Βανέσσα Αδαμοπούλου: «Θυμώνω με όλους τους ανόητους, εξωφρενικά παρτάκηδες, που αποφάσισαν να παρτάρουν»

Έξω φρενών εμφανίστηκε με μία ανάρτησή της στα social media η Βανέσσα Αδαμοπούλου με τα «κορονοπάρτι» που στήθηκαν το Σαββατοκύριακο σε πλατείες της Αθήνας, τονίζοντας ότι οι εικόνες απίστευτου συνωστισμού στα οργανωμένα πάρτι θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία.

Η ανάρτηση

«Κάθε πανδημία στην ιστορία τελειώνει είτε ιατρικά ή κοινωνικά, διάβασα κάπου, και τούτο ομολογώ το παίδεψα για αρκετές μέρες στο μυαλό μου. Με άλλα λόγια, ή η ιατρική θα σπάσει τον ζοφερό κύκλο μιας πανδημίας με ένα θαυματουργό χάπι ή ένα κραταιό εμβόλιο, είτε οι άνθρωποι θα μάθουνε να ζουν μαζί της, ενίοτε θα την αψηφούν, θα την προσαρμόσουν στην καθημερινότητά τους, θα σιχτιρίσουν, θα πορευτούν, αναπόφευκτα, μαζί της.

Στη δική μας περίπτωση, οδεύουμε παραδόξως και προς στις δυο οδούς. Μοιάζει να τερματίζουμε με ισοπαλία. Το φάρμακο είναι γνωστό πως υπάρχει καιρό τώρα, σε τιμή τσουχτερή και αποτελεί προνόμιο ορισμένων και εκλεκτών. Τα γρηγορότερα εμβόλια που παράχθηκαν ποτέ στην ιστορία, με ελάχιστες, αναμενόμενες παρενέργειες, θωρακίζουν σιγά σιγά τον πληθυσμό, μα τον μεγάλο επίλογο θαρρώ, θα βάλει εκείνη η αναμασημένη πολλάκις “ατομική ευθύνη”, που μοιάζει πια να καταρρέει μεγαλειωδώς και να “σφυρίζει κλέφτικα”.

Σοκ και δέος μου προκάλεσαν εικόνες και βίντεο των “επαναστατών” του κορωνοϊού από το “μετερίζι” του Αγ. Γεωργίου Κυψέλης. Δεν ξέρω και δεν θέλω να γνωρίζω τι ακριβώς σκέφτονταν δυο χιλιάδες ψυχές που στραβοπατήθηκαν, ανάσα με ανάσα, σε μια ομολογουμένως κούτσικη πλατεία, υπό τους ήχους dj, ούρησαν ανενόχλητοι σε δημόσια θέα και άφησαν πίσω τους, όχι μονάχα συντρίμμια, μα μιαν ολόκληρη χωματερή.

Και να σου πω την αλήθεια, θυμώνω. Με όλους εδαύτους τους ανόητους, εξωφρενικά παρτάκηδες, που αποφάσισαν να παρτάρουν ξεδιάντροπα, μα και με την πολιτεία που κώφευσε και παράτησε μια ολόκληρη συνοικία στο έλεος των επαναστατών της φακής.

Και θα μου πεις τώρα για τον θυμό των κλειδαμπαρωμένων πολιτών, την κούραση, την καταθλιψάρα, τα νεύρα κρόσσια, τα αλλεπάλληλα λάθη των αρμοδίων-χαριστικές βολές στην εξαθλιωμένη αυτονομία μας, θα μου πεις για τα παράλογα έως φαιδρά μέτρα- ημίμετρα, τις σοβαρότατες παραλείψεις, τις απανωτές ξαστοχιές, την κούραση, την κούραση, κείνη την κούραση…

Σύμφωνοι. Κι εγώ κουράστηκα. Πολύ. Πάρα πολύ. Σε υπερβολικό, θα έλεγα, βαθμό. Τα όρια μου έχουν, θαρρώ, ξεπεραστεί προ πολλού. Τούτο όμως δεν μου δίνει το δικαίωμα να τα κάνω όλα λίμπα, σε βάρος άλλων, γιατί έτσι μου κάπνισε και είμαι ασυγκράτητος ταύρος εν υαλοπωλείο.

Απλά, δεν μου το επιτρέπει η αξιοπρέπεια, η συνείδηση και η κοινή λογική μου.

Κι αν κάτι με εξόργισε ακόμα περισσότερο, είναι η θέση και άποψη των party αδικημένων επαναστατών – κλειδαμπαρωμένων, πως με αυτόν τον τρόπο κάνανε, τάχα μου, κάτι σπουδαίο.

Μια τρύπα στο νερό, παιδιά!

Το μόνο που καταφέρατε ήταν να μας δείξετε πόσο κακομαθημένοι και απελπιστικά “λίγοι’” είστε. Κι ότι κανένας, διάολε, δεν σας έμαθε πού να πετάτε τα σκουπίδια σας…», έγραψε η Βανέσσα Αδαμοπούλου.