Μπαμπάδες: Το να είσαι μπαμπάς, στην θεωρία είναι εύκολο. Στην πράξη όμως χρειάζεται πολύ προσπάθεια! Είναι ένας ρόλος με πολλές ευθύνες.
Παίζει σημαντικό ρόλο η ηλικία, η ιδιοσυγκρασία, ο χαρακτήρας, ο τρόπος με τον οποίον βλέπει ο καθένας τα πράγματα και ο τρόπος που διαχειρίζεται κάποιος τις καταστάσεις. Δεν υπάρχει κάποιο μυστικό για να γίνει κανείς καλύτερος γονιός.
Ωστόσο γνωστοί καθώς και ανώνυμοι άνθρωποι καταθέτουν στο κείμενο που ακολουθεί 12 σπουδαίες σκέψεις για εν ενεργεία ή μελλοντικούς μπαμπάδες οι οποίες με βεβαιότητα θα σας εντυπωσιάσουν ή και ενδεχομένως να σας προβληματίσουν λίγο περισσότερο…
Η μαμά έβγαινε έξω και φώναζε: «θα χαλάσετε το γκαζόν!». Κι εκείνος της απαντούσε: «Δεν μεγαλώνουμε γκαζόν, αγόρια μεγαλώνουμε!» – Harmon Killebrew
Πρώτο στάδιο: Να πιστεύει στον Αη-Βασίλη. Δεύτερο στάδιο: Να μην πιστεύει στον Αη-Βασίλη. Τρίτο στάδιο: Να είναι ο ίδιος Αη-Βασίλης. – Ανώνυμος
Χρειάζεται όμως κάτι παραπάνω για να γίνει «μπαμπάς» – Ανώνυμος
Περιέργως, όταν έφτασα στα 21 ένιωσα μεγάλη έκπληξη από το πόσο πολλά κατάφερε να μάθει μέσα σε επτά μόλις χρόνια! – Μαρκ Τουαίν
Υπάρχει, όμως, ένα ιδιαίτερο μέρος στον παράδεισο για τον πατέρα που θα πάει την κόρη του για ψώνια. – John Sinor
Ρίζες για να νιώθουν πού είναι το σπίτι τους και φτερά για να πετάξουν μακριά και ελεύθερα. – Jonas Salk
Τα κουνέλια δεν πετούν, οι αετοί δεν κολυμπούν, οι γάτες δεν έχουν φτερά. Σταματήστε τώρα τις συγκρίσεις. Υπάρχει άφθονος χώρος για όλους στο δάσος! – Chuck Swindoll
4 ετών: Ο μπαμπάς μου μπορεί να κάνει τα πάντα!
7 ετών: Ο μπαμπάς ξέρει τόοοσα πολλά!
8 ετών: Ο μπαμπάς μου δεν ξέρει τελικά και τόσα πολλά.
12 ετών: Ο μπαμπάς μου δεν ξέρει τι του γίνεται.
14 ετών: Ο πατέρας μου; Άσε καλύτερα!
21 ετών: Ωχ πάλι αυτός μπροστά μου!
25 ετών: Κάτι ξέρει για το θέμα ο πατέρας μου αλλά όχι και πολλά πράγματα.
30 ετών: Θα πρέπει να μάθω τι ξέρει ο πατέρας μου για το θέμα.
35 ετών: Πριν αποφασίσουμε ας ζητήσουμε και τη γνώμη του μπαμπά.
50 ετών: Τι άραγε να πίστευε ο πατέρας γι΄ αυτό;
60 ετών: Τελικά ο πατέρας μου είχε τεράστια εμπειρία!
65 ετών: Α, ρε πατέρα! Μακάρι να ζούσες και να μιλούσαμε σήμερα οι δυο μας! – Ανώνυμος