Στο Αλεξάνδρειο γήπεδο, ο Γιάννης Ιωαννίδης έδωσε το παρόν για τελευταία φορά, εκεί όπου πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε για να τον αποχαιρετήσει. Ήταν ένα λαϊκό προσκύνημα στο γήπεδο που γνώρισε στιγμές δόξας ως προπονητής του Άρη, πριν τον τελευταίο αποχαιρετισμό του στα κοιμητήρια Θέρμης.
Το φέρετρο με τη σορό του Γιάννη Ιωαννίδη ήταν σκεπασμένο με τη σημαία του Άρη και έφτασε στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο, υποδεχόμενο αποθεωτικές επιδοκιμασίες από τον κόσμο. Στις 16:30, η σορός του Γιάννη Ιωαννίδη φτάσε στο Κοιμητήριο για την τελετή κηδείας.
Τραγικές φιγούρες η κόρη του, Ελένη-Θεοδώρα, και η σύζυγός του, Γιούλα, κατά την ώρα της ταφής. Καθώς ψαλλόταν το “αιωνία η μνήμη,” η συντετριμμένη σύζυγος, με σπαραγμένη φωνή, επαναλάμβανε “σ’ αγαπώ,” “σ’ αγαπάω,” “σ’ αγαπάω,” με την Ελένη Θεοδώρα να την αγκαλιάζει.
“Κοουτσάρα μου, θα σου πω κάτι: το παιχνίδι δεν τελείωσε, απλώς πήρες ένα τάιμ άουτ για να το συνεχίσεις στα επουράνια γήπεδα, περνώντας στην αθανασία”, είπε, μεταξύ άλλων η κόρη του Γιάννη Ιωαννίδη, αποχαιρετώντας τον στον επικήδειο που εκφώνησε, χθες.
“Στέκομαι εδώ και σε κοιτώ την ώρα που μπαρκάρεις για το τελευταίο σου ταξίδι. Και δεν είμαι μόνη μου, εδώ είναι όλοι για να σου πούμε το τελευταίο αντίο, να σου φωνάξουμε σιωπηλά πόσο σε αγαπάμε και τι σήμαινες, τι θα σημαίνεις πάντοτε για την οικογένεια σου, για το μπάσκετ, για τον αθλητισμό, για ολόκληρη την Ελλάδα… Έφυγες νωρίς και άδοξα μπαμπά. Έφυγες αλλά πάλεψες με γενναιότητα, όπως το έκανες σε όλη σου τη ζωή” συνέχισε η Ελένη – Θεοδώρα.
“Στάθηκες στις επάλξεις, πολέμαγες σαν θηρίο, δεν φοβόσουν κανέναν και τίποτε, ήσουν γεννημένος νικητής και ατρόμητος. Και τώρα που σε αποχαιρετάμε, πάλι αγέρωχο σε βλέπω μπροστά μου…” ανέφερε ακόμα.
“Ένα τραγούδι της αγαπημένης σου, Μαρινέλλας λέει “Καμιά φορά λέω να αλλάξω ουρανό μα δεν, μα δεν υπάρχουν δρόμοι”. Εσύ όμως μπαμπά μου τους βρήκες αυτούς τους δρόμους… “, κατέληξε η κόρη του Γιάννη Ιωαννίδη, στον επικήδειο.