Η Θεοδώρα Σιάρκου βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολες στιγμές, καθώς έχει υποστεί την απώλεια ενός στενού φίλου και αξιόλογου δημοσιογράφου, του Γιώργου Χριστόπουλου. Η ηθοποιός εξέφρασε τη βαθιά της θλίψη και τον αποχαιρετισμό της μέσω μιας ανάρτησης στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook, όπου μοιράστηκε τα συναισθήματά της για την απώλεια του αγαπημένου της φίλου.
«Δεν είσαι εντάξει… Σε ένα μήνα θα σβήναμε κεράκια… θυμάσαι;;; Θα λείψουν οι όμορφες σκέψεις στις αισιόδοξες «Καλημέρες» σου. Θα μου λείψουν οι υπέροχες κουβέντες μας για το θέατρο. Λείπεις ήδη…γελαστό μου παιδί… Καλό σου ταξίδι, φίλε Γιώργο…», έγραψε η Θεοδώρα Σιάρκου.
Δείτε την σχετική ανάρτηση:
Μεγάλος πόνος για την ηθοποιό Θεοδώρα Σιάρκου: “Έφυγαν από τη ζωή και οι δύο με πέντε μέρες διαφορά”
Σε μια συγκινητική συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα On Time και τη Σίσσυ Μενεγάτου, η Θεοδώρα Σιάρκου, άνοιξε την καρδιά της και μίλησε για τις δύσκολες στιγμές που έζησε στη ζωή της. Η μεγάλη απώλεια των γονιών της συγκλόνισε πραγματικά ολόκληρο τον κόσμο της
Η δυστυχία της γνωστής ηθοποιού ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2013, όταν έχασε και τους δύο γονείς της μέσα σε μόλις πέντε μέρες. Η ανείπωτη θλίψη που βίωσε δεν περιγράφεται, μιας και βρέθηκε αντιμέτωπη με μια τέτοια απώλεια.
Θεοδώρα Σιάρκου: Τα όσα αποκάλυψε
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής σας, που έχετε κλάψει πάρα πολύ;
“Η στιγμή που έχασα τους γονείς μου. Δυστυχώς, «έφυγαν» και οι δύο με πέντε μέρες διαφορά, τον Μάρτιο του 2013. Μεγάλος πόνος…”
Ανεβήκατε στο σανίδι κάποια στιγμή, ενώ είχατε να διαχειριστείτε μια μεγάλη προσωπική απώλεια; Πώς το αντιμετωπίσατε;
“Δεν είχα ακριβώς να διαχειριστώ απώλεια, ανέβηκα όμως στο σανίδι μετά το τροχαίο ατύχημα της μητέρας μου κι ενώ εκείνη βρισκόταν στην Εντατική του Ευαγγελισμού, ύστερα από χειρουργείο με σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και κινδύνευε η ζωή της.
Προσπάθησα να αποκλείσω το συναίσθημα, την αγωνία και τον πόνο μου, ανέβηκα στη σκηνή και προσπάθησα να αντεπεξέλθω όσο καλύτερα γινόταν. Και ύστερα έτρεξα και πάλι στο νοσοκομείο, γεμάτη αγωνία για τη μητέρα μου.”
