Αντιδράσεις και ερωτήματα έχουν προκύψει όσον αφορά το ακαταδίωκτο των επιστημόνων. Με τις ψήφους της ΝΔ εγκρίθηκε η τροπολογία για το ακαταδίωκτο της επιτροπής λοιμωξιολόγων την Πέμπτη (22/4).
Στην καθιερωμένη ενημέρωση της Παρασκευής (23/4) σχετικά με τις εξελίξεις της πανδημίας στην χώρα μας, ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Βασίλης Κοντοζαμάνης, ρωτήθηκε για την τροπολογία αυτή.
«Ποιοι οι λόγοι που σας οδήγησαν στο ακαταδίωκτο για τα μέλη της επιτροπής των ειδικών για την πανδημία; Θα επεκταθεί και στους γιατρούς που το ζητάνε από πέρσι τον Μάρτιο; Θα υπάρξει σχετική ρύθμιση για τους υγειονομικούς που εμπλέκονται στην διαχείριση της πανδημίας;» ήταν τα ερωτήματα που του έθεσαν.
Η απάντηση που έδωσε για το ακαταδίωκτο ο Βασίλης Κοντοζαμάνης:
«Να πω κατ’ αρχάς ότι η ρύθμιση αυτή έχει να κάνει με τους θεσμούς, με τον θεσμό και όχι με τα συγκεκριμένα πρόσωπα και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε το ζήτημα λίγο με υπευθυνότητα. Γιατί υπάρχουν και άλλα όργανα στο Δημόσιο, τα οποία λειτουργούν υπό ανάλογες ρυθμίσεις. Να θυμίσω ότι η ίδια η αξιωματική αντιπολίτευση το 2016, είχε θεσπίσει το ανεύθυνο, για τον πρόεδρο και τα μέλη της επιτροπής επαγγελματικού αθλητισμού και του εθνικού συμβουλίου καταπολέμησης του ντόπινγκ. Σκοπός μας είναι να θωρακίσουμε τα μέλη της επιτροπής των εμπειρογνωμόνων, έτσι ώστε να αποτρέψουμε πρόσωπα, τα οποία -αν μου επιτρέπετε- είτε από άγνοια, είτε σκοπίμως κάνουν κατάχρηση των δικονομικών δυνατοτήτων που παρέχει ο νομοθέτης και δημιουργούν προσκόμματα στην ομαλή λειτουργία της επιτροπής.
Οφείλουμε όλοι μαζί να διασφαλίσουμε την ευθυκρισία και ανεξαρτησία των μελών της επιτροπής. Τα μέλη της επιτροπής πρέπει να αποφασίζουν ελεύθερα και ανεπηρέαστα και να εισηγούνται αναλόγως. Άλλωστε, επιτρέψτε μου να πω, ότι η επιτροπή αποτελείται από επιστήμονες. Η διατύπωση επιστημονικών απόψεων, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί αποτέλεσμα δίωξης. Σε ό,τι αφορά την αστική ευθύνη των γιατρών, το θεσμικό πλαίσιο είναι πλήρες, οι γιατροί δεν ευθύνονται έναντι τρίτων και θέλω να το καταστήσω σαφές, για να μην υπάρχει κινδυνολογία, ούτε να δημιουργούνται εντυπώσεις. Και εφόσον παραστεί η ανάγκη περαιτέρω θεσμικής θωράκισης, ο νομοθέτης εδώ είναι να καλύψει οποιοδήποτε κενό θα προκύψει».