Ο δημοσιογράφος Βασίλης Λυριτζής γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1957, ωστόσο τα παιδικά του χρόνια τα έζησε στην Αθήνα με τους γονείς του και τον αδελφό του Μάνο.
Της: Έπη Τρίμη
Σαν τελείωσε το σχολείο, μετακινήθηκε βορειότερα για σπουδές στη Φιλοσοφική Θεσσαλονίκης στο τμήμα της Ιταλικής Φιλολογίας. Εκεί έκανε τα πρώτα του δημοσιογραφικά βήματα, παράλληλα με τη σημαντική πολιτική του δράση στην ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος του ΚΚΕ Εσωτερικού.
Η πορεία στη μάχιμη δημοσιογραφία
Ο Βασίλης Λυριτζής έκανε τη θητεία του στο Μανταμάδο της Μυτιλήνης και επιστρέφοντας στην Αθήνα ρίχτηκε στη «μάχιμη» δημοσιογραφία, στην εφημερίδα Αυγή και λίγο αργότερα το 1990 στο νεοσύστατο τότε ραδιοφωνικό σταθμό Flash 9,61.
Συντάκτης αρχικά, αρχισυντάκτης και παρουσιαστής αργότερα του βραδινού δελτίου, ενώ στην συνέχεια μαζί με τον Δημήτρη Οικονόμου αναλαμβάνει το πρωινό μαγκαζίνο του σταθμού. Ο κύκλος του Flash έκλεισε για τον Βασίλη Λυριτζή έχοντας στήσει ένα από τα πρώτα ενημερωτικά site στην Ελλάδα, το www.flash.gr.
Το 2002 το δίδυμο Λυριτζή – Οικονόμου, βγαίνει κάθε απόγευμα στον τηλεοπτικό αέρα «Εκτός Γραμμής» από τη συχνότητα της Δημόσιας Τηλεόρασης. Λίγους μήνες μετά κατεβαίνουν στο μετερίζι της πρωινής ενημέρωσης της ΕΡΤ με την εκπομπή «Πρώτη Γραμμή».
Το 2010 η εκπομπή μετακομίζει στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ μέχρι το καλοκαίρι του 2017 οπότε και το τηλεοπτικό δίδυμο της «Πρώτης Γραμμής» έριξε τίτλους τέλους, μένοντας όμως στη συνείδηση των τηλεθεατών, ως ένα από τα πιο πετυχημένα της ελληνικής τηλεόρασης. Ο Βασίλης Λυριτζής συνέχισε την πρωινή ενημέρωση από το ραδιόφωνο του Real Fm, ενώ έγραφε και στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, σχολιάζοντας την πολιτική επικαιρότητα πότε με το σκωπτικό του χιούμορ και πότε με τη σοβαρότητα που πάντα τον διέκρινε.
Η φιλία και η κουμπαριά με τον Οικονόμου
Μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας, ήταν σαν αδέλφια, ενώ είχαν επισφραγίσει τη φιλία τους και με κουμπαριά.
«Είναι σαν να έχασα τον αδερφό μου. Είναι ένα πάρα πολύ βαρύ πλήγμα για μένα, αυτό μόνο μπορώ να πω» είχε πει πέρυσι ο Δημήτρης Οικονόμου μέσα από το ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, όταν ανακοίνωσε την τραγική είδηση του θανάτου του.
Τον Ιούνιο του 2017 οι τηλεοπτικοί δρόμοι των Λυριτζή – Οικονόμου χώρισαν. Οι δυο φίλοι, κουμπάροι και συνεργάτες από τον αέρα της εκπομπής «Πρώτη γραμμή», στον ΣΚΑΪ συγκινημένοι αποχαιρέτισαν ο ένας τον άλλον.
«Είμαστε δύο τελείως διαφορετικοί άνθρωποι που συμβιώσαμε τόσα χρόνια, με μεγάλη αγάπη και μεγάλο σεβασμό ο καθένας στον χαρακτήρα του άλλου και στις ιδιαιτερότητες» είχε πει τότε, μεταξύ άλλων, ο Δημήτρης Οικονόμου.
«Οι κύκλοι ανοίγουν για να κλείνουν και στη ζωή και στην επαγγελματική δραστηριότητα» είχε πει από την πλευρά του ο Βασίλης Λυριτζής.
Τότε, είχαν ακουστεί διάφορα σενάρια, αλλά ο Λυριτζής είχε ξεκαθαρίσει σε τηλεοπτική του συνέντευξη πως με το τηλεοπτικό του έτερο ήμισυ, χώρισαν όχι γιατί διαφωνούσαν μεταξύ τους, αλλά με το κανάλι.
Προσωπική ζωή
Ο Βασίλης Λυριτζής με τη σύζυγό του Ελένη Αντωνιάδη απέκτησαν δυο παιδιά, τη Μαριλένα και τον Δημήτρη. Η οικογένειά του ήταν η πρώτη και μεγάλη αγάπη του. Σε συνέντευξή του, με αφοπλιστική ειλικρίνεια είχε παραδεχτεί πως ως πατέρα θα χαρακτήριζε τον εαυτό του «ελλιπή», αφού θα ήθελε να είχε περισσότερο χρόνο για να τον περνούσε με τα παιδιά του.
Η διάγνωση του όγκου στον εγκέφαλο
Ήταν τέλη Νοεμβρίου του 2018, όταν ο Βασίλης Λυριτζής διαγνώστηκε με καρκίνο. Όπως είχε αποκαλύψει ο συνεργάτης του στο ραδιόφωνο Δημήτρης Καμπουράκης, ο Βασίλης Λυριτζής, ένιωσε ένα πρωί έντονο πονοκέφαλο και δυσκολία στην ομιλία. Όλοι τότε πίστεψαν ότι πέρασε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, αλλά από τις πρώτες εξετάσεις οι γιατροί εντόπισαν όγκο στον εγκέφαλο.
Ο δημοσιογράφος, αφότου πέρασαν τα δύσκολα συμπτώματα που είχε, επέλεξε να επιστρέψει στην δουλειά του. Όμως, η κατάστασή του από εκείνη τη στιγμή και μετά επιδεινώθηκε ραγδαία, ενώ στις εξετάσεις που ακολούθησαν βρέθηκαν ακόμα τρία ογκίδια.
Ο Βασίλης Λυριτζής πάλεψε με γενναιότητα την ασθένεια. Αλλά η μορφή του καρκίνου, δεν του άφηνε πολλά περιθώρια. Ο ίδιος το γνώριζε. Συνέχιζε να κάνει εκπομπή στο ραδιόφωνο και αποχώρησε αξιοπρεπώς, όταν σχεδόν είχε αλλοιωθεί η φωνή του. Αλλά συνέχισε να δουλεύει, σχεδόν μέχρι την τελευταία στιγμή – στις 6 Μαρτίου 2019 είχε γράψει το τελευταίο του άρθρο στο ΕΘΝΟΣ με τίτλο: «Οι αγορές που όλοι αγαπήσαμε» – αφού η δημοσιογραφία ήταν η δεύτερη μεγάλη αγάπη του. Η πρώτη ήταν η οικογένειά του: η γυναίκα του και τα δύο τους παιδιά.
Η τελευταία επιθυμία
Ο Βασίλης πέθανε στις 05.10 το πρωί της Τρίτης, (σ.σ. 2019) στο δωμάτιο 2662, στον έκτο όροφο του Άγιου Σάββα. Πέθανε ακριβώς την ώρα που, για χρόνια, έβαζε το ξυπνητήρι του για να πάει στη δουλειά, στο ραδιόφωνο ή στην τηλεόραση. Εκείνη την ώρα διάλεξε για να βυθιστεί στον αιώνιο ύπνο ένας άνθρωπος που δεν διέθετε πάνω από τέσσερις-πέντε ώρες τη μέρα στη συνάντησή του με τον Μορφέα.
Όσοι γνώρισαν από κοντά τον Βασίλη Λυριτζή έχουν να λένε για την ανθρωπιά του. Και η πλευρά του αυτή, η ανθρώπινη φάνηκε και στην τελευταία του επιθυμία, αφού αντί στεφάνων, η οικογένειά του έκανε παράκληση να ενισχυθεί ο Σύλλογος Γονιών Παιδιών με Καρκίνο «Φλόγα».
Το άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη για το μεγάλο ταξίδι του Βασίλη Λυριτζή
Ένας άλλος κουμπάρος του από το χώρο, ο Κώστας Γιαννακίδης, τον αποχαιρέτησε με ένα άρθρο του στο protagon:
«Το βράδυ που πέθανε ο Βασίλης
Ένα παλαιό γνωμικό του επαγγέλματος λέει ότι στην κηδεία του καλού δημοσιογράφου δεν έχει κόσμο. Αν ο δημοσιογράφος κάνει σωστά τη δουλειά του, θα φύγει χωρίς φίλους να του ρίξουν λίγο χώμα, πριν σκουπίσουν τα δάκρυα από τα μάγουλά τους.
«Στην κηδεία του Βασίλη Λυριτζή δεν θα είναι έτσι. Θα έχει κόσμο. Θα έρθουν πολιτικοί, κυρίως από τον χώρο της Αριστεράς, για να πουν δυο λόγια. Θα μιλήσουν άνθρωποι από το συνδικάτο μας. Ενδεχομένως και κάποιοι φίλοι. Μετά θα πορευτούμε ακολουθώντας τον αγαπημένο μας νεκρό προς την τελευταία του κατοικία. Και τότε, καθώς οι εργάτες του Δήμου θα τον παραδίδουν στη γη, μαζί με τα λουλούδια και τους λυγμούς μας, όλοι εμείς που χάσαμε έναν δικό μας άνθρωπο θα αποδεχθούμε με οδύνη το τετελεσμένο.
Ο Βασίλης πέθανε στις 05.10 το πρωί της Τρίτης, στο δωμάτιο 2662, στον έκτο όροφο του Άγιου Σάββα. Πέθανε ακριβώς την ώρα που, για χρόνια, έβαζε το ξυπνητήρι του για να πάει στη δουλειά, στο ραδιόφωνο ή στην τηλεόραση. Εκείνη την ώρα διάλεξε για να βυθιστεί στον αιώνιο ύπνο ένας άνθρωπος που δεν διέθετε πάνω από τέσσερις-πέντε ώρες τη μέρα στη συνάντησή του με τον Μορφέα. Θα μπορούσες να τον χαρακτηρίσεις και φαινόμενο, ειδικά τις βραδιές που είχε μπάλα.
Στάθηκε γενναία απέναντι στον θάνατο. Το εννοώ, δεν είναι προσχηματικό. Το δέχθηκε και το διαχειρίστηκε με πραότητα. Με ένα σήκωμα των ώμων. Και εμείς γύρω του να βιώνουμε το αδιανόητο.
Ένας εύσωμος, φαλακρός νοσοκόμος της βραδινής βάρδιας ήρθε και πήρε τη σορό από το δωμάτιο. «Ζωή σε λόγου σας» ευχήθηκε. Δεν του απάντησε κανείς. Οικογένεια και φίλοι αρχίσαμε να μαζεύουμε το μικρό νοικοκυριό που στήθηκε τις τελευταίες εβδομάδες εκεί μέσα. Και μετά, λες και φεύγαμε εμείς ταξίδι και όχι ο Βασίλης, τραβώντας βαλίτσες, κρατώντας τσάντες στην αγκαλιά, κατεβήκαμε στο κυλικείο. Γύρισα δεξιά, κοίταξα μία τηλεοπτική οθόνη, είδα τον Οικονόμου να αναγγέλλει την είδηση. Κάποιος άλλαξε κανάλι. Και ο Παπαδάκης για τον Βασίλη έλεγε. Και εκεί, με τους αγκώνες επάνω σε ένα βρώμικο τραπέζι, ποτισμένο με καφέ και πασπαλισμένο με στάχτη, έβαλα τα κλάματα.
Δεν είναι μόνο που θα μου λείψει ο κουμπάρος μου. Είναι τα χρόνια και οι αναμνήσεις που, από τη μία στιγμή στην άλλη, έγιναν καντηλάκι σε ένα από τα πολλά μνήματα που χτίζουμε μέσα μας όσο μεγαλώνουμε. Ναι, φυσικά, από τον Βασίλη θα μου λείψει η καλοσύνη, η αισιοδοξία και η συναισθηματική του γενναιοδωρία. Περισσότερο, όμως, θα μου λείψει ο Βασίλης ως ένας φάρος ρεαλισμού, κοινής λογικής και ηθικού προσδιορισμού. Ο Λυριτζής λειτουργούσε ως μπούσουλας για τους ανθρώπους γύρω του. Και είχε ένα πολύ σπάνιο χαρακτηριστικό: κατάφερνε να συνδυάζει τις, δεδηλωμένες άλλωστε, πολιτικές του αρχές με τον ρεαλισμό, τη λογική και την ευρύτητα στη ματιά. Αυτά τα στοιχεία, σε συνδυασμό με την εντιμότητα και τη βαθιά του καλλιέργεια, συνέβαλαν στην καθολική αποδοχή της προσωπικότητας και του δημοσιογραφικού έργου που παρήγαγε. Δεν ήταν, απλώς, ένας καλός δημοσιογράφος. Ήταν ο ορισμός, η περιγραφή του καλού δημοσιογράφου. Και ένας αληθινά προοδευτικός άνθρωπος.
Δεν έχω αποφασίσει αν θα διαγράψω το όνομά του από τις επαφές του κινητού μου. Ο ίδιος θα μου έλεγε ότι δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. «Υπάρχει περίπτωση να στείλεις SMS σε νεκρό ή να σε πάρει τηλέφωνο;» θα ρωτούσε. Κοίτα, όμως, Βασίλη που αυτό σε αφορά. Περισσότερο από όσο μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε».
Θεωρήσαμε πως έπαθε εγκεφαλικό
«Ο Βασίλης αρρώστησε στο τέλος του χρόνου. Τέλος Νοέμβρη, ένα πρωί, ενώ ήταν να πάμε στην εκπομπή, με πήρε τηλέφωνο και μου είπε πάω στον Ευαγγελισμό γιατί δεν μπορώ να μιλήσω. Έκανε εξετάσεις και πήγε κατευθείαν σπίτι του. Θεωρήσαμε ότι είχε πάθει κάποιο μικρό εγκεφαλικό επεισόδιο, το οποίο επηρέασε την ομιλία του. Έμεινε 20 μέρες εκτός και γύρισε στον σταθμό και κάναμε κανονικά την εκπομπή», είχε πει ο Δημήτρης Καμπουράκης, σε τηλεοπτική εκπομπή του ΣΚΑΪ.
Η κηδεία
Σε κλίμα συγκίνησης όπως θα δείτε τελέστηκε από το Α’ νεκροταφείο η πολιτική κηδεία του γνωστού δημοσιογράφου. Ένα θα πω λείπεις!
