Παιδικές συμπεριφορές: Πολλές από τις συμπεριφορές των παιδιών δεν είναι τόσο αθώες, όσο μπορεί να δείχνουν. Πρόκειται για συμπεριφορές, οι οποίες προκαλούν ανησυχία. Συμπεριφορές, τις οποίες δεν μπορεί σε καμία των περιπτώσεων να αγνοήσει κάποιος. Για το συγκεκριμένο λόγο, σημαντικό ρόλο παίζει, η παρατηρητικότητα. Ποιες όμως είναι αυτές οι συμπεριφορές;
– Να γκρινιάζει συνεχώς: Όλα τα παιδιά γκρινιάζουν λίγο – πολύ καθημερινά. Αν ισχυριζόμασταν το αντίθετο, θα ήταν ένα τεράστιο ψέμα. Ωστόσο, υπάρχουν παιδιά που ξεπερνούν τα όρια. Κυρίως όταν οι γονείς τους είναι απασχολημένοι με κάτι άλλο και θέλουν να κερδίσουν την προσοχή τους. Προσπαθήστε να κρατήσετε μια ψύχραιμη στάση. Υπενθυμίστε στο παιδί ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να φωνάζει. Δεν υπάρχει λόγος να σας διακόπτει.
– Να μην βοηθάει άλλα παιδιά όταν το έχουν ανάγκη: Πρέπει να εξηγήσετε στο παιδί την διαφορά του να «φυτρώνεις εκεί που δεν σε σπέρνουν». Επιπλέον, του να βοηθάς κάποιον όταν το έχει πραγματικά ανάγκη, χωρίς να στο ζητήσει. Πρέπει, επίσης, να ακούσετε όσα έχει να σας πει, αν έχει παρατηρήσει κάποια επικίνδυνη συμπεριφορά στο σχολείο. Στη συνέχεια να προσπαθήσετε να βρείτε μαζί λύση στο πρόβλημα. Έτσι, θα του μάθετε από μικρή ηλικία τη σημασία και την αξία της ενσυναίσθησης και της αλληλοϋποστήριξης.
– Να ζηλεύει υπερβολικά τα αδέρφια του: Η αδερφική αντιζηλία (αλίμονο) είναι κάτι αναμενόμενο. Όμως, όταν ξεπερνάει κάποια όρια, καταλήγοντας σε άσκηση βίας ή σε υπερβολικό ανταγωνισμό ανάμεσα στα αδέλφια, πρέπει να αναλάβετε δράση. Προσπαθήστε να βρείτε την αιτία του προβλήματος. Ξεκαθαρίστε στα παιδιά ότι δεν επιτρέπεται να προκαλούν σωματικό πόνο το ένας στο άλλο.
Είναι σημαντικό να τους δείξετε ότι βρίσκονται στην ίδια ομάδα. Είναι σημαντικό να μάθουν να έχουν την ωριμότητα. Να γνωρίζουν πως να λύνουν τις διαφορές τους χωρίς φωνές και φασαρία. Επιπλέον, προσπαθήστε να μοιράζετε τον χρόνο σας στο καθένα από τα παιδιά ξεχωριστά έτσι ώστε να μην νιώθουν ότι τα αγνοείτε έναντι των αδερφών τους. Να θυμάστε ότι η σχέση που θα δημιουργήσουν από τώρα, είναι αυτή που θα εξελιχθεί και στο μέλλον!
– Να κάνει μικροκλοπές: Αρχικά, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν μιλάμε για μικρά παιδιά που ακόμα δεν μπορούν να καταλάβουν την έννοια της ιδιοκτησίας, αλλά για παιδιά που πάνε στον παιδικό σταθμό και έρχονται καθημερινά σε επαφή με συνομήλικούς τους. Στην περίπτωση αυτή, παραμείνετε ψύχραιμοι και να μην δώσετε στο ζήτημα μεγαλύτερες διαστάσεις απ’ αυτές που του αρμόζει.
Αν πέσει στην αντίληψή σας ότι το παιδί «κλέβει» κάτι για πρώτη φορά, μιλήστε μαζί του για να καταλάβετε τα κίνητρά του- ένα μεμονωμένο περιστατικό δεν είναι τόσο σοβαρό- και εξηγήστε του ότι δεν είναι σωστό να παίρνουμε πράγματα ή παιχνίδια των φίλων μας χωρίς πρώτα να τους ρωτήσουμε. Ζητήστε απ’ το παιδί να επιστρέψει το αντικείμενο που καπηλεύτηκε στον κατόχό του, να παραδεχτεί το λάθος του και να ζητήσει συγγνώμη.
Αν η συμπεριφορά αυτή συνεχίσει παρά τις προσπάθειές σας, ενδεχομένως πρέπει να ζητήσετε τη γνώμη ενός ειδικού για να δείτε πώς μπορείτε να την αντιμετωπίσετε.
– Να μιλάει άσχημα στους μεγάλους: Φυσικά, δεν έχουμε την απαίτηση από ένα παιδί να μιλάει με το «σεις και με το σας» αλλά περιμένουμε να έχει κάποιους στοιχειώδεις τρόπους όταν συναναστρέφεται κόσμο. Βρείτε τι φταίει για τη συμπεριφορά του. Αν, για παράδειγμα, έχει δει κάποιον από τους «μεγάλους» συγγενείς να μιλάει άσχημα. Ενδεχομένως να μιμείται τη συμπεριφορά του.
Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να μιλήσετε και με τον «υπαίτιο» του προβλήματος, αφού τα παιδιά εύκολα επηρεάζονται από τα πρότυπα που βλέπουν γύρω τους. Το βασικό είναι να τους μάθετε να παραμένουν ψύχραιμα, ακόμα και όταν δεν συμφωνούν με κάποιον ή όταν δεν γίνεται το δικό τους. Αν αυτό δεν «πιάσει», την επόμενη φορά που το παιδί θα μιλήσει άσχημα, μπορείτε να του στερήσετε κάποιο από τα προνόμιά του, όπως για παράδειγμα το να δει τα αγαπημένα του κινούμενα σχέδια το πρωί του Σαββάτου.
– Να λέει «μικρά» ψέματα: Προσπαθήστε να μην βγείτε έξω απ’ τα ρούχα σας, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό. Εξηγήστε του ότι η ειλικρίνεια και η εμπιστοσύνη είναι οι σωστές βάσεις κάθε σχέσης- της σχέσης με τους γονείς, τους φίλους, ακόμα και τη δασκάλα του. Είναι σημαντικό να του δείξετε ότι καταλαβαίνετε τον λόγο που κάποιες φορές επέλεξε το παιδί σας να πει ψέματα (όπως στην περίπτωση της φωτογραφίας, για να μην το μαλώσετε), όμως τονίστε του πως, ακόμα και όταν δεν μας συμφέρει, η αλήθεια είναι πάντα πιο σημαντική και την εκτιμούν όλοι πολύ περισσότερο.
– Να τα περιμένει όλα έτοιμα: Μην πιέζετε το παιδί να σας βοηθήσει, αφού η τακτική αυτή θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Το καλύτερο είναι να βλέπει τους γονείς του να συνεργάζονται. Τα παιδιά λειτουργούν με βάση το δικό μας παράδειγμα και βλέποντάς μας να λειτουργούμε σαν μια ομάδα, το πιθανότερο είναι ότι θα θέλουν να βοηθήσουν από μόνα τους.