Φτώχεια στην Ελλάδα: Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, περίπου το 31,8% του πληθυσμού της Ελλάδας, απειλούνταν πέρυσι από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό.
Ο αριθμός των επαπειλούμενων ανθρώπων μειώθηκε κατά 350.000 μεταξύ του 2017 και του 2018. Συνεχίζει σταθερά την πτωτική πορεία, που παρατηρείται την τελευταία τετραετία, ωστόσο παραμένει αισθητά υψηλότερος από τα προ κρίσης επίπεδα και τοποθετεί την χώρα μας στις χειρότερες θέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το 2009 το μερίδιο του πληθυσμού που κινδύνευε ήταν 27,6%. Το 2018, μόνον η Βουλγαρία και η Ρουμανία είχαν χειρότερο ποσοστό απειλούμενων από την χώρα μας ανάμεσα στα εννέα κράτη-μέλη που έχουν υποβάλει δεδομένα.
Η Ελλάδα καταλαμβάνει πλέον την τρίτη υψηλότερη θέση ανάμεσα στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, μετά τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Ο δείκτης οικονομικής ανισότητας βρίσκεται στο 5,5. Αυτό σημαίνει ότι το εισόδημα του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού είναι 5,5 φορές μεγαλύτερο από το μερίδιο του εισοδήματος του φτωχότερου 20%. Ο δείκτης είναι μειωμένος κατά 0,5 μονάδες σε σχέση με το 2017.
Το 18,5% του πληθυσμού κινδυνεύει να βιώσει ένδεια ακόμα και μετά την καταβολή επιδομάτων. Το γεγονός αυτό, αποδεικνύει πως η πρόνοια του κράτους είναι ανεπαρκής. Από την άλλη, στο 16,7% μετρήθηκε το μερίδιο των πολιτών που αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο υλικής στέρησης.
Η παιδική φτώχεια αγγίζει το 22,7% των ανηλίκων. Αυτό το ποσοστό, είναι μειωμένο κατά 1,8 μονάδες σε σχέση με το 2017. Οι άνεργοι είναι η πιο ευάλωτη κατηγορία, καθώς περισσότεροι από τέσσερις στους δέκα κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν φτώχεια. Ανάλογη απειλή ωστόσο βιώνει και το 11% των εργαζόμενων.
Κρίσιμος παράγοντας είναι το είδος της σύμβασης εργασίας: Ανάμεσα στους πλήρως απασχολούμενους το επαπειλούμενο τμήμα ανέρχεται στο 9,5% όμως για τους μερικώς απασχολούμενους το ποσοστό είναι υπερδιπλάσιο και αγγίζει το 25%. Η πιο ασφαλής κατηγορία φαίνεται πως είναι οι συνταξιούχοι, καθότι μόνον το 8,7% απειλείται να διολισθήσει στην φτώχεια.
Τα στοιχεία προδίδουν συνάμα πως η συντριπτική πλειονότητα των ηλικιωμένων εξαρτάται από τις ασφαλιστικές καταβολές. Υπολογίζεται πως εννέα στους δέκα πολίτες άνω των 65 ετών διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας εάν αφαιρεθεί η πληρωμή των συντάξεων.