Υπάρχουν ακόμα πολλοί άνθρωποι που διατηρούν τις παλιές ραπτομηχανές, και στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για μηχανές Singer, οι οποίες ήταν οι πιο περιζήτητες και επίσης οι πιο ακριβές και αποτελεσματικές. Ένα υπερσύγχρονο παράδειγμα που ήθελε κάθε μοδίστρα ή νοικοκυρά στο ραφείο ή στο σπίτι της.
Η Singer ήταν η πιο εμβληματική μάρκα ραπτομηχανών και με την πάροδο του χρόνου οι μηχανές αυτές έχουν γίνει ένα περιζήτητο συλλεκτικό αντικείμενο για τους συλλέκτες παλαιών μοντέλων. Μιλάμε για μηχανές που σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή, χάρη στο σχήμα, την ποιότητα και την αξιοπιστία τους.
Όπως είναι λογικό, δεν έχουν όλα τα μοντέλα Singer μεγάλη αξία, διότι αυτή εξαρτάται από το έτος κατασκευής, τον αριθμό των μοντέλων που διατίθενται στην αγορά και την τρέχουσα κατάστασή τους. Ποια όμως αξίζουν περισσότερο στην αγορά των συλλεκτών vintage;
Οι μηχανές Singer που αξίζουν περισσότερο είναι σίγουρα οι παλαιότερες, δηλαδή αυτές που κατασκευάστηκαν μεταξύ του τέλους του 1800 και των αρχών του 1900, αλλά δεν είναι οι μόνες, διότι υπάρχουν και «νεότερα» μοντέλα που είναι περιζήτητα στην αγορά για το σχεδιασμό τους.
Τα πιο περιζήτητα μοντέλα:
Μία γυναίκα από τις ΗΠΑ, ονόματι Jenny Verastro, είχε πει πολλά χρόνια πριν στον αγαπημένο ανιψιό της, Καρλ, ότι είχε κρύψει έναν θησαυρό κάτω από τη ραπτομηχανή της.
Λίγο καιρό αργότερα, η Jenny πέθανε και ο Καρλ ανακάλυψε κάτω από τη ραπτομηχανή έναν παλιό πίνακα ζωγραφικής τυλιγμένο σε εφημερίδα. Αρχικά, δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στην ανακάλυψη αυτή, σύμφωνα με πληροφορίες από το NBC.
Ωστόσο, σύντομα αντιλήφθηκε ότι ο πίνακας ήταν κάτι που θυμόταν να έχει δει πολλές φορές στο σπίτι της θείας του όταν ήταν παιδί, πριν εκείνη πεθάνει.
«Καθώς μετακινούσα τη ραπτομηχανή, γλίστρησε κατευθείαν στην αγκαλιά μου. Έμεινα άναυδος», είπε. «Έτσι ξεκίνησε αυτή η περιπέτεια πριν από 12 χρόνια».
Ποια ήταν, ωστόσο, η ανακάλυψή του και τι τον έκανε να αισθανθεί έκπληκτος; Ο Καρλ εντόπισε μια υπογραφή στην πάνω αριστερή γωνία του πίνακα, η οποία φέρει το όνομα «Πικάσο».
Υποψιαζόμενος ότι ο πίνακας μπορεί να αποτελεί αντίγραφο του έργου του Πικάσο με τίτλο «Γυναίκα με Κάπα» από το 1901, αποφάσισε να τον εκτιμήσει στον δημοπρατικό οίκο Christie’s στη Νέα Υόρκη.
«Το εξέτασε για περίπου 30 δευτερόλεπτα και κυριολεκτικά μου το γύρισε πίσω και μου είπε: “Αυτή είναι μια αφίσα αξίας 10 δολαρίων (7,86 λίρες), μην χάνεις τον χρόνο σου”», θυμάται.
Στη συνέχεια, ο Καρλ αναζήτησε τη συμβουλή του αναλυτή τέχνης Δρ. Kenneth Smith, πρόεδρου του Κέντρου Ανάλυσης Καλλιτεχνικών Υλικών, με σκοπό να ανακαλύψει επιπλέον πληροφορίες.
Ο Smith, χρησιμοποιώντας μια λεπτή βελόνα, απέσπασε τη χρωστική ουσία και την εξέτασε με το μικροσκόπιο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως αντίστοιχες ουσίες χρησιμοποιούνταν στην Ευρώπη κατά τη δεκαετία του 1930.
«Ο ιδιοκτήτης μπήκε στον κόπο να κάνει χημικό έλεγχο, να το χρονολογήσει και να αναλύσει το δακτυλικό αποτύπωμα για να διασφαλίσει την εγκυρότητα του έργου», δήλωσε η Alexandra DeMasi, η διευθύντρια της γκαλερί Sheldon Fine Art.
«Πραγματικά πιστεύω ότι το πιο ενδιαφέρον πράγμα σχετικά με το έργο είναι ότι, σε κάποιο βαθμό, ξαναγράφει την ιστορία της τέχνης».
Η Demasi υποστηρίζει ότι η κατοχή του έργου χρονολογείται ανέκαθεν μέχρι το 1944, όταν ένας επί ονόματι Nicholas Verrastro απέκτησε το έργο από έναν πωλητή εν μέσω της διαρκούς ταραχής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο πίνακας φτάνει στη Νέα Υόρκη, όπου φυλάσσεται στην κατοικία των Jenny και Rose Verrastro στο Greenwich Village.