Η Σοφία Καρβέλα, που ήταν εθισμένη στο αλκοόλ, πριν από 15 χρόνια, έδωσε μία συμβουλή σε όποιον παλεύει με τον εθισμό του.
Ειδικότερα, η κόρη της Άννας Βίσση και του Νίκου Καρβέλα είχε αποκαλύψει την εξάρτηση που είχε από το αλκοόλ, πριν από 15 περίπου χρόνια, θέλοντας να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα, που αντιμετωπίζουν το ίδιο θέμα, να γίνουν καλά.
Μάλιστα, η Άννα Βίσση σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στον Τάσο Τρύφωνος, τον περασμένο Οκτώβριο, είχε αναφερθεί στον εθισμό της κόρης της, υπογραμμίζοντας «ήμουν εκεί, μαζί ήμασταν σε αυτό το κέντρο που ήθελε να μπει και να αποτοξινωθεί, ήταν μια δύσκολη περίοδος, για εκείνη ειδικά».
Στην πρόσφατη ανάρτηση που έκανε η Σοφία Καρβέλα, συμβουλεύει όσους από τους ακόλουθούς της έχουν κάποιον εθισμό, να απευθυνθούν είτε στους Ανώνυμους Αλκοολικούς είτε στους Ανώνυμους Ναρκομανείς και επεσήμανε πως, το τελευταίο διάστημα, χρειάστηκε κι εκείνη ξανά βοήθεια μέσω των συνεδριών.
Όπως σημείωσε «ήθελα απλά να πω σε όποιον παλεύει εκεί έξω με τον εθισμό, υπάρχει μία απάντηση και αυτή είναι η ΑΑ/ΑΝ (σ.σ Ανώνυμοι Αλκοολικοί/ Ανώνυμοι Ναρκομανείς). Είμαι 15 χρόνια νηφάλια και ξεκίνησα να πηγαίνω ξανά στις συνεδρίες τους τελευταίους μήνες, επειδή είχα γίνει πραγματικά «σκοτεινή» και η ζωή μου έγινε ουσιαστικά καλύτερη. Αυτό είναι. Πηγαίνετε σε μία συνεδρία. Σηκώστε το χέρι. Μοιραστείτε και πάρτε αριθμούς. Σας αγαπώ».
Τον Σεπτέμβριο του 2023, επίσης, με μία ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, η Σοφία Καρβέλα εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της για όσα έχει καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια που είναι νηφάλια, με τους δυο γιους της, τον Νίκο και τον Νέστωρα να παίζουν τον πιο σημαντικό ρόλο σε αυτήν.
Σχετικά με τον εθισμό της στο αλκοόλ, η Σοφία Κρβέλα σημείωσε: «Πριν από 15 χρόνια σαν σήμερα, πήγαινα σε ένα μέρος για να με βοηθήσουν να νικήσω τον εθισμό μου στο αλκοόλ. Ήμουν διαλυμένη, στενοχωρημένη και φοβόμουν. Σήμερα, εξακολουθώ να είμαι διαλυμένη, στενοχωρημένη και φοβισμένη, αλλά δεν πίνω. Ό,τι ήθελα τελικά το πήρα, γιατί έμεινα νηφάλια και δούλεψα για να διατηρήσω αυτή τη νηφαλιότητά μου. Κάποιες μέρες, νιώθω πιο σκοτεινή από άλλες και κάποιες νιώθω σαν αγνή λιακάδα. Αυτή είναι η ζωή – όπως λέμε- και όσο περνούν τα χρόνια, αρχίζω να το αποδέχομαι αυτό. Λέω και κάνω πράγματα για τα οποία μετανιώνω και μετά πράγματα για τα οποία είμαι πολύ περήφανη. Ό,τι κι αν συμβαίνει, δεν πίνω. Είμαι μία αλκοολική σε ανάρρωση και η μόνη θεραπεία για τον αλκοολισμό για όσους αναρωτιούνται, δεν είναι το ποτό. Το νιώθω. Μια κατάρα και μια ευλογία είναι για την οποία είμαι διατεθειμένη να πολεμήσω. Αν δυσκολεύεστε, αναρωτιέστε… πηγαίνετε σε μια συνεδρία. Μοιραστείτε το. Όλοι είναι πάντα ευπρόσδεκτοι».