Ο δημοσιογράφος Νίκος Συρίγος, μέσω ανάρτησής του στο Instagram, εκφράζει τις απόψεις του σχετικά με την υπόθεση του Απόστολου Λύτρα και τον ξυλοδαρμό της συζύγου του, Σοφίας Πολυζωγοπούλου. Ο Συρίγος επισημαίνει την πορεία και το επαγγελματικό προφίλ του γνωστού ποινικολόγου, υπογραμμίζοντας τη σημασία των γεγονότων.
Στη συνέχεια, αναφέρεται στον γιατρό που εξέτασε τη Σοφία Πολυζωγοπούλου, η οποία αρχικά ισχυρίστηκε πως τα τραύματά της προήλθαν από ατύχημα (πέσιμο από τη σκάλα), όταν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.
Ο δημοσιογράφος καταλήγει με ένα γενικότερο σχόλιο για τους βίαιους άνδρες, χαρακτηρίζοντάς τους τραμπούκους του αρσενικού φύλου, και αφήνοντας ένα ισχυρό μήνυμα καταδίκης της ανδρικής βίας. «Μην μας ξεφτιλίζετε άλλο ως άντρες».
«Ο Απόστολος Λύτρας έχει δώσει πολλές μάχες ως δικηγόρος στο πλευρό των κακοποιημένων γυναικών. Των θυμάτων. Το ξημέρωμα της Κυριακής έγινε εκείνος θύτης εις βάρος της ίδιας του της γυναίκας, την οποία ξυλοκόπησε και μάλιστα βαρύτατα. Και δεν ψάχνω την αιτία. Ούτε την αφορμή. Είναι ντροπή και να το συζητάμε. Τεράστια ντροπή. Για όλους μας.
Προφανώς και δεν ξέρουμε τι θα συνέβαινε αν ο γιατρός που εξέτασε τη γυναίκα σιωπούσε και δεν κατήγγειλε ο ίδιος το περιστατικό, αξιοποιώντας και το νέο Νόμο.
Μπράβο στην Πολιτεία που είδε το κενό στη νομοθεσία και έδωσε το δικαίωμα στους γιατρούς να μην φοβούνται ότι θα μπλέξουν. Που έβαλε τέλος στο «όποιος μπλέκει με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες». Και γιατί επιτέλους κάποιος μπορεί να σηκώσει το βάρος από τις κακοποιημένες γυναίκες και να βγει αυτός μπροστά αλλά και γιατί στο παρελθόν έχουν… θαφτεί χιλιάδες περιστατικά στα ιατρεία. Είτε για να μην μπλέξουν οι γιατροί, είτε γιατί ο θύτης ήταν κάποιος με άκρες… Αλλά και επειδή τα θύματα φοβούνταν. Όπως φοβήθηκε προφανώς και η σύζυγος του συγκεκριμένου. Και εδώ είναι το τραγικό.
Αν μια δικηγόρος που ειδικεύεται μάλιστα σε τέτοιες περιπτώσεις, τρώει ξύλο από τον σύζυγο της, φτάνει στο νοσοκομείο και λέει ότι… όντως έπεσε από τις σκάλες αντί να πράξει τα δέοντα, δεν ξέρω που θα βρει το κουράγιο το κορίτσι που τη ζει ο κακοποιητής, να βγει να μιλήσει… Δεν ξέρω που θα βρει το κουράγιο το Μαράκι που τρώει ξύλο μπροστά στα παιδιά της… Δεν ξέρω που θα βρει το κουράγιο το θύμα που δεν έχει στον ήλιο μοίρα… Δεν ξέρω όμως και ποιος θα σώσει τελικά τις γυναίκες από τους… σωτήρες τους. Αυτούς που έχτισαν καριέρες υπερασπιζόμενοι τα θύματα μέχρι να γίνουν θύτες.
Το πρώτο συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι κανείς πια δεν μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σε κανέναν. Κι αυτό είναι μέγιστη πληγή για την κοινωνία. Και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί. Με γενναιότητα και ψυχραιμία. Το δεύτερο είναι βαθιά προσωπικό… Και ταυτόχρονα είναι έκκληση σε όλους αυτούς τους «γ@μ@ω και δέρνω» εκεί έξω. Σε νοοτροπία αλλά και σε πράξεις: Μην μας ξεφτιλίζετε άλλο ως άντρες… ΜΗΝ ΜΑΣ ΞΕΦΤΙΛΙΖΕΤΕ ΑΛΛΟ».