Το φετινό Survivor είναι εντελώς διαφορετικό απο τα προηγούμενα.
Εδώ και 2,5 μήνες που προβάλλεται το Survivor oι fans του παιχνιδιού αλλά και προηγούμενοι παίκτες έχουν εντοπίσει αρκετές διαφορές συγκριτικά με τους προηγούμενους κύκλους. Το κοινό σε αυτές τις παρατηρήσεις είναι πως στον φετινό κύκλο τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα για να καταφέρεις να επιβιώσεις κι αυτό παρότι οι αποχωρήσεις γίνονται μετά από μονομαχία κι όχι μέσω ψηφοφορίας.
Ξεκινώντας από την αρχή, κυρίως η Μαρία Αντωνά – αλλά και η Όλγα Πηλιάκη και κάποια στιγμή η Ζωή Ασουμανάκη – ήταν από τις παίκτριες που δεν τα πήγαιναν καλά με το νερό. Μπορούσαν δηλαδή, να μείνουν εκτός στίβου μάχης όταν αυτός είχε σχέση με το υδάτινο στοιχείο παραχωρώντας πέναλτι στην αντίπαλη ομάδα.
Αυτός ήταν και ο λόγος που η Μαρία Αντωνά ψηφίστηκε από την Κατερίνα Δαλάκα την εβδομάδα που τελικά αποχώρησε, καθώς το γεγονός ότι έμενε εκτός ματσαρισμάτων λόγω της φοβίας της με το νερό δημιουργούσε πρόβλημα στην ομάδα.
Βέβαια, το θέμα είναι πώς παίρνει το «οκ» μια παίκτρια που φοβάται το νερό για να μπει σε ένα παιχνίδι που οι μισοί στίβοι μάχης απαιτούν να πέσεις στο νερό από μεγάλο ύψος ή να βουτήξεις πάνω σε τεράστιες νεροτσουλήθρες για να καταλήξεις και πάλι σε κάποια πισίνα;
Κάτι ακόμα που δεν κατάλαβε κανείς στον φετινό κύκλο είναι το τι γίνεται με τους τραυματίες. Ασημίνα και Φάνης είναι τουλάχιστον ένα μήνα τραυματίες (η πρώτη με κάταγμα στο χέρι κι ο Φάνης με κάταγμα στο πόδι), ενώ κι ο Σάββας Γκέντσογλου μία μπαίνει να αγωνιστεί και μία όχι, αφού κι αυτός έχει κάποιον ταυματισμό που τον ταλαιπωρεί.
Τέλος, έχουμε και την άποψη του Άρη Σοϊλέδη, ο οποίος παρακολουθώντας το παιχνίδι και εξαιτίας της συντρόφου του, Μαρίας Αντωνά, υποστηρίζει πως φέτος οι πίστες είναι πολύ πιο εύκολες σε σχέση με τις πίστες που έπρεπε να τρέξει ο ίδιος στο Survivor το 2022.
Ο ίδιος μάλιστα, δημοσίευσε το βράδυ της Κυριακής 10 Μαρτίου μια φωτογραφία στην οποία φαινόταν η απόσταση από τον στόχο που είχε εκείνος όταν αγωνιζόταν συγκριτικά με την απόσταση που είχαν οι φετινοί παίκτες από τον ίδιο στόχο. Δεν χρειάζεται να είσαι παιδί της θετικής κατεύθυνσης για να καταλάβεις ότι ο φετινός στόχος βρίσκεται πολύ πιο κοντά.