Το πράσο είναι ένα αντιοξειδωτικό λαχανικό, με αντιδιαβητική, αντικαρκινική και αντιφλεγμονώδη δράση, το οποίο, ωστόσο, απαγορεύεται να καταναλώνεται από κάποιους.
Το εν λόγω λαχανικό ανήκει στην ίδια οικογένεια με το κρεμμύδι και το σκόρδο, ενώ η καλύτερη χρονική περίοδος κατανάλωσής του είναι από Σεπτέμβριο μέχρι και τον Απρίλιο και η γεύση του ξεχωρίζει σε σούπες και σαλάτες.
Το πράσο ανήκει στο γένος Allium, στην οικογένεια Alliaceae, προέρχεται από την Μέση Ανατολή, έχει λίγες θερμίδες, είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες, πηγή αντιοξειδωτικών, πηγή βιταμινών Κ και Β9 καθώς και καλή πηγή μετάλλων, ενώ θεωρείται ότι έχει προστατευτική δράση έναντι συγκεκριμένων μορφών καρκίνου.
Για 100 γρ μαγειρεμένου πράσου:
Ενέργεια – 25 θερμίδες
Νερό – 92 γρ
Πρωτεΐνες – 1,1 γρ
Υδατάνθρακες – 3 γρ
Λιπίδια – 0,2 γρ
Φυτικές ίνες – 3,2 γρ
Ασβέστιο – 25,6 mg
Σίδηρο 0,34 mg
Ιώδιο < 10 mcg
Μαγνήσιο 8,45 mg
Φώσφορος 20 mg
Κάλιο 151 mg
Νάτριο 5,8 mg
Ψευδάργυρος 0,1 mg
Β καροτίνη 94 mcg
Βιταμίνη Ε 0,5 mg
Βιταμίνη Κ1 25,4 mcg
Βιταμίνη C 1,3 mg
Βιταμίνη Β9 ή Φυλλικό οξύ 21,2 mcg
Το πράσο είναι πλούσιο σε νερό και σε κάλιο και χαμηλό σε νάτριο. Επομένως έχει διουρητικό ρόλο.
Περιέχει θειούχες ενώσεις και φλαβονοειδή αντιοξειδωτικά που του επιτρέπουν να προλαμβάνει ορισμένους καρκίνους.
Το κύριο φλαβονοειδές, ονομάζεται καμπφερόλη. Τα φλαβονοειδή είναι αντιοξειδωτικά και μπορεί να έχουν αντιφλεγμονώδεις, αντιδιαβητικές και αντικαρκινικές ιδιότητες, καθώς και άλλα οφέλη για την υγεία. Η σαφής απόδειξη αυτών των πλεονεκτημάτων του πράσου για την υγεία θα εξαρτηθεί από μελλοντικές μελέτες με ανθρώπους.
Οι θειούχες ενώσεις του πράσου μετατρέπονται σε αλισίνη μέσω ενζυματικής αντίδρασης όταν ο μίσχος του πράσου υποβάλλεται σε σύνθλιψη, κοπή κ.λπ.
Εργαστηριακές μελέτες δείχνουν ότι η αλλισίνη συμβάλλει στην μείωση σχηματισμού χοληστερόλης . Επιπλέον, διαπιστώθηκε επίσης ότι έχει αντιβακτηριακή, αντιική και αντιμυκητιακή δράση.
Παράλληλα, μειώνει τη δυσκαμψία των αιμοφόρων αγγείων συμβάλλοντας στη μείωση της συνολικής αρτηριακής πίεσης. Επίσης εμποδίζει το σχηματισμό θρόμβων αιμοπεταλίων. Συνεπώς, η αλλισίνη βοηθά στη μείωση του συνολικού κινδύνου στεφανιαίας νόσου, περιφερικών αγγειακών παθήσεων, και εγκεφαλικού.
Τα πράσα περιέχουν τα φλαβονοειδή λουτεΐνη και ζεαξανθίνη, που προστατεύουν τα μάτια. Αυτές οι ουσίες, γνωστές ως καροτενοειδή, μειώνουν τον κίνδυνο καταρράκτη και ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας.
Το πράσο είναι πηγή βιταμίνης Β6 που παίζει ρόλο στην ενέργεια, το νευρικό σύστημα, τη σύνθεση πρωτεϊνών, το σχηματισμό ερυθρών αιμοσφαιρίων και τη μείωση της κόπωσης.
Είναι επίσης πηγή βιταμίνης Β9, που εξασφαλίζει την κυτταρική ανανέωση, σημαντική στις εγκύους για την ανάπτυξη του εμβρύου, και στα παιδιά που μεγαλώνουν, καθώς και στα άτομα που αναρρώνουν. Οι φυλλώδεις μίσχοι τους περιέχουν ζωτικής σημασίας βιταμίνες του συμπλέγματος Β.
Επιπλέον, τα πράσα είναι μια από τις καλές πηγές βιταμίνης Α και άλλων φλαβονοειδών φαινολικών αντιοξειδωτικών όπως καροτίνες, ξανθίνη και λουτεΐνη.
Τα πράσα είναι πλούσια σε βιταμίνη Κ, η οποία μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης. Ορισμένες μελέτες δείχνουν μια σχέση μεταξύ της υψηλότερης πρόσληψης βιταμίνης Κ και των πυκνότερων οστών, που οδηγούν σε μειωμένο κίνδυνο καταγμάτων ισχίου.
Οι μίσχοι του πράσου περιέχουν μικρές ποσότητες μετάλλων όπως κάλιο, σίδηρο , ασβέστιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρο.
Για την αγορά του πράσου, το στέλεχος του πράσου πρέπει να είναι ίσιο, σαρκώδες, σφιχτό, λαμπερό λευκό, χωρίς καφέ κηλίδες, ενώ τα φύλλα πρέπει να είναι πολύ πράσινα, όχι μαραμένα, κιτρινισμένα ή ξεραμένα.
Το πράσο αποθηκεύεται σε θερμοκρασίες κοντά στην κατάψυξη και υψηλή σχετική υγρασία, ενώ διατηρείται για δύο έως τρεις μήνες στο ψυγείο. Τα φύλλα του πιθανότατα θα κιτρινίσουν, αλλά το λευκό θα παραμείνει υγιές. Από την άλλη, τα μικρά πρώιμα πράσα μπορούν να διατηρηθούν μόνο για μία ή δύο εβδομάδες στο ψυγείο.
Πριν αποθηκευτούν στην κατάψυξη, κόβουμε σε φέτες και ζεματίζουμε για λίγα λεπτά σε βραστό νερό.
Άτομα που ακολουθούν δίαιτα περιορισμένη σε οξαλικά άλατα, ώστε να αποφευχθεί η επανεμφάνιση λίθων στα νεφρά ή στο ουροποιητικό (ουρολιθίαση), δεν θα πρέπει να καταναλώνουν πράσα, όπως επίσης και άτομα αλλεργικά σε άλλα λαχανικά της οικογένειας των allium (σκόρδο, κρεμμύδι, σχοινόπρασο) πιθανόν να αντιδράσουν όταν τρώνε πράσο.