Το δικό της κοινωνικό μήνυμα θέλησε να περάσει η Κλέλια Ρένεση μέσα από τα social media, με αφορμή τη Γιορτή της Μητέρας.
Η ηθοποιός είναι υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών, ιδίως όταν αυτές δέχονται άπλετο σεξισμό είτε στον εργασιακό χώρο είτε ακόμη και στην καθημερινότητά τους.
Παλεύει προκειμένου να πάρει η γυναίκα τη θέση που της αρμόζει στην κοινωνία και η πατριαρχία να εξαλειφθεί.
Έτσι, με φόντο τη μικρή της κόρη στη θάλασσα, μοιράστηκε στο Instagram τις σκέψεις της, που εκφράζουν το μεγαλύτερο ποσοστό γυναικών.
«Οι γυναίκες είμαστε πλασμένες να ζούμε στην θαλπωρή της κοινότητας, της αλληλεγγύης, να ξέρουμε ότι είναι στήριγμα η μία για την άλλη. Σε ολες τις φυλές ανά τους αιώνες, οι ομάδες γυναικών ανέστησαν γενιές ολόκληρες και κρατούσαν ταυτόχρονα την τοπική κοινότητα δυνατή.
Η σημερινή κοινωνία έχει αποδεκατίσει την έννοια της κοινότητας. Όσα επιδόματα και να δώσετε η υπογεννητικότητα θα συνεχίζει να υφίσταται.
Οι γυναίκες δεν θέλουν μόνο χρήματα για να αισθανθούν ασφάλεια να γίνουν μάνες. Θέλουν έναν ολόκληρο μηχανισμό ασφαλείας. Εργασιακό, οικογενειακό, κοινοτικό. Θέλουν να μπορούν να απολαύσουν την μητρότητα ξέροντας ότι αναγνωρίζεται ολούθε το ιερό έργο τους.
Μια μάνα θέλει να ξέρει πως αν μια μέρα αρρωστήσει, υπάρχουν άλλα ζεστά γυναικεία χέρια να πασπαλίσουν το μικρό της, με χαρά, με γνήσια αγάπη και αποδοχή κοινής αποστολής. Φέρνουμε σε πέρας τη νέα γενιά.
Μια μάνα θέλει να ξέρει πως μπορεί να απέχει απ’ τα εργασιακά της μέχρι το μικρό της να δυναμώσει, και χωρις να φοβάται τον εργασιακό αποκλεισμό ή την έλλειψη χρημάτων. Πρέπει επίσης να ξέρει πως την περιμένει μια θέση εργασίας ακριβώς εκεί που της αξίζει.
Μια μάνα θέλει να ξέρει πως το μικρό της αγαπιέται και φροντίζεται γενικώς, και όχι μόνο απ’ τα πολύ κοντινά πρόσωπα. Γιατί μιας μάνας, της κόβεται το αίμα στην σκέψη και μόνο πως μπορεί αυτή να πάθει κάτι και “ποιος θα νοιαστεί για το μικρό μου σαν εμένα”.
Μια μάνα θέλει να παλεύει και να μάχεται για το καλό όλων των παιδιών και να προσφέρει για το καλύτερο του συνόλου, μιας και καταλαβαίνει ότι αυτό το σύνολο αγκαλιάζει τις φτερούγες του μικρού της.
Τελος, αν θέλετε να βλεπετε χαρούμενες φουσκωμένες κοιλίτσες ολούθε, φτιάξτε το έκτρωμα που λέγεται “σημερινή κοινωνία”, ανοίξτε μυαλά και καρδιές, και διεκδικήστε απ’ τους “διαχειριστές των ζώων μας” να φτιάξουν μέριμνες και συνθήκες αθρώπινες. Και αφήστε τα δικαστήρια γι’ αυτούς που δεν τα κατάφεραν ή γι’ αυτους που ουτε καν προσπάθησαν. Η αποτυχία είναι συνολική και ανήκει σε όλους μας.
Μέρα της μητέρας. Και εγώ εύχομαι να ‘χουν οι μάνες πάντα μια ζεστή αγκαλιά και μια φλόγα δίπλα τους να τους ζεσταίνει απ’ το ψύχος των φόβων».