Ο φωτορεπόρτερ Πάνος Πετρόπουλος πέθανε σε ηλικία 64 ετών, αφήνοντας πίσω του μια σπουδαία καριέρα και ένα σημαντικό έργο. Ο Πετρόπουλος είχε διακριθεί για το ταλέντο και την αφοσίωσή του στον χώρο της δημοσιογραφικής φωτογραφίας, έχοντας εργαστεί σε διάφορα μέσα, μεταξύ των οποίων και η εφημερίδα “Ελευθεροτυπία”. Με το φακό του κατέγραψε κρίσιμες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας, αφήνοντας ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στην ελληνική δημοσιογραφία.
Πάνος Πετρόπουλος: Η Ανάρτηση του Κώστα Καναβούρη
Ο δημοσιογράφος Κώστας Καναβούρης σε ανάρτηση του έγραψε:
Advertisement
“ Για τον Πάνο Πετρόπουλο
Πριν από λίγο έμαθα ότι πέθανε ο φίλος μου Πάνος Πετρόπουλος στα 64 χρόνια του. Από τους πιο οξυδερκείς φωτορεπόρτερ που πέρασαν από αυτό το ευλογημένο επάγγελμα. Ευαίσθητος και ανθρωποκεντρικός ως εκεί που δεν παίρνει (και δεν παίρνει άλλο πια…), είχε χαρίσει στην «Ελευθεροτυπία» κάποιες σπάνιες αποτυπώσεις αλήθειας για τον βίο μας, γιατί ο αγαπημένος μας Πάνος, δεν βασιζόταν απλώς στα μάτια του. «Δεν μπορείς να βασιστείς στα μάτια σου όταν η φαντασία σου δεν είναι εστιασμένη», έλεγε ο Μαρκ Τουέιν. Αυτό ακριβώς διέθετε ο Πάνος: απέραντη φαντασία, εστιασμένη στις λαχτάρες, τους καημούς και τους έρωτες των ανθρώπων.
Αν ήμουν τσιρκολάνος, σήμερα θα έλειπε ένα δάκρυ από το ζωγραφισμένο μου γέλιο. Αν ήμουν εστεμμένος, σήμερα θα έλειπε ένα φωτεινό διαμάντι από το στέμμα μου. Αν ήμουν γαιοκτήμονας, σήμερα θα έλειπε ένα μεγάλο εύφορο κομμάτι γης από την περιουσία μου. Είμαι όμως ακτήμονας, πτωχός και πένης. Μονάχα ποιήματα έχω. Και σήμερα μου λείπει αυτό το ποίημα, που μοιάζει σα να μην το έγραψα.
Μπαρ
Θαμώνες δεν υπήρξαμε ποτέ,
κυνηγημένοι ήμασταν
και ήταν μετερίζι μας οι μπάρες.
Εκεί γράφαμε, ο ένας
τα ποιήματα του άλλου.
Τώρα, ούτε απ’ έξω από τα ποιήματά μας
δεν περνάμε, όσοι επιζήσαμε.
Φοβόμαστε μη μας ζητήσουν
το λόγο που τα γράψαμε.
Την σιωπή μου στην Ελένη, στον αδελφό του και στους φίλους/ες που τον αγάπησαν πολύ.”
Ακολουθεί η Ανάρτηση:
Advertisement
Advertisement
