματιστεί αφετέρου για να μην προκαλεί ζημιές στο σπίτι. Όταν ο μπαμπάς Σρτζαν και η μαμά Ντιγιάνα τού χάρισαν μια ρακέτα που έφερνε περισσότερο σε κανονική, άρχισε να εξασκείται εκτός σπιτιού. Δεν ήθελε κανείς να τον ενοχλεί και να τον διακόπτει.
Γενέθλια με βομβαρδιστικά, προπονήσεις στα χαλάσματα
Στο Βελιγράδι των τελών των 90s οι προπονήσεις γινόταν εν μέσω βομβαρδισμών από τις ΝΑΤΟικές δυνάμεις που -από τον Μάρτιο ως τον Ιούνιο του 1999- επιχειρούσαν καθημερινές αεροπορικές επιδρομές. Κόντρα στον τεράστιο κίνδυνο να χαθούν αθώες ψυχές ανηλίκων, οι αθλητικοί χώροι παρέμειναν ανοικτοί για να θεωρηθεί ότι η ζωή συνεχίζεται κανονικά, ότι υπάρχει μια διέξοδος για όλους τους νέους της πρωτεύουσας. Για μεγάλα διαστήματα ο Τζόκοβιτς έμενε μαζί με τον παππού του Βλάντιμιρ στη συνοικία Μπάντζικα, 7 χλμ από το κέντρο της πρωτεύουσας. Διέθετε ένα διαμέρισμα 2 υπνοδωματίων, αλλά του ήταν άχρηστο στην καθημερινή προσπάθεια που έκανε να προστατεύσει τα εγγόνια του, καθώς επί 2,5 μήνες τα μετέφερε για ασφάλεια στο καταφύγιο της γειτονιάς. «Πρακτικά μέναμε σ’ ένα υπόγειο και όσοι χωρούσαν έμπαιναν μέσα. Κάθε βράδυ ξυπνούσαμε στις 2 ή 3 από τις σειρήνες”, έλεγε ο Τζόκοβιτς στο CBS το 2011. Είχε μάλιστα γιορτάσει τα γενέθλιά του στο γήπεδο και “κατά τη διάρκεια του happy birthday, από πάνω μας περνούσε ένα αεροπλάνο».
«Κατά κάποιο τρόπο αυτές οι εμπειρίες μ’ έκαναν πρωταθλητή. Μας έκαναν πιο σκληρούς και περισσότερο πεινασμένους για την επιτυχία». Βέβαια, από τότε δεν του αρέσουν καθόλου οι διαπεραστικοί και συνεχόμενοι ήχοι, ενοχλείται.
Η Γκέντσιτς έγινε η μητέρα που ο Νόλε δεν ήταν εφικτό να έχει κοντά του εκείνη την χρονική περίοδο, γιατί οι γονείς του έπρεπε να δουλεύουν μακριά. Επέλεγε τους τόπους προπόνησης ανάλογα με τους βομβαρδισμούς της προηγούμενης ημέρας. Υπολόγιζε ότι δεν θα χτυπηθούν ξανά τα ίδια μέρη. Σε μεγάλο βαθμό επιβεβαιωνόταν. “Η αδερφή μου είχε τραυματιστεί άσχημα από τις βόμβες και 16 μήνες μετά πέθανε”, είχε θυμηθεί σε συνέντευξή της. Θα ήταν πολύ εύκολο να σταματήσει την ενασχόλησή της με τα παιδιά. Αρνήθηκε. Ήταν εκεί για το καθένα εξ αυτών. Για τον Νόβακ. Η Παρτιζάν τού παρείχε ό,τι ήταν δυνατόν σε εξοπλισμό.
Η Γκέντσιτς ανέλαβε το αγωνιστικό και πνευματικό σκέλος. Ήταν μέντοράς του. Από τη μία του δίδαξε το backhand που τον έκανε να ξεχωρίζει. Από την άλλη “του έδωσα βιβλία. Βιβλία όχι νέα παιδιά, αλλά για μεγαλύτερους. Για το τένις αλλά και για τη ζωή”. Επίσης, “ακούγαμε μουσική. Του άρεσε πολύ η κλασική”. Το αριστούργημα ‘1812 Overture’ του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι τον ενέπνεε. “Όταν δεν παίζει καλά σ’ έναν αγώνα, του έλεγα να θυμάται αυτή τη μουσική για να θυμάται πόσο αδρεναλίνη του φέρνει στο στομάχι και το σώμα. Οφείλει να τον αφήσει να τον καθοδηγήσει”.
“Πολλά απ’ αυτά που γνωρίζω, τα χρωστάω σε αυτήν. Είναι αυτά που ανέπτυξε το παιχνίδι μου. Ό,τι μου έλεγε το έκανα”, είχε παραδεχθεί σε άλλη κουβέντα με δημοσιογράφο ο Τζόκοβιτς, περιγράφοντάς της ως “δεύτερη μητέρα μου”. “Ήμασταν πολύ κοντά σε όλη μου τη ζωή και μου δίδαξε πολλά πράγματα, το οποία είναι πια μέρος του χαρακτήρα μου. Ας ελπίσουμε ότι θα μπορέσω να συνεχίσω με την κληρονομιά της, γιατί μου άφησε τόση γνώση, στους ανθρώπους που ήταν κοντά της”, συμπλήρωνε ο Σέρβος το 2015, 2 χρόνια μετά τον θάνατό της στο Sports Magazine.
Οι διακρίσεις
Το 2008 ο Νόβακ Τζόκοβιτς κατέκτησε το πρώτο Γκραντ Σλαμ της καριέρας του, το Αυστραλιανό Όπεν και έγινε ο πρώτος Σέρβος που κατάφερε κάτι τέτοιο. Την επιτυχία αυτή επανέλαβε το 2011, το 2012, το 2013, το 2015 το 2016 το 2019 και το 2020 καθώς και το 2021 .Έγινε ο πρώτος και μοναδικός μέχρι στιγμής παίκτης στην ιστορία με τρεις συνεχόμενες κατακτήσεις του Αυστραλιανού Όπεν. Είναι, επίσης, ο μοναδικός παίκτης που έχει καταφέρει να κερδίσει και τους εννέα τίτλους του ATP World Tour Masters 1000 και ο πρώτος επαγγελματίας που έχει τουλάχιστον 2 κατακτήσεις στα Grand Slam, και μόλις ο τρίτος στην ιστορία του αθλήματος. Κατέκτησε επίσης, το US Open το 2011, πραγματοποιώντας το ντεμπούτο του ως νούμερο 1 στο ταμπλό ενός Γκραντ Σλαμ και το 2014 τον τίτλο στο Γουίμπλεντον. Κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο για τη χώρα του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, το 2008 και το Ντέιβις Καπ για λογαριασμό της Σερβίας, το 2010. Συνολικά, έχει κερδίσει 84 τίτλους στα μονά και έναν στα διπλά.
Τα τρυφερά λόγια της μητέρας του
Η μητέρα του είχε πει πως «ο Novak ήταν στη διαδικασία εξέλιξης, χρειαζόταν συνοδεία όπου πήγαινε και εμείς δεν ήμασταν πλούσιοι. Η κοινωνία συνηθίζει να θυμάται αυτά τα παιδιά, αφότου έχουν κατακτήσει μετάλλια. Εμείς είχαμε αποφασίσει να παλέψουμε για το όνειρο που είχε (ναι, να κατακτήσει το Wimbledon). Ήταν πολύ δύσκολες οι στιγμές. Η χώρα μας περνούσε μια πολύ δύσκολη περίοδο και εμείς προσπαθούσαμε να κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για το γιο μας (τον έναν εκ των τριών της οικογενείας -με τους άλλους δυο να μη λατρεύουν αρχικά τις κακουχίες που περνούσαν, για να έχει τα πάντα ο Novak). Έφυγε από κοντά μας, στα 12. Αυτό είχε και ένα θετικό: έμαθε να είναι ανεξάρτητος, από μικρός, οπότε αργότερα δεν τον ένοιαζε ιδιαίτερα όταν έλειπε για μήνες από το σπίτι». Ο Pilic διαπίστωσε πολύ γρήγορα πως αυτό το παιδί είχε τεράστια θέληση. «Είχε ό,τι χρειαζόταν για να φτάσει σε μέρη που ουδείς κόουτς μπορεί να φτάσει. Στην καρδιά και το μυαλό».
Ο πρώην ατζέντης του, Dirk Hordorff θυμήθηκε ένα περιστατικό σε προετοιμασία, στις Άλπεις αφότου είχε ολοκληρωθεί το πρόγραμμα. «Όλα τα άλλα παιδιά ετοιμάζονταν για να πάνε σε ένα πάρτι. Τον ρώτησα αν θα τους ακολουθήσει. Με ρώτησε ‘αν πάω στο πάρτι, θα είναι καλό για το τένις μου;». «Του είπα να μη το σκέφτεται έτσι. Πως είχε δουλέψει πολύ και άξιζε λίγη χαλάρωση. Πριν ολοκληρώσω, με διέκοψε για να μου διευκρινίσει πως ‘δεν σε ρώτησα αν θα είναι καλό για εμένα. Σε ρώτησα αν θα είναι καλό για το τένις μου».
«Δεν ήταν ότι δεν ήθελε να ζήσει την ηλικία του, αλλά είχε πλήρη επίγνωση των θυσιών που είχε κάνει η οικογένεια του, για να στηρίξει το όνειρο του». Χρόνια μετά, ο Djokovic εξήγησε πως «η πίεση είναι πολυτέλεια, κατά μια έννοια και μια τεράστια πρόκληση, για κάθε αθλητή. Όλα εξαρτώνται από το πώς αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα, από το πόσο ώριμος είσαι και το αν διαθέτεις τις εμπειρίες για να διαχειριστείς το άγχος».
Προσωπική ζωή
Γνώρισε τη γυναίκα του , Γελένα Ρίστιτς στο λύκειο , αρραβωνιάστηκαν τον Σεπτέμβριο του 2013, παντρεύτηκαν στις 10 Ιουλίου 2014 στο Σβέτι Στέφαν του Μαυροβουνίου , ενώ διατηρούσαν σχέση από το 2005. Έχουν μαζί δύο παιδιά. Τον Στέφαν (γεννημένος 21 Οκτωβρίου 2014) και την Τάρα (γεννημένη 2 Σεπτεμβρίου 2017).
Ως τενίστας, έχει αφοσιωθεί πλήρως στο άθλημα του, δουλεύει σκληρά και θέλει πάντα να είναι τέλειος. Εκτός γηπέδων, είναι ενδιαφέρων τύπος, αστείος και πάντα έτοιμος να μιλήσει με όλους, πάντα πρόθυμος να αφιερώσει στον κόσμο που τον πλησιάζει χρόνο. Μπορείς να συζητήσεις μαζί του για μουσική, για ταινίες, για άλλα σπορ -λατρεύει το ποδόσφαιρο. Συμπεριφέρεται ως κανονικός άνθρωπος, είναι ταπεινός και δεν ξεχνά από πού προέρχεται. Αυτό είναι που τον κάνει τόσο ιδιαίτερο, αναφέρουν όσοι τον γνωρίζουν.
Η ρακέτα που χάρισε σε πιτσιρικά
Μετά το τέλος του μεγάλου τελικού, ανάμεσα στον Στέφανο Τσιτσιπά και τον Νόβακ Τζόκοβιτς, ο Σέρβος τενίστας αποφάσισε να δώσει την ρακέτα του σε ένα τυχερό αγόρι που παρακολουθούσε τον αγώνα από τις κερκίδες. Όχι απλώς το ευχαριστήθηκε, αλλά ο πιτσιρικάς «τρελάθηκε», καθώς δεν πίστευε αυτό που συνέβη και χάρισε μία από τις πιο επικές αντιδράσεις!
