Η Δώρα Τσαμπάζη, η χήρα του Αλέξανδρου Νικολαΐδη, μοιράστηκε με το κοινό την προσωπική της εμπειρία από την έντονη μάχη που έδωσε ο σύζυγός της με τον καρκίνο, κατά τη διάρκεια συνέντευξης στην εκπομπή του MEGA, «Όλα για τη ζωή μας».
Με ειλικρίνεια και συναίσθημα, η Τσαμπάζη περιέγραψε τις στιγμές μάχης, αλλά και την απέραντη αγάπη και την υποστήριξη που χαρίζανε ο ένας στον άλλον στον δύσκολο αυτόν αγώνα. Η κατάθεση αυτή αναδεικνύει όχι μόνο την τραγικότητα της ασθένειας, αλλά και την ισχύ που δίνει η αγάπη και η αλληλεγγύη μέσα από τις πιο δοκιμαστικές στιγμές.
«Είναι ένα πρόβλημα υγείας, το οποίο υπάρχει σε κάθε οικογένεια. Ο Αλέξανδρος κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά στο σώμα του, όταν άρχισε να έχει ένα μούδιασμα στο δεξί του πόδι. Καταλήγουμε με μια μαγνητική εγκεφάλου, η οποία δείχνει ότι υπάρχει ένας όγκος, που στην αρχή δεν γνωρίζαμε αν είναι καλοήθης ή κακοήθης. Γίνεται μια επέμβαση, αφαιρείται ο όγκος και βγαίνει η βιοψία ότι είναι ήδη μεταστατικός καρκίνος», περιγράφει η Δώρα Τσαμπάζη.
«Αν γινόταν εξαρχής η σωστή διάγνωση, ίσως να μην κάναμε θεραπείες οι οποίες είχαν να κάνουν με καρκίνο του πνεύμονα και να εστιάζαμε σε άλλες θεραπείες. Είναι ένα σοκ η διάγνωση. Ξαφνικά η λέξη ογκολόγος, που κανείς δεν θέλει να την πει, θα μπει στη ζωή σου. Είσαι σε ένα χάσιμο, μια αναστάτωση», παραδέχεται η σύζυγος του Αλέξανδρου Νικολαΐδη.
«Στον άνθρωπο ο οποίος νοσεί απαγορεύεται να του πούμε “σε καταλαβαίνω”. Γιατί δεν το καταλαβαίνουμε, γιατί αν δεν το έχουμε περάσει, δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. Μπορούμε να πούμε: “Είμαι εδώ, να το περάσουμε μαζί, σε ακούω…”», τόνισε αμέσως μετά
«Βρήκα τη δύναμη από τα παιδιά, δεν είχα άλλη επιλογή. Εγώ μπήκα σε αυτή τη διαδικασία λεχώνα. Ο γιος μου ήταν πέντε μηνών και θήλαζα ακόμα. Αυτό που αντιπροσωπεύει τη δική μου ψυχολογία είναι ότι μπήκα σε ένα πολύ μεγάλο survival mood, σε έναν μηχανισμό επιβίωσης για δύο χρόνια, προκειμένου να ανταπεξέλθω στην ασθένεια, στη μητρότητα και αργότερα και στην απώλεια. Τώρα αρχίζω και βρίσκω τα πατήματά μου», εξομολογείται χαρακτηριστικά η Δώρα Τσαμπάζη.
Ένας χρόνος έχει περάσει από τον θάνατο του Αλέξανδρου Νικολαΐδη και η Δώρα Τσαμπάζη μιλά με συγκινητικά λόγια για τον αγαπημένο της.
Η ίδια μίλησε στη Ζωή Κρονάκη και την εκπομπή “Δυο στις 10” για τη ζωή της και πόσο πολύ έχει αλλάξει.
“Η ζωή μου έχει αλλάξει πλέον. Μετά από μια τέτοια απώλεια έρχεσαι αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα. Ήταν μονόδρομος να σταθώ στα πόδια μου λόγω των παιδιών μου. Επέλεξα να μείνω στην Αθήνα γιατί βρήκα εδώ δουλειά, ήταν μια αλλαγή που την ήθελα και αρέσει και στα παιδιά“, εξομολογήθηκε η Δώρα Τσαμπάζη.
Στη συνέχεια πρόσθεσε: “Το βάρος της οικογένειας είχε πέσει πάνω μου, λόγω της ασθένειας του Αλέξανδρου. Όταν δεν μπορούσα να χαμογελάσω, προσποιούμουν. Δεν μπορούσα να πω ψέματα στην κόρη μου, ότι ο πατέρας της θα γινόταν καλά. Και η ίδια μέσα της το καταλάβαινε. Είχα μιλήσει και μιλάω ακόμα με παιδοψυχολόγους. Όταν έφυγε από τη ζωή ο Αλέξανδρος, ο γιος μου ήταν μικρός, δεν μιλούσε καν. Και λίγους μήνες μετά με ρώτησε πού είναι ο μπαμπάς”.
“Όσοι βιώνουμε ένα τραύμα δεν σημαίνει ότι όλη τη μέρα είμαστε μέσα σε ένα πένθος. Με βαραίνει όταν με πλησιάζουν έξω και μου λένε κορίτσι μου τι τραβάς, ενώ βρίσκομαι σε μια στιγμή χαράς. Δεν φόρεσα ποτέ μαύρα. Δεν ήθελα να συμμετέχω σε αυτό το συντηρητικό έθιμο που καταπιέζει τις γυναίκες. Έχω βγάλει μετατραυματικά μετά τον χαμό του Αλέξανδρου. Έχω στο μυαλό μου πως οτιδήποτε μου συμβαίνει, έχω καρκίνο. Πρόσφατα έκανα μια μαγνητική εγκεφάλου γιατί είχα πείσει τον εαυτό μου πως έχω όγκο στον εγκέφαλο”, εξομολογήθηκε στη συνέχεια η Δώρα Τσαμπάζη.
Κλείνοντας, είπε: “Εμπιστευόμουν την κρίση του περισσότερο απ’ όλους, μου λείπει η ειλικρίνειά του. Ονειρεύομαι να είμαστε καλά με τα παιδιά μου και να ζήσω το σήμερα στο 100%”.