Η αντίστροφη μέτρηση για τον μεγάλο τελικό της Eurovision 2022, στον οποίο η Ελλάδα εκπροσωπείται από την Αμάντα Γεωργιάδη και το τραγούδι «Die Together», έχει ξεκινήσει.
Με αφορμή τον μεγάλο τελικό του διαγωνισμού τραγουδιού, που θα προβληθεί απόψε στις 22:00 το βράδυ, ας θυμηθούμε τις χειρότερες εμφανίσεις της Ελλάδας στην ιστορία της Eurovision.
Από την πρώτη φορά που η Ελλάδα συμμετείχε στη Eurovision το 1974 με τη Μαρινέλα να τραγουδά «λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου» έχουμε δει εμφανίσεις που μας έκαναν περήφανους αλλά και άλλες που μας έκαναν να αναρωτηθούμε «γιατί» είτε επειδή δεν πιστεύαμε αυτά που βλέπαμε είτε γιατί αδικήθηκαν.
Η κακή αρχή έγινε το 1974 με το «Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου» που τραγούδησε η Μαρινέλλα στη Eurovision του Μπράιτον στην Αγγλία. Το κομμάτι κατέλαβε την 11η θέση μεταξύ 17 συμμετοχών συγκεντρώνοντας 7 βαθμούς.
Ακόμη χειρότερα πήγε το 1976 το «Παναγιά Παναγιά μου» που ερμήνευσε η Μαρίζα Κωχ στην Χάγη της Ολλανδίας. Το κομμάτι με 20 βαθμούς κατέλαβε τη 13η θέση μεταξύ 18 συμμετοχών.
Κάτω από τη βάση και το ντεμπούτο της Άννας Βίσση στον θεσμό, στη Eurovision του 1980, και πάλι στη Χάγη με το «Οτοστοπ» να συγκεντρώνει 30 βαθμούς και να καταλαμβάνει τη 13η θέση μεταξύ 19 συμμετοχών.
Το 1983 το «Μου λες» της Κρίστυς Στασινοπούλου στο Μονάχο ήρθε 14ο μεταξύ 20 τραγουδιών συγκεντρώνοντας μόλις 32 βαθμούς, ενώ ακόμη χαμηλότερα έπεσε η χώρα μας στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας με το «Μοιάζουμε» του Τάκη Μπινιάρη να έρχεται 16ο μεταξύ 19 συμμετοχών, παίρνοντας μόλις 15 βαθμούς.
Στη Eurovision του Δουβλίνου το 1988 ο «Κλόουν» της Αφροδίτης Φρυδά άφησε παγερά αδιάφορο το κοινό και η χώρα μας με μόλις δέκα βαθμούς έπεσε στη 17η θέση στην κατάταξη των 21 τραγουδιών που διαγωνίστηκαν.
«Χωρίς σκοπό» και η συμμετοχή μας το 1990 στο Ζάγκρεμπ της Γιουγκοσλαβίας μια και το ομώνυμο κομμάτι του Χρήστου Κάλλοου βρέθηκε στη 19η θέση με 11 βαθμούς ανάμεσα σε 22 συμμετοχές. Η «Ανοιξη» δεν ήρθε ούτε την επόμενη χρονιά για την Ελλάδα μια και το πολυδιαφημισμένο τραγούδι της Σοφίας Βόσσου στη Eurovision της Ρώμης κατετάγη 13ο μεταξύ 22 τραγουδιών συγκεντρώνοντας 36 βαθμούς.
Το «Τρεχαντήρι» του Κώστα Μπίγαλη στο Δουβλίνο το 1994 δεν… ανέπτυξε ταχύτητα και η ελληνική συμμετοχή με 44 βαθμούς βρέθηκε στη 14η θέση μεταξύ 25 συμμετοχών, ενώ η «Προσευχή» της Ελίνας Κωνσταντοπούλου την επόμενη χρονιά και πάλι στο Δουβλίνο κατέλαβε τη 12η θέση ανάμεσα σε 23 τραγούδια, παίρνοντας 68 βαθμούς.
Το 1996 στο Οσλο η Μαριάννα Ευστρατίου με το «Εμείς φοράμε τον χειμώνα ανοιξιάτικα» ήταν στη 14η θέση με 36 βαθμούς σε σύνολο 23 συμμετοχών. Οι κακές επιδόσεις της δεκαετίας ολοκληρώνονται στο Μπέρμιγχαμ το 1998 με το τραγούδι «Μια κρυφή ευαισθησία» που ερμήνευσε η Διονυσία Καρόκη και το συγκρότημα «Θάλασσα» (20ή θέση ανάμεσα σε 25 συμμετοχές με μόλις 12 βαθμούς).
To 2002 ο Μιχάλης Ρακιτζής φόρεσε τις μπότες του, τα ιδιαίτερα ρούχα του και ανέβηκε στη σκηνή της Eurovision κατακτώντας την 17η θέση καθώς οι υπόλοιπες χώρες δεν του είπαν τελικά S.A.G.A.P.O.
Επισήμως, αυτή ήταν η πρώτη περίπτωση κατά την οποία η ελληνική συμμετοχή δεν είχε καθόλου στίχους στα ελληνικά, ωστόσο ο τίτλος είναι μεταγραφή της φράσης “Σ’ αγαπώ” στα ελληνικά.
Ακόμη μία κακή συμμετοχή ήταν αυτή των Argo με το «Utopian Land», η οποία αποτελεί μία από τις χειρότερες ελληνικές επιδόσεις στον θεσμό της Eurovision.
Στους τελευταίους οκτώ διαγωνισμούς (2014–21), η Ελλάδα κατάφερε να φτάσει στην πρώτη δεκάδα μία φορά (2021), ενώ απέτυχε να προκριθεί στον τελικό δύο φορές (2016, 2018).