Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες, 30 Οκτωβρίου 1960. Θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, ενώ αρκετοί στο άθλημα, συμπεριλαμβανομένων φιλάθλων και δημοσιογράφων, θεωρούν το Μαραντόνα ως τον μεγαλύτερο όλων των εποχών.
Της: Έπη Τρίμη
Βραβεύτηκε από τη ΦΙΦΑ ως ο καλύτερος παίκτης του αιώνα μαζί με τον Πελέ. Ο Μαραντόνα με τον εθισμό στα ναρκωτικά αμαύρωσε την καριέρα του, αλλά με όλες τις αδυναμίες του, είναι ευρέως σεβαστός έχοντας προσφέρει στο άθλημα μερικές από τις πιο αξέχαστες στιγμές του.
Ο άνθρωπος Μαραντόνα δοξάστηκε αλλά και ξέπεσε όσο λίγοι, κάποια περίοδο είχε παχύνει τόσο πολύ, που δεν μπορούσε ούτε να μιλήσει. Έζησε μια ζωή στα άκρα, ανάμεσα στον Παράδεισο και την Κόλαση, ανάμεσα στη μεγαλοφυΐα και την παράνοια. Και ναι, λοιπόν, τα κατάφερε και σήμερα γιορτάζει τα 60 του χρόνια…
Η ακριβότερη μεταγραφή
Ο Μαραντόνα έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής στην ιστορία του αθλήματος που κατέρριψε το ρεκόρ της ακριβότερης μεταγραφής δύο φορές, την πρώτη όταν έπαιξε για την Μπαρτσελόνα για 3 εκατομμύρια αγγλικές λίρες και τη δεύτερη, όταν αγωνίστηκε στη Νάπολι για 5 εκατομμύρια λίρες (ισοτιμίες 2013).
Η καριέρα στο ποδόσφαιρο
Στα 15 του ο Μαραντόνα άρχισε να παίζει στην πρώτη ομάδα, στα 16 έκανε ντεμπούτο με την Εθνική Αργεντινής, στα 17 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος και στα 19, για πρώτη φορά, «ποδοσφαιριστής της χρονιάς» στη Λατινική Αμερική. Οι δημοσιογράφοι τον ρωτούσαν αν θέλει να γίνει ο νέος Πελέ και εκείνος απαντούσε: «Είμαι ο Μαραντόνα, δεν είμαι ο νέος οτιδήποτε, θέλω απλά να είμαι ο Μαραντόνα».
Ο Μαραντόνα έχει αγωνιστεί στους Αρχεντίνος Τζούνιορς, Μπόκα Τζούνιορς, Μπαρτσελόνα, Νάπολι, Σεβίλλη και στο τέλος της καριέρας του, στη Νιούελς Ολντ Μπόις και τελικά μετά από παύση ενός έτους από το ποδόσφαιρο έκλεισε την καριέρα του στην αγαπημένη του Μπόκα Τζούνιορς το 1997. Τα πιο ένδοξα ποδοσφαιρικά του χρόνια τα πέρασε στη Νάπολι, όπου κέρδισε τίτλους και διακρίσεις. Στην καριέρα του με την Εθνική Αργεντινής, σκόραρε 34 τέρματα σε 91 εμφανίσεις.
Αν και ξεκίνησε την καριέρα του ως επιθετικός καθιερώθηκε ως επιθετικός μέσος
Η διεισδυτικότητα του Μαραντόνα, οι πάσες του, οι εντυπωσιακές τεχνικές του ικανότητες, η ταχύτητα, τα αντανακλαστικά και ο χρόνος αντίδρασης συνδυάστηκαν με το μικρό του ανάστημα (1,65 μέτρα). Το χαμηλό κέντρο βάρους τον βοηθούσε στην κατοχή και τον χειρισμό της μπάλας. Η παρουσία του στο γήπεδο είχε μεγάλη επίδραση στη γενική απόδοση της ομάδας του.
Το Χρυσό Αγόρι
Βάσει του απαράμιλλου ταλέντου του και των ηγετικών του ικανοτήτων, ο Μαραντόνα έλαβε το προσωνύμιο El Pibe de Oro (Το Χρυσό Αγόρι).
Έλαβε μέρος σε τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα, συμπεριλαμβανομένου του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986 στο Μεξικό, όπου έλαμψε η χαρισματική προσωπικότητά του και οδήγησε την ομάδα του στην κατάκτηση του τροπαίου με νίκη επί της Δυτικής Γερμανίας στον τελικό. Επίσης κέρδισε τη Χρυσή μπάλα ως ο καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης. Στον προ-ημιτελικό απέναντι στην Αγγλία, πέτυχε δύο γκολ, στη νίκη της ομάδας του με 2-1 που γράφτηκε στην ιστορία για δύο διαφορετικούς λόγους.Το πρώτο γκολ επιτεύχθηκε με χέρι γνωστό ως «Χέρι του Θεού», ενώ το δεύτερο προϊόν εξαιρετικών ικανοτήτων με εκπληκτική ατομική προσπάθεια.Αυτό το γκολ, καταγράφηκε ως το «Γκολ του αιώνα» από τους ψηφοφόρους της ΦΙΦΑ το 2002.
Ο Μαραντόνα έγινε προπονητής της Αργεντινής τον Νοέμβριο του 2008 έχοντας την ευθύνη της ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο 2010.
Στο γήπεδο ξεχνάς τα προβλήματα της ζωής, σου φαίνονται ασήμαντα
«Στο γήπεδο ξεχνάς τα προβλήματα της ζωής, σου φαίνονται ασήμαντα» έλεγε ο ίδιος ο Μαραντόνα σε ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή του, μία παραγωγή της Amazon. Και πράγματι, τα προβλήματα ήταν πολλά εκτός γηπέδου. Το είδωλο των Ναπολιτάνων άρχισε να εθίζεται στην κοκαΐνη. Πολλές φορές ξενυχτούσε από Δευτέρα μέχρι Τετάρτη, για να επιστρέψει στις προπονήσεις ενόψει του παιχνιδιού της Κυριακής. Το 1994 η καριέρα του στην Εθνική Αργεντινής τερματίστηκε άδοξα, όταν βρέθηκε ντοπαρισμένος μετά το παιχνίδι με τη Νιγηρία για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 και τιμωρήθηκε με αποκλεισμό από τη FIFA. Στο προηγούμενο παιχνίδι ο Μαραντόνα είχε οδηγήσει την Αργεντινή σε νίκη επί της Ελλάδας με 4-0. «Ο Ντιέγκο έζησε μια ζωή σαν όνειρο, αλλά και σαν εφιάλτη», έλεγε ο γυμναστής του Φερνάντο Σινιορίνι.
Σήμερα ο Μαραντόνα φαίνεται να έχει βρει τις ισορροπίες του. «Προϊούσης της ηλικίας γίνεσαι λίγο πιο σοφός», λέει ο Γκούιντο Μπούχβαλντ, πρώην παίκτης της Εθνικής Γερμανίας. Το 1986 η Αργεντινή επικράτησε της Γερμανίας στον τελικό του Μουντιάλ με 3-2. Μετά από τέσσερα χρόνια ωστόσο η «Νασιονάλμανσαφτ» πήρε τη ρεβάνς, κερδίζοντας την Αργεντινή με 1-0 στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλου, στο Ολυμπιακό Στάδιο της Ρώμης.
