Την Ρένα Κουβελιώτη, την γνωρίσαμε μέσα από τον τηλεοπτικό σταθμό Alpha και το μαχητικό της ρεπορτάζ στα δελτία ειδήσεων του καναλιού. Η γνωστή δημοσιογράφος έδινε τη δική της καθημερινή μάχη ως ρεπόρτερ με τον πιο έγκριτο και ακέραιο τρόπο.
Της: Έπη Τρίμη
Η Ρένα Κουβελιώτη, εκτός από μία άψογη επαγγελματίας στη δουλειά της, αποτελεί και μια αφοσιωμένη μητέρα για τα παιδιά της, τον 15χρονο Χρήστο-Αναστάση και την 10χρονη Ηλέκτρα-Θεοδώρα.
Σήμερα, η δημοσιογράφος έκανε γνωστή τη μεγάλη περιπέτεια της υγείας της, μέσα από την εφημερίδα Καθημερινή, όπου δημοσίευσε τον πρόλογο του βιβλίου της, “Θα μ΄αγαπάς όταν δεν θα σε θυμάμαι;”. Η Ρένα Κουβελιώτη συγκλονίζει μιλώντας για τη μάχη που δίνει με την “συρρίκνωση εγκεφάλου” πρόδρομο στάδιο της άνοιας. Η έκδοση του βιβλίου ήταν ένα μεγάλο στοίχημα για εκείνη, γιατί αφηγήθηκε στα παιδιά της τη ζωή της – και τη κοινή ζωή τους – και τα προετοιμάζει για το μέλλον.
Η δημοσιογράφος έχει πει σχετικά με την απώλεια της μνήμης και την ασθένειά της: “Όταν έγινε η τυχαία διάγνωση εγώ αμέλησα να το διερευνήσω περισσότερο. Είχα ένα λιποθυμικό επεισόδιο και μου είπαν ότι εικόνα του εγκεφάλου μου δεν συμβαδίζει με την ηλικία μου. Ήταν δηλαδή πολύ περισσότερο γηρασμένος. Οι πρώτες εκτιμήσεις κάποιων γιατρών στην αρχή ήταν ότι έπασχα από σκλήρυνση κατά πλάκας. Είχαν προσανατολιστεί προς τα εκεί. Μετά άρχισα να πηγαίνω σε πιο εξειδικευμένους γιατρούς, οι οποίοι απέρριψαν αυτή την εκδοχή. Κλήθηκα να κάνω κάποιες γονιδιακές εξετάσεις, οι οποίες ήταν πάρα πολύ ακριβές και δεν τις καλύπτει το ταμείο μας. Έτσι αμέλησα να μπω σε μια διαδικασία να τις κάνω. Μετά άρχισαν οι κρίσεις και φοβήθηκα”.
Όπως εξηγεί η ίδια, στο βιβλίο της με τίτλο «Θα μ’ αγαπάς όταν δεν θα σε θυμάμαι» όλα ξεκίνησαν το 2015, όταν παρουσιάστηκαν κάποια κενά μνήμης. . Η Ρένα Κουβελιώτη έχει πει σχετικά: “Είναι μερικά λεπτά που είμαι τελείως μόνη. Δεν υπάρχει ταυτότητα, δεν υπάρχουν συγγενείς, δεν υπάρχουν παιδιά, φίλοι, δεν υπάρχει προορισμός, δεν υπάρχει παρελθόν. Φοβάμαι πάρα πολύ. Είναι σαν ελεύθερη πτώση χωρίς να ξέρεις τι υπάρχει από κάτω. Έχω σκεφτεί πολλές φορές ότι αυτή τη μοναξιά βιώνουν και εκείνοι που ανοίγουν την πόρτα του σπιτιού τους και χάνονται. Αυτή η λαθραία ματιά στο συναίσθημά τους είναι τρομακτική.
Φοβάμαι τη στιγμή που δεν θα καταφέρω να επιστρέψω. Η μνήμη μου δεν ήταν ποτέ το δυνατό μου χαρτί. Η σανίδα σωτηρίας μου ήταν ο αυτοσαρκασμός. Γελάω πολύ όταν οι κολλητές μου μού λένε «Ρένα, θύμισέ μου να κάνω αυτό» και η επόμενη φράση τους είναι «Μα τι λέω;». Με τους συνεργάτες μου δουλεύουμε 20 χρόνια μαζί στον Alpha. Όταν είμαστε στο ρεπορτάζ τις περισσότερες φορές για να συντονιστούμε φωνάζω «Alpha, Alpha», διότι δεν θυμάμαι τα ονόματά τους. Έχουν όμως σβηστεί και πάρα πολλά κομμάτια της ζωής μου. Έχει τύχει να μου πουν φίλοι μου «θυμάσαι που πήγαμε τότε σ’ αυτό το νησί;» και εγώ να νομίζω ότι μου κάνουν πλάκα και να επιμένω ότι δεν έχω πατήσει το πόδι μου εκεί”.
Στο βιβλίο της, ηρωίδα και alter ego της είναι η Ηλέκτρα, μέσα από την οποία μιλάει ουσιαστικά για τον εαυτό της. «Όση ώρα της μιλούσε ο νευρολόγος του διαγνωστικού κέντρου, για νευρώνες και εκφυλιστικές αλλοιώσεις του εγκεφάλου, η Ηλέκτρα, προσποιούµενη ότι κρατάει σημειώσεις, έγραφε και ξαναέγραφε στην ατζέντα της μια πρόταση: Θα μ’ αγαπάς όταν δεν θα σε θυμάμαι;».
Η Ρένα Κουβελιώτη λέει ότι έγραψε το συγκεκριμένο βιβλίο για τα δύο της παιδιά, τον 15χρονο γιο της και την 10χρονη κόρη της. «Δεν πεθαίνει το σώμα μου, πεθαίνει όμως το μυαλό μου, σιγά, σιγά. Τι αξία έχει η ζωή χωρίς μνήμη; Θα τα ξεχάσω όλα μαζί ή σταδιακά; Δηλαδή θα ξεχάσω ποια είμαι; Τι έχω; Τι θέλω; Τα όνειρά μου; Θα ξεχάσω τα παιδιά μου; Απόγνωση, αγωνία, φόβος και μάχη με το χρόνο. Θα μπορέσω να τους μάθω τη ζωή; Τί να προσέξουν. Τί να αποφύγουν. Να μην να επαναλάβουν τα δικά μου λάθη. Θα προλάβω; Τί περιθώρια έχω; Και τί να τους πω; Επειδή σε λίγο δεν θα σας θυμάμαι πάρτε αυτές τις οδηγίες για τη ζωή σας; Να τα αφήσω σαν Διαθήκη; Μία πολύτιμη Διαθήκη είναι αυτό το βιβλίο», τονίζει στην Καθημερινή και πραγματικά συγκλονίζει.
Πηγές: Τα Νέα | Καθημερινή | TLIFE |