Ευτυχία: Τελικά τι είναι αυτό που μας κάνει να νοιώθουμε ασφαλείς και ευτυχισμένοι; Είναι οι φίλοι; Η οικογένειάς μας ή κάτι άλλο;
Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός κι αυτή η πολυμορφία στον κόσμο είναι αυτό που κάνει τον κόσμο μας όμορφο. Υπάρχει όμως κάτι που όλοι μας, όσο διαφορετικοί και αν είμαστε, αναζητούμε καθημερινά και προσπαθούμε να αποκτήσουμε με κάθε τρόπο και κάθε κόστος. Την ευτυχία…
Είμαι ευτυχισμένη γιατί…
Κατάλαβα τη διαφορά του να ξοδεύω τον εαυτό μου σε ανούσιες σχέσεις από το να επενδύω σε ανθρώπους αληθινούς.
Ένοιωσα ότι σημασία έχει να πεθαίνεις για να ζήσεις, όχι να ζεις καθημερινά περιμένοντας να πεθάνεις.
Αποδέχτηκα το γεγονός ότι οι άνθρωποι μπορεί να μην ανταποδώσουν την αγάπη μου, να μην ανταποκριθούν στις προσδοκίες μου. Αυτό όμως δεν με εμπόδισε να συνεχίσω να τους αγαπώ, να είμαι ευγενική μαζί τους και να ξεδιπλώνω και σε αυτούς την προσωπικότητά μου.
Αποδέχτηκα το γεγονός ότι η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη και έμαθα να πορεύομαι με βάση αυτό. Δεν με εμπόδισε να είμαι αφοσιωμένη για την επίτευξη των στόχων μου.
Έμαθα να χαίρομαι όταν βρέχει και να χορεύω δίχως να με νοιάζει να βραχώ… διότι έμαθα ότι πουθενά δεν κάνει περισσότερο κρύο από την καρδιά των ανθρώπων..
Έμαθα ότι μπορεί να αγαπώ ανθρώπους ακόμη και όταν ξέρω ότι η δική τους συμπεριφορά απέναντί μου δεν ήταν αυτή που μου άξιζε, χωρίς αυτό όμως να με αποτρέπει από το να εκφράζω τη λύπη μου και να σέβομαι και την δική μου καρδιά, τα δικά μου συναισθήματα.
Έμαθα ότι οικογένεια είναι το σύνολο των ανθρώπων που σε αγαπούν και σε νοιάζονται, όχι οι βιολογικοί δεσμοί.
Κατάλαβα ότι η μόρφωση και η παιδεία, βρίσκεται στη συμπεριφορά μου απέναντι στους άλλους ανθρώπους και όχι απλώς σε ένα πτυχίο κρεμασμένο σε μια γωνιά του δωματίου μου.
Έμαθα ότι πρέπει να γίνομαι η βροχή που θα δίνει ζωή και θα θεραπεύει την κάθε πληγή μου.
Έμαθα οι επιτυχίες στη ζωή οφείλονται και στη μαγική δύναμη του όχι , και όπως λέει και ο μεγάλος Καβάφης: έρχεται κάποια στιγμή που πρέπει να πεις το μεγάλο Όχι.
Έμαθα να μην πιστεύω στα λόγια όταν δεν συνοδεύονται και από πράξεις, και να μη γίνομαι σκληρή και άδικη όταν θυμώνω.
Κατάλαβα ότι η ωριμότητα, η πνευματικότητα και η προσωπικότητα δεν έχουν πάντα σχέση με την ηλικία, αλλά με την ποιότητα του κάθε ανθρώπου.
Κατάλαβα ότι έχω τη Μαρία , και ότι όσο την έχω και την αγαπώ και όσο λέω, γράφω και είμαι αυτό που λέει η καρδιά μου, τότε θα με αγαπήσουν και οι άλλοι. Γιατί θα έχουν αγαπήσει την πραγματική Μαρία, όχι αυτό που ήθελαν να γίνω οι άλλοι.
Μαρία Σκαμπαρδώνη